Big Machine Spiked Coolers Grand Prix 2021

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Verenigde Staten Big Machine Spiked Coolers Grand Prix 2021
Indianapolis Motor Speedway Road Course
Algemene informatie
Alternatieve naam Big Machine Spiked Coolers Grand Prix
Racedag 14 augustus 2021
Circuit Vlag van Verenigde Staten Indianapolis Motor Speedway Road Course
Pole position
Coureur Vlag van Mexico Patricio O'Ward
(Arrow McLaren SP)
Tijd 01:10.7147
Snelste ronde
Coureur Vlag van Australië Will Power
(Team Penske)
Tijd 01:11.6919 (ronde 16 van 85)
Podium
1e plaats Vlag van Australië Will Power
(Team Penske)
2e plaats Vlag van Frankrijk Romain Grosjean
(Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing)
3e plaats Vlag van Verenigde Staten Colton Herta
(Andretti Autosport with Curb-Agajanian)
Portaal  Portaalicoon   Autosport

De Big Machine Spiked Coolers Grand Prix 2021 was een motorrace die op 14 augustus 2021 op de Indianapolis Motor Speedway Road Course werd gehouden. Het was de 12e ronde van de IndyCar Series 2021. Dit was tevens de eerste keer op de Speedway sinds de dood van Bob Jenkins. Inwoner van Indianapolis en bekend motorsportomroeper Jamie Little verving Jenkins en deelde de omroepdienst met Allen Bestwick. Dave Calabro, die de taken deelt met Bestwick, werkt niet op de Verizon 200.

De race over 85 ronden werd gewonnen door Team Penske's Will Power, die daarmee zijn eerste overwinning van het seizoen behaalde. IndyCar-rookie Romain Grosjean eindigde als tweede en herhaalde daarmee zijn beste finish ooit, die hij op hetzelfde circuit behaalde in de GMR Grand Prix. Colton Herta van Andretti Autosport completeerde de podiumplaatsen met zijn derde plaats.

Achtergrond[bewerken | brontekst bewerken]

Het evenement werd over twee dagen gehouden op 13 en 14 augustus 2021 op het roadcourse van de Indianapolis Motor Speedway in Speedway, Indiana. Dit was de tweede keer dat de locatie in het seizoen 2021 figureerde, na de GMR Grand Prix in mei 2021, en de derde editie van deze race, want deze debuteerde als een oktober 2020 doubleheader.

De race was de 12e race van de 16-racekalender, die een week na de Big Machine Music City Grand Prix in Nashville, Tennessee en een week voor de Bommarito Automotive Group 500 werd gehouden.

Rinus VeeKay was de vorige racewinnaar, nadat hij in mei 2021 de GMR Grand Prix had gewonnen.

Kampioenschapsstand voor de race[bewerken | brontekst bewerken]

Álex Palou stond bovenaan het klassement boven Scott Dixon, die na zijn tweede plaats in Nashville naar de tweede plaats steeg. Patricio O'Ward werd na Dixon's opmars naar de tweede plaats gedegradeerd naar de derde plaats, boven Josef Newgarden op de vierde en Marcus Ericsson op de vijfde plaats.

Honda behield zijn voorsprong op Chevrolet in het constructeursklassement.

Inschrijvingen[bewerken | brontekst bewerken]

Er deden 28 coureurs mee aan de race. Dale Coyne Racing had voor de vierde keer in het seizoen een tweede deelnemer met Rick Ware Racing, waarbij Cody Ware terugkeerde om de No. 52 te besturen na zijn optreden tijdens de vorige race.

Top Gun Racing keerde terug om hun IndyCar racedebuut te maken, nadat het team er niet in slaagde om zich voor de Indianapolis 500 van 2021 te kwalificeren. Parttime NASCAR Xfinity Series-coureur R.C. Enerson, die de auto met nummer 75 bestuurde tijdens hun kwalificatiepoging voor de Indy 500, keerde terug om voor het team te rijden.

