Big Machine Music City Grand Prix 2022

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Verenigde Staten Big Machine Music City Grand Prix 2022
Nashville Street Circuit
Algemene informatie
Alternatieve naam 2022 Big Machine Music City Grand Prix
Racedag 7 augustus 2022
Circuit Vlag van Verenigde Staten Nashville Street Circuit
Pole position
Coureur Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin
(Team Penske)
Tijd 01:14.5555
Snelste ronde
Coureur Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin
(Team Penske)
Tijd 01:15.7491 (ronde 48 van 80)
Podium
1e plaats Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon
(Chip Ganassi Racing)
2e plaats Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin
(Team Penske)
3e plaats Vlag van Spanje Álex Palou
(Chip Ganassi Racing)
Portaal  Portaalicoon   Autosport

De Big Machine Music City Grand Prix 2022 was de veertiende ronde van de IndyCar Series 2022. De race werd op 7 augustus 2022 verreden in Nashville, Tennessee op het Nashville Street Circuit.[1][2] De race bestond uit 80 ronden en werd gewonnen door Scott Dixon.[3]

Inschrijvingen[bewerken | brontekst bewerken]

W = eerdere winnaar
R = rookie
No. Coureur Team Motor
2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden Team Penske Chevrolet
3 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin Team Penske Chevrolet
4 Vlag van Canada Dalton Kellett A. J. Foyt Enterprises Chevrolet
5 Vlag van Mexico Patricio O'Ward Arrow McLaren SP Chevrolet
06 Vlag van Brazilië Hélio Castroneves Meyer Shank Racing Honda
7 Vlag van Zweden Felix Rosenqvist Arrow McLaren SP Chevrolet
8 Vlag van Zweden Marcus Ericsson W Chip Ganassi Racing Honda
9 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon Chip Ganassi Racing Honda
10 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda
12 Vlag van Australië Will Power Team Penske Chevrolet
14 Vlag van Verenigde Staten Kyle Kirkwood R A. J. Foyt Enterprises Chevrolet
15 Vlag van Verenigde Staten Graham Rahal Rahal Letterman Lanigan Racing Honda
16 Vlag van Zwitserland Simona De Silvestro Paretta Autosport Chevrolet
18 Vlag van Verenigde Staten David Malukas R Dale Coyne Racing with HMD Motorsports Honda
20 Vlag van Verenigde Staten Conor Daly Ed Carpenter Racing Chevrolet
21 Vlag van Nederland Rinus VeeKay Ed Carpenter Racing Chevrolet
26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta Andretti Autosport Honda
27 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Andretti Autosport Honda
28 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean Andretti Autosport Honda
29 Vlag van Canada Devlin DeFrancesco R Andretti Steinbrenner Autosport Honda
30 Vlag van Denemarken Christian Lundgaard R Rahal Letterman Lanigan Racing Honda
45 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey Rahal Letterman Lanigan Racing Honda
48 Vlag van Verenigde Staten Jimmie Johnson Chip Ganassi Racing Honda
51 Vlag van Japan Takuma Sato Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda
60 Vlag van Frankrijk Simon Pagenaud Meyer Shank Racing Honda
77 Vlag van Verenigd Koninkrijk Callum Ilott R Juncos Hollinger Racing Chevrolet
Bron:[4][5][6]

Classificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Trainingen[bewerken | brontekst bewerken]

Training 1[bewerken | brontekst bewerken]

Top 3 snelste tijden
Pos. No. Coureur Team Motor Tijd
1 30 Vlag van Denemarken Christian Lundgaard R Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 01:15.9659
2 7 Vlag van Zweden Felix Rosenqvist Arrow McLaren SP Chevrolet 01:16.2050
3 18 Vlag van Verenigde Staten David Malukas R Dale Coyne Racing with HMD Motorsports Honda 01:16.2366
Bron:[7][8][9]

Training 2[bewerken | brontekst bewerken]

Top 3 snelste tijden
Pos. No. Coureur Team Motor Tijd
1 3 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin Team Penske Chevrolet 01:15.4609
2 2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden Team Penske Chevrolet 01:15.7554
3 12 Vlag van Australië Will Power Team Penske Chevrolet 01:15.8415
Bron:[10][11]

