Digallaan: verschil tussen versies

Digallaan
Structuurformule en molecuulmodel
Algemeen
Molecuulformule
IUPAC-naam	digallaan(6)
Andere namen	Di-μ-hydrido-tetrahydridodigallium; Dimeer van gallaan
Molmassa	145,494 g/mol
SMILES	[GaH2]1[H] [GaH2] [H]1
CAS-nummer	12140-58-8
Wikidata	Q516785
Beschrijving	Witte, vaste stof; Kleurloos gas
Fysische eigenschappen
Smeltpunt	(sublimeert) -50 °C
Kookpunt	ontleed °C
Oplosbaarheid in water	ontleed g/L
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal	Scheikunde

Nieuwere bewerking →

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud

VisueelWikitekst

In de regel

Versie van 29 dec 2023 00:34

Mee bezig

Aan dit artikel of deze sectie wordt de komende uren of dagen nog druk gewerkt.
Klik op geschiedenis voor de laatste ontwikkelingen.

Digallaan is een anorganische chemische verbinding met de formule ${\ce {Ga2H6}}$ , wat ook wel genoteerd wordt, met meer nadruk op de structuur van de verbinding, als ${\ce {H2Ga(H)2GaH2}}$ of ${\ce {H2Ga( /mu H)2GaH2}}$ . Digallaan is het dimeer van gallaan ${\ce {(GaH3)}}$ . De uiteindelijke synthese is in 1998 voor het eerst beschreven als een chemische "Tour de force",^[1]^[2]^[3] Digallane had been reported as early as 1941 by Wiberg;^[4] hoewel later werk van Greenwood en anderen dat niet kon bevestigen.^[5] This compound is a colorless gas that decomposes above 0 °C.

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Digallane op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

↑ Anthony J. Downs, Michael J. Goode, Colin R. Pulham (1989). Gallane at last!. Journal of the American Chemical Society 111 (5): 1936–1937. DOI: 10.1021/ja00187a090.
↑ Pulham C.R., Downs A.J., Goode M.J (1991). Gallane: Synthesis, Physical and Chemical Properties, and Structure of the Gaseous Molecule Ga₂H₆ As Determined by Electron Diffraction. Journal of the American Chemical Society 113 (14): 5149–5162. DOI: 10.1021/ja00014a003.
↑ N.N. Greenwood (2001). Main group element chemistry at the millennium. J. Chem. Soc., Dalton Trans. (14): 2055–2066. DOI: 10.1039/b103917m.
↑ Wiberg E., Johannsen T. (1941). Über einen flüchtigen Galliumwasserstoff der Formel Ga₂H₆ und sein Tetramethylderivat. Naturwissenschaften 29 (21). DOI: 10.1007/BF01479551.
↑ Shriver, D. F., Parry, R. W., Greenwood, N. N. (1963). Some Observations Relative to Digallane. Inorg. Chem. 2 (4): 867–868. DOI: 10.1021/ic50008a053.

[1] Anthony J. Downs, Michael J. Goode, Colin R. Pulham (1989). Gallane at last!. Journal of the American Chemical Society 111 (5): 1936–1937. DOI: 10.1021/ja00187a090.

[Pulham-2] Pulham C.R., Downs A.J., Goode M.J (1991). Gallane: Synthesis, Physical and Chemical Properties, and Structure of the Gaseous Molecule Ga₂H₆ As Determined by Electron Diffraction. Journal of the American Chemical Society 113 (14): 5149–5162. DOI: 10.1021/ja00014a003.

[3] N.N. Greenwood (2001). Main group element chemistry at the millennium. J. Chem. Soc., Dalton Trans. (14): 2055–2066. DOI: 10.1039/b103917m.

[4] Wiberg E., Johannsen T. (1941). Über einen flüchtigen Galliumwasserstoff der Formel Ga₂H₆ und sein Tetramethylderivat. Naturwissenschaften 29 (21). DOI: 10.1007/BF01479551.

[5] Shriver, D. F., Parry, R. W., Greenwood, N. N. (1963). Some Observations Relative to Digallane. Inorg. Chem. 2 (4): 867–868. DOI: 10.1021/ic50008a053.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]