Formule 2-coureur en Alpine Academy-lid Christian Lundgaard maakte zijn IndyCar-debuut. Hij werd door Rahal Letterman Lanigan Racing gecontracteerd voor hun nummer 45, die eerder door Santino Ferrucci werd bestuurd in de Big Machine Music City Grand Prix.

W = eerdere winnaar
R = rookie
No. Coureur Team Motor
2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden W Team Penske Chevrolet
3 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin R Team Penske Chevrolet
4 Vlag van Canada Dalton Kellett A. J. Foyt Enterprises Chevrolet
5 Vlag van Mexico Patricio O'Ward Arrow McLaren SP Chevrolet
06 Vlag van Brazilië Hélio Castroneves Meyer Shank Racing Honda
7 Vlag van Zweden Felix Rosenqvist Arrow McLaren SP Chevrolet
8 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Chip Ganassi Racing Honda
9 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon W Chip Ganassi Racing Honda
10 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda
12 Vlag van Australië Will Power W Team Penske Chevrolet
14 Vlag van Frankrijk Sébastien Bourdais A. J. Foyt Enterprises Chevrolet
15 Vlag van Verenigde Staten Graham Rahal Rahal Letterman Lanigan Racing Honda
18 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Ed Jones Dale Coyne Racing with Vasser-Sullivan Honda
20 Vlag van Verenigde Staten Conor Daly Ed Carpenter Racing Chevrolet
21 Vlag van Nederland Rinus Veekay W Ed Carpenter Racing Chevrolet
22 Vlag van Frankrijk Simon Pagenaud W Team Penske Chevrolet
26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda
27 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Andretti Autosport Honda
28 Vlag van Verenigde Staten Ryan Hunter-Reay Andretti Autosport Honda
29 Vlag van Canada James Hinchcliffe Andretti Steinbrenner Autosport Honda
30 Vlag van Japan Takuma Sato Rahal Letterman Lanigan Racing Honda
45 Vlag van Denemarken Christian Lundgaard R Rahal Letterman Lanigan Racing Honda
48 Vlag van Verenigde Staten Jimmie Johnson R Chip Ganassi Racing Honda
51 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda
52 Vlag van Verenigde Staten Cody Ware R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda
59 Vlag van Verenigd Koninkrijk Max Chilton Carlin Chevrolet
60 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey Meyer Shank Racing Honda
75 Vlag van Verenigde Staten R. C. Enerson R Top Gun Racing Chevrolet
Bron:[1]

Classificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Training[bewerken | brontekst bewerken]

Training 1 vond plaats om 15.00 ET op 13 augustus 2021. De een uur durende sessie werd met nog zeven minuten te gaan gestopt, omdat Colton Herta bij de pit exit stopte met een koppelingsprobleem en een waarschuwingslampje in zijn dashboard. Álex Palou was de snelste in de training, met een tijd van 01:10.8839. Vorige racewinnaar Rinus VeeKay eindigde als tweede, terwijl Patricio O'Ward als derde eindigde.

Top 3 snelste tijden
Pos. No. Coureur Team Motor Tijd
1 10 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda 01:10.8839
2 21 Vlag van Nederland Rinus Veekay W Ed Carpenter Racing Chevrolet 01:10.9062
3 5 Vlag van Mexico Patricio O'Ward Arrow McLaren SP Chevrolet 01:10.9267
Bron:[2]

Kwalificatie[bewerken | brontekst bewerken]

Vanwege het verdichte schema als onderdeel van de NASCAR-INDYCAR doubleheader werd de kwalificatie, die op 13 augustus 2021 om 19.00 ET begon, teruggebracht tot twee ronden, waarbij de derde ronde wegens tijdgebrek werd weggelaten. De zes snelste coureurs van elke groep in ronde 1 gingen door naar de Firestone Fast 12, waar ze streden om de poleposition. Het was de laatste keer dat een IndyCar-sessie op de Speedway van start ging.

