Echte suikerbos: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Botverzoeken: toevoegen archieflinks en vervangen http:// door https:// |
k Ombouw ISBN naar sjabloon ivm uitschakeling magische link |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Taxobox |
{{Taxobox |
||
| type = plant |
|||
| naam = Echte suikerbos |
| naam = Echte suikerbos |
||
| afbeelding = Repens - sb616.JPG |
| afbeelding = Repens - sb616.JPG |
||
| Regel 9: | Regel 10: | ||
| clade2 = [['Nieuwe' tweezaadlobbigen]] |
| clade2 = [['Nieuwe' tweezaadlobbigen]] |
||
| orde = ''[[Proteales]]'' |
| orde = ''[[Proteales]]'' |
||
| familie = ''[[Proteaceae]]'' |
| familie = ''[[Proteaceae]]'' |
||
| geslacht = ''[[Protea]]'' |
| geslacht = ''[[Protea]]'' |
||
| taxon = [[Soort]] |
| taxon = [[Soort]] |
||
| Regel 19: | Regel 20: | ||
De '''echte suikerbos''' (''Protea repens'') is een suikerbossoort uit de provincie [[West-Kaap]] van Zuid-Afrika. |
De '''echte suikerbos''' (''Protea repens'') is een suikerbossoort uit de provincie [[West-Kaap]] van Zuid-Afrika. |
||
[[Herman Boerhaave|Boerhaave]] gaf in 1720 al een illustratie en beschrijving van de plant en hoewel die een struik kan worden tot 2,5 of zelfs 4,5 m hoog, gaf [[Carl Linnaeus]] er de naam ''repens'' aan omdat hij uit Boerhaave's afbeelding opmaakte dat het een kruipend plant met korte stam zou zijn. Deze plant kwam al in 1780 tot bloei in [[Kew Gardens]]<ref>{{ |
[[Herman Boerhaave|Boerhaave]] gaf in 1720 al een illustratie en beschrijving van de plant en hoewel die een struik kan worden tot 2,5 of zelfs 4,5 m hoog, gaf [[Carl Linnaeus]] er de naam ''repens'' aan omdat hij uit Boerhaave's afbeelding opmaakte dat het een kruipend plant met korte stam zou zijn. Deze plant kwam al in 1780 tot bloei in [[Kew Gardens]]<ref>{{Citeer web|url=http://www.plantzafrica.com/plantnop/protearepens.htm|title=plantzafrica.com}}</ref> en wordt sindsdien op veel plaatsen in de wereld gekweekt. Op de Zuid-Afrikaanse [[Rode Lijst van Zuid-Afrikaanse planten|Rode Lijst]] is de plant opgenomen in de categorie ''minste zorg''. |
||
De struik heeft onbehaarde smalle tot lepelvormige bladeren. De lengte varieert van 5-15 cm. De bloemen hebben een nauwe kopvorm en meten 10-16 cm in de lengte en 7-9 in de breedte. Gebroken witte tot rode kransvormige schutbladen (het [[schutblad (plant)#involucrum|involucrum]]) zijn bedekt met een kleverige substantie.<ref>{{Aut|John Manning & Colin Paterson-Jone}} (2007). ''Field Guide to Fynbos'', Struik, ISBN |
De struik heeft onbehaarde smalle tot lepelvormige bladeren. De lengte varieert van 5-15 cm. De bloemen hebben een nauwe kopvorm en meten 10-16 cm in de lengte en 7-9 in de breedte. Gebroken witte tot rode kransvormige schutbladen (het [[schutblad (plant)#involucrum|involucrum]]) zijn bedekt met een kleverige substantie.<ref>{{Aut|John Manning & Colin Paterson-Jone}} (2007). ''Field Guide to Fynbos'', Struik, {{ISBN|9781770072657}}</ref> De plant komt voor in het zuiden en westen van de [[West-Kaap]] en een aansluitend deel van de [[Oost-Kaap]], van het Bokkeveld in het westen tot voorbij [[Grahamstad]] in het oosten. De bloemen produceren veel nectar die in de 19e eeuw verzameld werd om er een hoestsiroop van te maken.<ref>{{aut|Jacana Education}} (2007). ''Jacana Media'' in: ''Garden Route Guide: 2006 Edition: From Still Bay to Storms River'' p. 67, {{ISBN|9781770091467}}</ref> De plant wordt veel gecultiveerd als snijbloem en er zijn ook dieprode variëteiten gekweekt.<ref>{{Citeer web|url=http://pza.sanbi.org/protea-repens|title=pza SANBI|archiefurl=https://web.archive.org/web/20230429010502/http://pza.sanbi.org/protea-repens|archiefdatum=2023-04-29}}</ref> |
||
De bestuiving gebeurt zowel door bezoekende insecten als door vogels. De [[Kaapse suikervogel]] bezoekt graag de grote bloemen, waar de vogel vrijwel geheel in verdwijnt op zoek naar de [[nectar (plant)|nectar]]. Daarbij krijgt zijn verenkleed een goede bedekking met stuifmeel.<ref>{{Aut|Dominic Couzens}} (2008). ''Top 100 Birding Sites of the World'', |
