1-2-Switch

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
1-2-Switch
1-2-Switch
(Afbeelding op en.wikipedia.org)
Ontwerper Kouichi Kawamoto (producent)
Ontwikkelaar Nintendo EPD
Uitgever Nintendo
Uitgebracht 3 maart 2017
Genre Partyspel
Spelmodus Multiplayer
Platform Nintendo Switch
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Computerspellen

1-2-Switch is een partyspel uit 2017 dat is ontwikkeld en uitgegeven door Nintendo voor de Nintendo Switch. Het spel maakt gebruik van de Joy-Con spelbesturing waarbij spelers meedoen aan diverse minispellen.

Spel[bewerken | brontekst bewerken]

1-2-Switch is een spel waarbij spelers voornamelijk gebruik maken van geluidsaanwijzingen in samenwerking met de Joy-Con-controllers. In totaal zijn er 28 verschillende minispellen, die voornamelijk met twee personen worden gespeeld.

Nintendo Switch Joy-Con Controllers

Lijst van minispellen[bewerken | brontekst bewerken]

  • Luchtgitaar: spelers gebruiken hun Joy-Con om op de maat van de muziek een gitaar te spelen.
  • Bedtijd: spelers moeten een baby in slaap wiegen.
  • Knikkerkampioen: spelers moeten raden hoeveel ballen er in een doos zitten via de vibratiefunctie van de Joy-Con.
  • Honkbal: een speler moet proberen de andere spelers op het thuishonk te krijgen.
  • Vlagvete: spelers moeten joggen om als eerste een vlag te bereiken.
  • Boksen: spelers moeten proberen de meest accurate stoot uit te delen.
  • Spiegeldans: elke speler neemt om de beurt een danshouding aan die de andere speler moet nabootsen.
  • Dansvloer: beide spelers moeten vrij dansen op het dezelfde dansritme. Soms stopt de muziek, en spelers moeten dan hun houding vasthouden.
  • Eetwedstrijd: spelers moeten hapbewegingen maken met hun mond om als zoveel mogelijk virtuele hamburgers te eten.
  • Fopduel: een alternatieve versie van Revolverduel, waarbij spelers woorden te horen krijgen die lijken op "Vuur".
  • Apetrots: spelers moeten op hun borst slaan in een bepaald ritme.
  • Doorgedraaid: spelers moeten hun Joy-Con zo voorzichtig mogelijk zien te draaien.
  • Melktijd: spelers proberen een virtuele koe te melken, met als doel meer melk zien te krijgen dan de tegenstander.
  • Bord in balans: spelers moeten hun Joy-Con op een denkbeeldige plaat zien stabiel te houden.
  • Revolverduel: een minispel dat lijkt op een ouderwets cowboyspel waarbij spelers op aanwijzing hun revolver moeten trekken.
  • Modeshow: spelers luisteren naar muzikale aanwijzingen en moeten diverse poses aannemen.
  • Kluiskraak: spelers proberen een kluis te openen door hun Joy-Con te draaien en te letten op subtiele stoten.
  • Samoeraiproef: een speler maakt een zwaai-beweging waarbij de andere speler het virtuele zwaard moet opvangen.
  • Scheerbeurt: spelers gebruiken hun Joy-Con als scheerapparaten om als eerste hun virtuele baard af te scheren.
  • Volg de vlag: spelers krijgen de stem van een mannelijk en vrouwelijk persoon te horen, waarbij het doel is te doen wat de vrouw zegt, en het tegenovergestelde wat de man zegt.
  • Hoge ogen: spelers gebruiken hun Joy-Con om dobbelstenen te schudden.
  • Knallende kurken: spelers schudden om de beurt hun Joy-Con alsof het een glas frisdrank met prik is.
  • Zwaardgevecht: spelers gebruiken hun Joy-Con als zwaarden om met elkaar in gevecht te gaan.
  • Tafeltennis: een tafeltennis-spel waarbij spelers een virtuele bal moeten kaatsen.
  • Snelle bellers: het doel is om als eerste de Joy-Con op te nemen wanneer een telefoon rinkelt.
  • Schatkist: spelers draaien hun Joy-Con om kettingen die om een schatkist zitten los te krijgen.
  • Toverstrijd: spelers gebruiken hun Joy-Con als denkbeeldige toverstokken.
  • Zen: spelers houden een bepaalde pose vast en moeten zo stil mogelijk blijven staan.

Ontvangst[bewerken | brontekst bewerken]

1-2-Switch ontving gemixte recensies volgens aggregatiewebsite Metacritic.[1] Nintendo maakte eind april 2017 bekend bijna 1 miljoen exemplaren van het spel te hebben verkocht.[2]

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]