De tweede sessie van Ronde 1 werd gemarkeerd door de spin van Scott Dixon in zijn laatste snelle ronde, vlak voor de tijdlijn, waardoor zijn beste twee ronden volgens de regels komen te vervallen. Hij eindigde als 13e in zijn groep, wat betekent dat hij als 26e van start ging. Ook Dalton Kellett, Felix Rosenqvist en James Hinchcliffe lieten hun ronden schrappen, omdat ze niet afremden tijdens het plaatselijke geel dat werd gegeven vanwege Dixons incident.

Patricio O'Ward pakte de pole met een tijd van 01:10.7147, met Will Power en Romain Grosjean als respectievelijk tweede en derde. Rahal Letterman Lanigan's Christian Lundgaard kwalificeerde zich voor de tweede rij in zijn eerste IndyCar-optreden ooit.

Pos. No. Coureur Team Motor Tijd Grid
Ronde 1 Ronde 2
Groep 1 Groep 2
1 5 Vlag van Mexico Patricio O'Ward Arrow McLaren SP Chevrolet N/A 01:11.2094 01:10.7147 1
2 27 Vlag van Australië Will Power W Team Penske Chevrolet 01:10.9988 N/A 01:10.7214 2
3 51 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda N/A 01:11.1957 01:10.7418 3
4 45 Vlag van Denemarken Christian Lundgaard R Rahal Letterman Lanigan Racing Honda N/A 01:11.0511 01:10.7433 4
5 26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda 01:11.3896 N/A 01:10.7631 5
6 10 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda N/A 01:11.1296 01:10.8290 6
7 60 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey Meyer Shank Racing Honda 01:11.1800 N/A 01:10.8875 7
8 20 Vlag van Verenigde Staten Conor Daly Ed Carpenter Racing Chevrolet 01:11.3129 N/A 01:10.9532 8
9 21 Vlag van Nederland Rinus Veekay W Ed Carpenter Racing Chevrolet 01:11.4208 N/A 01:11.0208 9
10 27 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Andretti Autosport Honda N/A 01:10.9867 01:11.0240 10
11 8 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Chip Ganassi Racing Honda N/A 01:11.2510 01:11.0342 11
12 22 Vlag van Frankrijk Simon Pagenaud W Team Penske Chevrolet 01:11.3160 N/A 01:11.1346 12
13 28 Vlag van Verenigde Staten Ryan Hunter-Reay Andretti Autosport Honda 01:11.5084 N/A N/A 13
14 2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden W Team Penske Chevrolet N/A 01:11.3623 N/A 20*1
15 14 Vlag van Frankrijk Sébastien Bourdais A. J. Foyt Enterprises Chevrolet 01:11.5504 N/A N/A 14
16 30 Vlag van Japan Takuma Sato Rahal Letterman Lanigan Racing Honda N/A 01:11.4174 N/A 15
17 15 Vlag van Verenigde Staten Graham Rahal Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 01:11.5583 N/A N/A 16
18 18 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Ed Jones Dale Coyne Racing with Vasser-Sullivan Honda N/A 01:11.4360 N/A 17
19 59 Vlag van Verenigd Koninkrijk Max Chilton Carlin Chevrolet 01:11.5739 N/A N/A 18
20 7 Vlag van Zweden Felix Rosenqvist Arrow McLaren SP Chevrolet N/A 01:11.5340 N/A 19
21 3 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin R Team Penske Chevrolet 01:11.6676 N/A N/A 21
22 48 Vlag van Verenigde Staten Jimmie Johnson R Chip Ganassi Racing Honda N/A 01:11.8624 N/A 22
23 06 Vlag van Brazilië Hélio Castroneves Meyer Shank Racing Honda 01:11.7319 N/A N/A 23
24 29 Vlag van Canada James Hinchcliffe Andretti Steinbrenner Autosport Honda N/A 01:12.0813 N/A 24
25 75 Vlag van Verenigde Staten R. C. Enerson R Top Gun Racing Chevrolet 01:12.3344 N/A N/A 25
26 9 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon W Chip Ganassi Racing Honda N/A 01:12.2660 N/A 26
27 52 Vlag van Verenigde Staten Cody Ware R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda 01:13.7572 N/A N/A 27
28 4 Vlag van Canada Dalton Kellett A. J. Foyt Enterprises Chevrolet N/A 01:12.5494 N/A 28
Bron:[3]