De bestuiving gebeurt zowel door bezoekende insecten als door vogels. De [[Kaapse suikervogel]] bezoekt graag de grote bloemen, waar de vogel vrijwel geheel in verdwijnt op zoek naar de [[nectar (plant)|nectar]]. Daarbij krijgt zijn verenkleed een goede bedekking met stuifmeel.<ref>{{Aut|Dominic Couzens}} (2008). ''Top 100 Birding Sites of the World'', University of California Press, {{ISBN|9780520259324}}</ref> |
||
Zoals bij veel soorten van het fynbos speelt vuur een belangrijke rol in de levenscyclus van deze plant. De zaden van deze ''Protea'' ontkiemen naar verhouding langzaam. Gemiddeld duurt het ongeveer 80 dagen na planting tot ze ontspruiten. Voor ''[[Protea neriifolia|P. neriifolia]]'' en ''[[Protea nitida|P. nitida]]'' is dit slechts 40-42 dagen.<ref>{{Aut|Brian W. van Wilgen, David M. Richardson, Frederick J. Kruger & Hubertus J. van Hensbergen}} (2012). ''Fire in South African Mountain Fynbos: Ecosystem, Community and Species Response at Swartboskloof'', p. 139; Deel 93 van Ecological Studies, Springer Science & Business Media, ISBN |
Zoals bij veel soorten van het fynbos speelt vuur een belangrijke rol in de levenscyclus van deze plant. De zaden van deze ''Protea'' ontkiemen naar verhouding langzaam. Gemiddeld duurt het ongeveer 80 dagen na planting tot ze ontspruiten. Voor ''[[Protea neriifolia|P. neriifolia]]'' en ''[[Protea nitida|P. nitida]]'' is dit slechts 40-42 dagen.<ref>{{Aut|Brian W. van Wilgen, David M. Richardson, Frederick J. Kruger & Hubertus J. van Hensbergen}} (2012). ''Fire in South African Mountain Fynbos: Ecosystem, Community and Species Response at Swartboskloof'', p. 139; Deel 93 van Ecological Studies, Springer Science & Business Media, {{ISBN|9783642761744}}</ref> |
||
[[Bestand:Protea repens bush.jpg|thumb|left|Een suikerbosstruik bij Kaapstad]] |
[[Bestand:Protea repens bush.jpg|thumb|left|Een suikerbosstruik bij Kaapstad]] |
||
Huidige versie van 29 feb 2024 om 09:09
| Echte suikerbos | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||||||
| Protea repens in Kirstenbosch | |||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||
| Protea repens L. (1753) | |||||||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||||||
Echte suikerbos op  Wikispecies
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
De echte suikerbos (Protea repens) is een suikerbossoort uit de provincie West-Kaap van Zuid-Afrika.
Boerhaave gaf in 1720 al een illustratie en beschrijving van de plant en hoewel die een struik kan worden tot 2,5 of zelfs 4,5 m hoog, gaf Carl Linnaeus er de naam repens aan omdat hij uit Boerhaave's afbeelding opmaakte dat het een kruipend plant met korte stam zou zijn. Deze plant kwam al in 1780 tot bloei in Kew Gardens[1] en wordt sindsdien op veel plaatsen in de wereld gekweekt. Op de Zuid-Afrikaanse Rode Lijst is de plant opgenomen in de categorie minste zorg.
De struik heeft onbehaarde smalle tot lepelvormige bladeren. De lengte varieert van 5-15 cm. De bloemen hebben een nauwe kopvorm en meten 10-16 cm in de lengte en 7-9 in de breedte. Gebroken witte tot rode kransvormige schutbladen (het involucrum) zijn bedekt met een kleverige substantie.[2] De plant komt voor in het zuiden en westen van de West-Kaap en een aansluitend deel van de Oost-Kaap, van het Bokkeveld in het westen tot voorbij Grahamstad in het oosten. De bloemen produceren veel nectar die in de 19e eeuw verzameld werd om er een hoestsiroop van te maken.[3] De plant wordt veel gecultiveerd als snijbloem en er zijn ook dieprode variëteiten gekweekt.[4]
De bestuiving gebeurt zowel door bezoekende insecten als door vogels. De Kaapse suikervogel bezoekt graag de grote bloemen, waar de vogel vrijwel geheel in verdwijnt op zoek naar de nectar. Daarbij krijgt zijn verenkleed een goede bedekking met stuifmeel.[5]
Zoals bij veel soorten van het fynbos speelt vuur een belangrijke rol in de levenscyclus van deze plant. De zaden van deze Protea ontkiemen naar verhouding langzaam. Gemiddeld duurt het ongeveer 80 dagen na planting tot ze ontspruiten. Voor P. neriifolia en P. nitida is dit slechts 40-42 dagen.[6]
Bronnen, noten en/of referenties
|