Armand Vanderhagen

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Armand Jean François Joseph Vanderhagen (ook: Haegen en Van der Hagen) (Antwerpen, 1753Parijs, juli 1822) was een Belgisch componist, dirigent, klarinettist en bassethoornist.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Vanderhagen is eerst zanger aan de Onze-Lieve-Vrouwekathedraal te Antwerpen. Later kreeg hij les van zijn oom A. Vanderhagen, die hoboïst was in de particuliere muziekkapel van prins Karel van Lorreinen, de toenmalige gouverneur van de Belgische provincies, en van Paul van Mander. In 1785 vertrok Vanderhagen naar Parijs en werd eerst klarinettist en in 1788 kapelmeester van de Muziekkapel van de Koninklijke Wacht. Na de Franse Revolutie werd hij docent aan de militaire muziek-academie in Parijs.

Later werd hij onderkapelmeester van Napoleons Keizerlijke Wacht. In 1815 werd hij klarinettist in het orkest van het Theatre Feydeau. Hij was ook een bekend bassethoornvirtuoos.

Als componist schreef hij concerto's, kwartetten, trio's voor klarinet en fluit. Vanderhagen bewerkte ook veel muziek uit Franse en Italiaanse opera's en de Schöpfung van Joseph Haydn voor harmonieorkest. Hij schreef ook een veertigtal Fanfares voor vier trompetten en pauken.

Composities[bewerken | brontekst bewerken]

Werken voor harmonieorkest[bewerken | brontekst bewerken]

  • Symfonie Concertante
  • La Naissance du Roi de Rome
  • Grande Symphonie Militaire
  • Musique pour harmonie, op. 14
  • Musique pour harmonie, op. 17
  • Musique pour harmonie, op. 18
  • Musique pour harmonie, op. 20
  • Musique pour harmonie, op. 21

Kamermuziek[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1788 Zes Duo's concertants, voor twee klarinetten
  • 6 Duo's, voor twee klarinetten
  • Étude de Concert pour flûte seule
  • rond 40 Fanfares voor vier trompetten en pauken

Pedagogische Werken[bewerken | brontekst bewerken]

  • 1785 Methode Nouvelle et Raisonnée pour la clarinette
  • 1799-1800 Nouvelle Methode de clarinette - divisée en deux Parties

Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Francis Pieters: Harmoniemuziek vóór de ingrijpende hervormingen van Sax (1), in: FEDEKAMNIEUWS - Tweemaandelijks orgaan van Fedekam-Vlaanderen, 26e jaargang Nr. 6, december 1981, pp. 468–471
  • François-Joseph Fétis: Biographie universelle des musiciens ..., Paris: 1881-89, 8 vols. Supplément et complément. 2 vols.
  • L.E. Jooris: Memorial usuel : des musiciens et dilettanti, Bruxelles: Imprimerie A. et C. Denis Preres, 1911
  • Thomas Grass, Dietrich Demus: Das Bassethorn - Seine Entwicklung und seine Musik, Books on Demand GmbH, Norderstedt, 2002, ISBN 3 8311 4411 7
  • Maurice W. Riley: A Tentative Bibliography of Early Wind Instrument Tutors, in: Journal of Research in Music Education, Vol. 6, No. 1 (Spring, 1958), pp. 3–24
  • Robert A. Titus: The Early Clarinet Concertos, in: Journal of Research in Music Education, Vol. 13, No. 3 (Autumn, 1965), pp. 169–176
  • Pamela Weston: More clarinet virtuosi of the past, London: Pamela Weston, 1977, 392 p., ISBN 978-0-950-62591-1
  • Norbert Dufourcq, Yolande de Brossard: Musiciens de Paris 1535-1792. Actes d’état civil d’après le fichier Laborde de la Bibliothèque nationale, Avec le concours du Centre National de la Recherche Scientifique, Paris: A. et J. Picard, 1965
  • Richard J. Wolfe, Carleton Sprague Smith: Secular music in America 1801-1825, New York: New York Public Library, 1964
  • Robert Eitner: Biographisch-bibliographisches Quellen-Lexikon der Musiker und Musikgelehrten Christlicher Zeitrechnung bis Mitte des neunzehnten Jahrhunderts, Graz: Akademische Druck- u. Verlaganstalt, 1959
  • Leonardo De Lorenzo: My complete story of the flute, New York: Citadel Press, Inc., 1951
  • Carlo Schmidl: Dizionario universale dei musicisti, Milan: Sonzogno, 1937, 2V p.
  • Geïllustreerd muzieklexicon, onder redactie van Mr. G. Keller en Philip Kruseman, medewerking van Sem Dresden, Wouter Hutschenruijter (1859-1943), Willem Landré, Alexander Voormolen en Henri Zagwijn; uitgegeven in 1932/1949 bij J. Philip Kruseman, Den Haag; pagina 841
  • Jozef Robijns, Miep Zijlstra: Algemene muziek encyclopedie, Haarlem: De Haan, 1979-1984, ISBN 978-90-228-4930-9, deel 4, pagina 134 wijdt vijf regels aan hem

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]