Alfonso Giordano (arbeidsarts)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Alfonso Giordano
Kinderen werkzaam in zwavelmijn op Sicilië
Algemene informatie
Geboren Lercara Friddi, 11 januari 1843
Overleden Lercara Friddi, 15 juli 1915
Nationaliteit Koninkrijk Italië
Beroep Huisarts; arbeidsarts; docent mijnhygiëne
Medische informatie
Specialisme Arbeidsgeneeskunde
Portaal  Portaalicoon   Geneeskunde

Alfonso Giordano (Lercara Friddi, 11 januari 1843 – aldaar, 15 juli 1915) was een medicus op het eiland Sicilië in het koninkrijk Italië.

Hij stelde stoflong vast bij arbeiders die werkten in de zwavelmijnen op Sicilië. Dit was te wijten aan zwavelmineralen die zich in de longen vastzetten.[1] Bij kinderen die in de mijnen werkten, stelde hij bovendien een slechte verkalking der beenderen vast, gepaard met bloedarmoede. Deze kinderen werden in het Siciliaans dialect Carusi genoemd, in het enkelvoud Carusu. De zwavelmijnen waren in de loop van de 19e eeuw uitgegroeid tot een bloeiende industriële tak in Sicilië.

Giordano was tevens docent aan de universiteit van Palermo. Hij ontwikkelde het vak arbeidsgeneeskunde op basis van zijn bevindingen in de zwavelmijnen. Hij doceerde mijnhygiëne. Het duurde tot 1901 eer de eerste voorschriften wettelijk van kracht waren om mijnwerkers medisch te begeleiden.[2] Hij ontving een doctoraat honoris causa aan de Sorbonne in Parijs voor zijn onderzoekswerk in mijnhygiëne.

Giordano werd later in zijn leven burgemeester van zijn geboortedorp Lercara Friddi.

Kleinzonen[bewerken | brontekst bewerken]

Twee kleinzonen van hem zijn naamgenoten: