Anapest
Een anapest (mv. anapesten) (Oudgrieks: ἀνάπαιστος (anapaistos), teruggeslagen, omgekeerd) is een versvoet bestaande uit twee onbeklemtoonde lettergrepen gevolgd door een beklemtoonde. Men noteert de anapest als . Een anapest is het 'spiegelbeeld' van een dactylus.
Anapest is als woord metrisch gezien een anapest. Dit vormt een ezelsbruggetje om deze versvoet te onthouden.
Voorbeeld van anapestische tetrameter[bewerken | brontekst bewerken]
- Kan het zijn dat de lier, die sinds lang niet meer ruiste,
- die sinds lang tot geen harten in dichtmuziek sprak,
- weer opeens van verrukking en hemellust bruiste,
- en in stromende galmen het stilzwijgen brak?
- Uit: Vijf en Twintig Jaren, Isaac da Costa
Voorbeeld van anapestische pentameter[bewerken | brontekst bewerken]
- O, mijn hart voelt zo zwaar langs de wegen die ik ga, daar het einde
- Der reis, hoewel rust en comfort, mij ook leert wat me deert:
- Dat hoezeer ik ook verlang naar de rust die me wacht, 't niet volstaat
- Om jouw beeld te vergeten en d'afstand steeds groeit die ons scheidt.
- Fragment uit Sonnet 50 van Shakespeare, vertaald door Jules Grandgagnage[1]
- (De anapest imiteert de 'drietelgang' van de galop van het paard waarop de ruiter in het sonnet zit).
Bronnen, noten en/of referenties
|