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. No. Coureur Team Motor Tijd Grid
Ronde 1 Ronde 2 Ronde 3
Groep 1 Groep 2
1 3 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin Team Penske Chevrolet N/A 01:14.7742 01:14.6788 01:14.5555 1
2 28 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean Andretti Autosport Honda N/A 01:15.1382 01:14.7679 01:14.6975 2
3 30 Vlag van Denemarken Christian Lundgaard R Rahal Letterman Lanigan Racing Honda N/A 01:14.8331 01:14.8086 01:14.7149 3
4 10 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda 01:15.9983 N/A 01:14.6437 01:14.9087 4
5 5 Vlag van Mexico Patricio O'Ward Arrow McLaren SP Chevrolet N/A 01:15.1494 01:14.9373 01:14.9261 5
6 2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden Team Penske Chevrolet 01:16.7541 N/A 01:14.8284 01:15.1461 6
7 18 Vlag van Verenigde Staten David Malukas R Dale Coyne Racing with HMD Motorsports Honda 01:16.6882 N/A 01:14.9616 N/A 7
8 12 Vlag van Australië Will Power Team Penske Chevrolet N/A 01:14.7460 01:14.9818 N/A 8
9 15 Vlag van Verenigde Staten Graham Rahal Rahal Letterman Lanigan Racing Honda N/A 01:15.2383 01:15.3112 N/A 9
10 21 Vlag van Nederland Rinus VeeKay Ed Carpenter Racing Chevrolet 01:17.7101 N/A 01:15.3897 N/A 10
11 45 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 01:16.6324 N/A 01:15.9758 N/A 11
12 4 Vlag van Canada Dalton Kellett A. J. Foyt Enterprises Chevrolet 01:17.7521 N/A 01:16.5600 N/A 12
13 60 Vlag van Frankrijk Simon Pagenaud Meyer Shank Racing Honda 01:19.4039 N/A N/A N/A 13
14 9 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon Chip Ganassi Racing Honda N/A 01:15.3179 N/A N/A 14
15 7 Vlag van Zweden Felix Rosenqvist Arrow McLaren SP Chevrolet 01:21.1784 N/A N/A N/A 15
16 14 Vlag van Verenigde Staten Kyle Kirkwood R A. J. Foyt Enterprises Chevrolet N/A 01:15.4382 N/A N/A 16
17 27 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Andretti Autosport Honda 01:21.4579 N/A N/A N/A 17
18 8 Vlag van Zweden Marcus Ericsson W Chip Ganassi Racing Honda N/A 01:15.4501 N/A N/A 18
19 77 Vlag van Verenigd Koninkrijk Callum Ilott R Juncos Hollinger Racing Chevrolet 01:57.6982 N/A N/A N/A 19
20 51 Vlag van Japan Takuma Sato Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda N/A 01:15.5935 N/A N/A 20
21 16 Vlag van Zwitserland Simona De Silvestro Paretta Autosport Chevrolet Geen tijd N/A N/A N/A 21
22 20 Vlag van Verenigde Staten Conor Daly Ed Carpenter Racing Chevrolet N/A 01:16.3955 N/A N/A 22
23 26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda Geen tijd N/A N/A N/A 23
24 06 Vlag van Brazilië Hélio Castroneves Meyer Shank Racing Honda N/A 01:16.5898 N/A N/A 26*1
25 29 Vlag van Canada Devlin DeFrancesco R Andretti Steinbrenner Autosport Honda Geen tijd N/A N/A N/A 24
26 48 Vlag van Verenigde Staten Jimmie Johnson Chip Ganassi Racing Honda N/A 01:17.5888 N/A N/A 25
Bron:[12][13][14][15][16]
  • Vetgedrukte tekst geeft de snelste tijd in de sessie aan.

*1 - Hélio Castroneves kreeg een gridstraf van zes plaatsen wegens een niet-goedgekeurde motorwissel.

