Baldur Brönnimann
Baldur Brönnimann (Basel, 1968) is een Zwitserse dirigent .
Biografie[bewerken | brontekst bewerken]
Brönnimann, geboren in Basel, studeerde aan de Musik-Akademie der Stadt Basel en was een junior fellow in directie aan het Royal Northern College of Music in Manchester. Van 2008 tot 2012 was Brönniman directeur muziek van het National Symphony Orchestra of Colombia en van 2011 tot 2015 was hij artistiek directeur van het Noorse BIT20 Ensemble. Brönnimann was van 2015 tot 2020 chef-dirigent van het Orquestra Sinfonica do Porto Casa da Música. Hij werd in 2016 de allereerste chef-dirigent van de Basel Sinfonietta waarmee hij zich toelegt op de uitvoering van hedendaagse muziek voor symfonisch orkest.[1][2] Aan het einde van seizoen 2022-2023 zou hij er aftreden als chef-dirigent.[3]
Brönnimann dirigeerde de muziek van verschillende hedendaagse componisten als Harrison Birtwistle, Unsuk Chin, Thomas Adès, John Adams, Kaija Saariaho, Helmut Lachenmann en Magnus Lindberg.[4] Hij maakte zijn operadebuut bij de English National Opera (ENO) in 2008 met Olga Neuwirth's Lost Highway. Hij keerde terug naar ENO voor producties van John Adams' The Death of Klinghoffer (in een regie van Tom Morris) en La Fura dels Baus' productie van Ligeti's Le Grand Macabre, een werk dat hij ook dirigeerde in het Teatro Colón, Argentinië, en in de Komische Oper Berlin in de revival van Barrie Kosky in 2013.[5] In het Argentijnse Teatro Colón dirigeerde hij ook Arnold Schönbergs Erwartung, Karol Szymanowski's Hagith en Helmut Lachenmanns The Little Match Girl.[6]
Brönniman maakte al een hele reeks opnames, onder meer van werken van Pascal Dusapin, met het Orquestra Sinfónica do Porto Casa da Música en het Remix Ensemble, en een album van György Ligeti-concerten en zijn Melodien, met het BIT20 Ensemble.[7]
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Baldur Brönniman op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ (de) Dominique Spirgi, "Das selbstverwaltete Orchester holt sich einen Chefdirigenten", Tageswoche, 22 januari 2016. Gearchiveerd op 14 december 2021. Geraadpleegd op 14 december 2021.
- ↑ (en) Officiële website van Basel Sinfonietta. Gearchiveerd op 6 maart 2023. Geraadpleegd op 9 november 2022.
- ↑ (de) Basel Sinfonietta (9 December 2021). Titus Engel wird neuer Principal Conductor der Basel Sinfonietta. Gearchiveerd op 14 december 2021. Persbericht. Geraadpleegd op 2021-12-14.
- ↑ (es) Yáñez, Paco, "Entrevista con Baldur Brönnimann (1) La música contemporánea se ha hecho mucho más global", Mundoclasico.com, 26 december 2018. Geraadpleegd op 3 september 2021.
- ↑ (en) Seckerson, Edward, "Ligeti Le Grand Macabre, English National Opera, London Coliseum, London", The Independent, 22 October 2011. Gearchiveerd op 26 januari 2021. Geraadpleegd op 3 september 2021.
- ↑ (en) About. BALDUR BRÖNNIMANN. Gearchiveerd op 9 november 2022. Geraadpleegd op 9 november 2022.
- ↑ (en) Andrew Clements, "Ligeti: Cello Concerto, etc CD review – ravishing beauty with clarity and precision", The Guardian, 25 januari 2017. Gearchiveerd op 14 december 2021. Geraadpleegd op 14 december 2021.