Naar inhoud springen

Xiao'erjing

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Xiao'erjing
Naam (taalvarianten)
Vereenvoudigd 小儿经
Traditioneel 小兒經
Pinyin Xiǎo'érjīng
Jyutping (Standaardkantonees) siu2 ji4 ging1
Standaardkantonees Sǐew Yǐe King
Yale (Standaardkantonees) siu2 yi4 ging1
Xiao'erjing شِيَوْ عَر دٍ
Arabisch شياورجن
Andere benamingen Xiao'erjin 小儿锦

Xiao'erjing/小儿经 of Xiao'erjin/小儿锦 is een Chinese transcriptievorm om het Lanyin-Mandarijn 兰银官话, Zhongyuan-Mandarijn 中原官话 en het Noordoost-Mandarijn 东北官话 op te schrijven. Het wordt geschreven door middel van het Arabisch alfabet. Het schrift kent geen toontekens zoals Zhuyin en Pinyin.

De islamitische Hui, Dongxiang en de Salar gebruiken Xiao'erjing.

Xiao'erjing werd ontwikkeld in de zevende eeuw, tijdens de Tang-dynastie, om Chinese kinderen sneller het Arabisch schrift te leren en om de Koran te lezen.

Zie de categorie Xiaojing alphabet van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.