Warmup[bewerken | brontekst bewerken]

Top 3 snelste tijden
Pos. No. Coureur Team Motor Tijd
1 9 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon Chip Ganassi Racing Honda 01:15.6050
2 26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda 01:15.6760
3 3 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin Team Penske Chevrolet 01:16.0134
Bron:[17][18][19]

Race[bewerken | brontekst bewerken]

De race zou starten om 15:30 ET op 7 augustus 2022. Door bliksem in de omgeving werd echter een bliksemafzetting ingelast, waardoor de start werd uitgesteld tot 17:13 ET.[20][21]

Tijdens de race moest Marcus Ericsson drie plekken prijsgeven voor het uit formatie komen en passeren voor de start van de race. In de derde ronde botste Colton Herta tegen de muur toen hij Dalton Kellett aan de buitenkant van bocht 4 wilde passeren. Herta kon terug naar de pits waar de neus van zijn auto werd vervangen. Door de tijd die dit kostte, liep hij echter een ronde achterstand op. In ronde 8, kort na de pits, blokkeerden de achterwielen van Alexander Rossi's auto bij het ingaan van bocht 10. Dit blokkeerde de motor en leidde tot de eerste gele vlag van de race. De baanploeg kon Rossi's wagen terug starten, maar hij verloor een ronde terwijl hij wachtte op de herstart.[22]

In ronde 22 spinde Hélio Castroneves bij het uitkomen van bocht 3, maar hij raakte de muur niet. Dit veroorzaakte de tweede volledige gele vlag. Veel teams kozen ervoor om te pitten tijdens deze gele vlag. Álex Palou had net voor de gele vlag gepit en ging daarom niet opnieuw pitten. Pole-sitter Scott McLaughlin had tot dan toe de race geleid, maar toen hij en vele andere coureurs hun pitstop maakten, kwam de leiding in handen van Palou. In ronde 26, kort na de herstart, ontstond er een kettingbotsing toen auto's vertraagden op weg door de bochten 6 en 7. Dit leidde ertoe dat Graham Rahal de achterkant van Pato O'Ward raakte die op zijn beurt Will Power aantikte. Het contact brak blijkbaar O'Ward's versnellingsbak en hij kon niet meer verder. Rahal hinkte terug naar de pits en raakte onderweg de muur. Verder achter hen viel Callum Ilott stil terwijl Dalton Kellett en Simona De Silvestro schade opliepen en daarmee hun race beëindigden.[23] Scott Dixon werd van achteren geraakt maar kon verder rijden.

Na de herstart waren er in de 33e ronde twee afzonderlijke incidenten. Alexander Rossi en Callum Ilott kwamen in de uitloopzone van bocht 9 terecht maar konden verder rijden. Even verderop in bocht 10 belandden Devlin DeFrancesco en Takuma Sato in de muur, waarmee hun race eindigden. Deze incidenten zorgden voor nog een volledige gele vlag, de vierde van de race. In ronde 52 raakte Graham Rahal de muur in bocht 4. Rinus VeeKay kon Rahal niet ontwijken en botste tegen de achterkant van zijn auto. Will Power en Jimmie Johnson, die onmiddellijk daarachter zaten, konden het wrak ternauwernood missen. VeeKay kon met schade aan de voorvleugel terug naar de pits hinken.[24] Alex Palou had tot op dat moment de leiding in de wedstrijd in handen gehouden, maar moest tijdens de daaropvolgende gele vlag pitten. Hierdoor kwam de leiding bij de herstart in handen van Josef Newgarden. Hij werd gevolgd door Scott Dixon die twaalf ronden eerder had gepit dan Newgarden.

In ronde 64 probeerde Kyle Kirkwood aan de binnenkant van bocht 9 David Malukas te laat te passeren. Toen Malukas de bocht indraaide, klemde hij Kirkwood tussen zichzelf en de binnenmuur. Het gevolg was dat beide auto's tegen de buitenmuur schoven en daarmee hun race beëindigden. Tijdens de gele vlag ging Newgarden de pits in, en kwam de leiding in handen van Scott Dixon. De race werd hervat met nog 11 ronden te gaan. Vier ronden later, met nog 7 ronden te gaan, spinde Jimmie Johnson aan het einde van het rechte stuk op weg naar bocht 4 en raakte de muur. Dit betekende de zevende gele vlag. Bij de herstart twee ronden later probeerde Josef Newgarden verschillende wagens te passeren aan de binnenkant van bocht 9 (de eerste bocht na de herstartlijn). Hij duwde Romain Grosjean in de buitenmuur, waardoor zijn race eindigde. De IndyCar-officials besloten de race met een rode vlag af te stoppen omdat ze de race onder groen wilden beëindigen. De race werd hervat met nog twee ronden te gaan en Scott Dixon lag nog steeds aan de leiding, een voorsprong die hij tot het einde van de race behield.[25] Deze overwinning was Dixons 53e, waarmee hij de tweede plaats bezette op de lijst van Amerikaanse overwinningen in open-wheel races aller tijden.[26] Hij won er meer dan welke coureur dan ook, op A.J. Foyt na.[27]