*1 - Josef Newgarden kreeg een gridstraf van zes plaatsen vanwege een niet goedgekeurde motorwissel.

  • Vetgedrukte tekst geeft de snelste tijd in de sessie aan.

Warmup[bewerken | brontekst bewerken]

De warmup vond plaats om 8:45 ET op 14 augustus 2021. Marcus Ericsson was het snelst met een tijd van 01:10.8839, voor Alexander Rossi als tweede en Josef Newgarden als derde.

Top 3 snelste tijden
Pos. No. Coureur Team Motor Tijd
1 8 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Chip Ganassi Racing Honda 01:10.8839
2 27 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Andretti Autosport Honda 01:11.3895
3 2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden W Team Penske Chevrolet 01:11.4639
Bron:[4]

Race[bewerken | brontekst bewerken]

De race begon om 12:30 ET. In de eerste ronde ging Scott McLaughlin de lucht in na het raken van een kerb in bocht 6, maar er was geen schade. IndyCar-debutant Christian Lundgaard nam in ronde 16 de leiding van de race over, toen de wedstrijdleiders naar de pits gingen. In ronde 18 haalde Will Power Patricio O'Ward in om de effectieve leiding van de race over te nemen. Simon Pagenaud nam de leiding over van Lundgaard in ronde 18, toen de Deense coureur een pitstop maakte voor verse banden. Pagenaud gaf vervolgens in ronde 21 de leiding over aan Power, die zijn pitstop maakte. Toen Pagenaud de pits uitkwam, dook hij op voor Conor Daly, die in bocht 7 een inhaalpoging deed op Pagenaud, die mislukte en Daly naar het gras stuurde, waardoor hij twee posities terugviel van de tiende naar de twaalfde plaats. In de volgende ronde passeerde Colton Herta O'Ward en werd tweede. O'Ward bleef wegvallen van de podiumplaatsen en eindigde uiteindelijk als vijfde.

In ronde 68 viel Álex Palou uit vanaf de vierde plaats vanwege een mechanisch defect, waardoor een gele vlag uitbrak die drie ronden duurde. Hij zou later als 27e geklasseerd worden, waarmee hij slechts vijf punten scoorde. Na de herstart van de race in ronde 70 reed Romain Grosjean, die op dat moment derde lag, Herta voorbij in bocht 1 om de tweede plaats over te nemen. Sébastien Bourdais en Ryan Hunter-Reay kwamen in ronde 73 met elkaar in contact, waardoor ze beiden van de baan en naar beneden werden gestuurd. De tweede gele vlag van de dag werd veroorzaakt nadat McLaughlin in ronde 76 de achterkant van de auto van Rinus VeeKay raakte, waardoor VeeKay spinde en zijn auto in bocht 7 stil kwam te staan. De gele vlag duurde twee ronden.

Will Power maakte een einde aan zijn winloze reeks door als eerste te finishen, voor Romain Grosjean, die met zijn tweede plaats zijn hoogste finish ooit evenaarde, en Colton Herta als derde.

