Zonsverduistering van 12 oktober 1939
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen

De totale zonsverduistering van 12 oktober 1939 trok veel over zee en was op land alleen te zien op Antarctica.[1][2]
Lengte[bewerken | brontekst bewerken]
Maximum[bewerken | brontekst bewerken]
Het punt met maximale totaliteit lag op Antarctica op coördinatenpunt 72.7856° Zuid / 155.1115° Oost en duurde 1m32,4s.
Limieten[bewerken | brontekst bewerken]
Fenomeen | Code | Tijdstip UTC |
---|---|---|
Eerste contact bijschaduw | P1 | 18:34:39.9 UT |
Eerste contact kernschaduw | U1 | 20:14:20.9 UT |
Kernschaduw compleet vanaf | U2 | 20:20:22.9 UT |
Bijschaduw compleet vanaf | P2 | Niet |
Maximum eclips | GE | 20:39:57.4 UT |
Bijschaduw compleet t/m | P3 | Niet |
Kernschaduw compleet t/m | U3 | 20:59:11.1 UT |
Laatste contact kernschaduw | U4 | 21:05:09.3 UT |
Laatste contact bijschaduw | P4 | 22:45:04.0 UT |
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
- Zonsverduisteringen van 1931 t/m 1940
- Lijst van zonsverduisteringen
- Saros 123 zonsverduisteringserie
Externe links[bewerken | brontekst bewerken]
- NASA Google map van deze verduistering
- NASA overzicht van alle verduisteringen
Bronnen, noten en/of referenties
|