Pos. No. Coureur Team Motor Rondes Tijd Pit
stops
Grid Geleide
ronden
Pts.
1 9 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon Chip Ganassi Racing Honda 80 02:06:24.2439 7 14 15 51
2 3 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin Team Penske Chevrolet 80 +0.1067 3 1 22 42
3 10 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda 80 +0.6100 3 4 31 38
4 27 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Andretti Autosport Honda 80 +0.9412 5 17 32
5 26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda 80 +1.3942 4 23 30
6 2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden Team Penske Chevrolet 80 +2.1828 4 6 12 29
7 7 Vlag van Zweden Felix Rosenqvist Arrow McLaren SP Chevrolet 80 +2.8426 4 15 26
8 30 Vlag van Denemarken Christian Lundgaard R Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 80 +3.2724 3 3 24
9 60 Vlag van Frankrijk Simon Pagenaud Meyer Shank Racing Honda 80 +4.4000 3 13 22
10 45 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 80 +5.1560 5 11 20
11 12 Vlag van Australië Will Power Team Penske Chevrolet 80 +6.7843 3 8 19
12 21 Vlag van Nederland Rinus VeeKay Ed Carpenter Racing Chevrolet 79 +1 ronde 5 10 18
13 06 Vlag van Brazilië Hélio Castroneves Meyer Shank Racing Honda 79 +1 ronde 9 26 17
14 8 Vlag van Zweden Marcus Ericsson W Chip Ganassi Racing Honda 76 Versnellingsbak 3 18 16
15 77 Vlag van Verenigd Koninkrijk Callum Ilott R Juncos Hollinger Racing Chevrolet 76 +4 rondes 8 19 15
16 28 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean Andretti Autosport Honda 75 Contact 2 2 14
17 20 Vlag van Verenigde Staten Conor Daly Ed Carpenter Racing Chevrolet 74 +6 rondes 4 22 13
18 48 Vlag van Verenigde Staten Jimmie Johnson Chip Ganassi Racing Honda 72 Contact 3 25 12
19 14 Vlag van Verenigde Staten Kyle Kirkwood R A. J. Foyt Enterprises Chevrolet 63 Contact 2 16 11
20 18 Vlag van Verenigde Staten David Malukas R Dale Coyne Racing with HMD Motorsports Honda 63 Contact 2 7 10
21 51 Vlag van Japan Takuma Sato Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda 32 Contact 1 20 9
22 29 Vlag van Canada Devlin DeFrancesco R Andretti Steinbrenner Autosport Honda 32 Contact 2 24 8
23 15 Vlag van Verenigde Staten Graham Rahal Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 29 Contact 2 9 7
24 5 Vlag van Mexico Patricio O'Ward Arrow McLaren SP Chevrolet 25 Contact 1 5 6
25 4 Vlag van Canada Dalton Kellett A. J. Foyt Enterprises Chevrolet 25 Contact 1 12 5
26 16 Vlag van Zwitserland Simona De Silvestro Paretta Autosport Chevrolet 25 Contact 1 21 5
Snelste ronde: Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin (Team Penske) – 01:15.7491 (ronde 48)
Bron:[28][29][30][31][32]

Tussenstanden kampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Coureur Punten
1. Vlag van Australië Will Power 450
2. Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon 444
3. Vlag van Zweden Marcus Ericsson 438
4. Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden 428
5. Vlag van Spanje Álex Palou 417

Motorfabrikanten[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Team Punten
1. Chevrolet 1157
2. Honda 1089

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Officiële website


Vorige race:
Gallagher Grand Prix 2022
IndyCar Series 2022 Volgende race:
Bommarito Automotive Group 500 2022

Vorige race:
Big Machine Music City Grand Prix 2021
Big Machine Music City Grand Prix Volgende race:
Big Machine Music City Grand Prix 2023