Pos. No. Coureur Team Motor Rondes Tijd Pit
stops
Grid Geleide
ronden
Pts.
1 12 Vlag van Australië Will Power W Team Penske Chevrolet 85 1:49:38.0811 3 2 56 53
2 51 Vlag van Frankrijk Romain Grosjean R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda 85 +1.1142 3 3 40
3 26 Vlag van Verenigde Staten Colton Herta Andretti Autosport with Curb-Agajanian Honda 85 +2.3498 3 5 2 35
4 27 Vlag van Verenigde Staten Alexander Rossi Andretti Autosport Honda 85 +3.4382 3 10 32
5 5 Vlag van Mexico Patricio O'Ward Arrow McLaren SP Chevrolet 85 +4.1052 3 1 16 32
6 60 Vlag van Verenigd Koninkrijk Jack Harvey Meyer Shank Racing Honda 85 +5.3233 3 7 28
7 15 Vlag van Verenigde Staten Graham Rahal Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 85 +5.8553 3 16 26
8 2 Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden W Team Penske Chevrolet 85 +6.2497 3 20 2 25
9 8 Vlag van Zweden Marcus Ericsson Chip Ganassi Racing Honda 85 +7.0080 3 11 22
10 30 Vlag van Japan Takuma Sato Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 85 +7.9449 3 15 20
11 20 Vlag van Verenigde Staten Conor Daly Ed Carpenter Racing Chevrolet 85 +9.3596 3 8 19
12 45 Vlag van Denemarken Christian Lundgaard R Rahal Letterman Lanigan Racing Honda 85 +9.8379 3 4 2 19
13 7 Vlag van Zweden Felix Rosenqvist Arrow McLaren SP Chevrolet 85 +10.6234 3 19 17
14 18 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten Ed Jones Dale Coyne Racing with Vasser-Sullivan Honda 85 +12.1199 3 17 16
15 14 Vlag van Frankrijk Sébastien Bourdais A. J. Foyt Enterprises Chevrolet 85 +12.5781 3 14 15
16 22 Vlag van Frankrijk Simon Pagenaud W Team Penske Chevrolet 85 +16.4169 3 12 7 15
17 9 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon W Chip Ganassi Racing Honda 85 +17.1924 3 26 13
18 28 Vlag van Verenigde Staten Ryan Hunter-Reay Andretti Autosport Honda 85 +17.3273 3 13 12
19 48 Vlag van Verenigde Staten Jimmie Johnson R Chip Ganassi Racing Honda 85 +18.1585 3 22 11
20 59 Vlag van Verenigd Koninkrijk Max Chilton Carlin Chevrolet 85 +18.7489 3 18 10
21 06 Vlag van Brazilië Hélio Castroneves Meyer Shank Racing Honda 85 +19.5451 3 23 9
22 29 Vlag van Canada James Hinchcliffe Andretti Steinbrenner Autosport Honda 85 +20.8450 3 24 8
23 3 Vlag van Nieuw-Zeeland Scott McLaughlin R Team Penske Chevrolet 85 +21.0115 3 21 7
24 21 Vlag van Nederland Rinus Veekay W Ed Carpenter Racing Chevrolet 85 +22.4946 3 9 6
25 52 Vlag van Verenigde Staten Cody Ware R Dale Coyne Racing with Rick Ware Racing Honda 83 +2 rondes 4 27 5
26 4 Vlag van Canada Dalton Kellett A. J. Foyt Enterprises Chevrolet 81 +4 rondes 4 28 5
27 10 Vlag van Spanje Álex Palou Chip Ganassi Racing Honda 67 Mechanisch 3 6 5
28 75 Vlag van Verenigde Staten R. C. Enerson R Top Gun Racing Chevrolet 12 Mechanisch 2 25 5
Fastest lap: Vlag van Australië Will Power (Team Penske) – 01:11.6919 (ronde 16)
Bron:[5]

Tussenstanden kampioenschap[bewerken | brontekst bewerken]

Puntenleider Álex Palou zag zijn voorsprong in het kampioenschap slinken door zijn 27e plaats, terwijl Patricio O'Ward naar de tweede plaats opschoof - ten koste van Scott Dixon, die naar de derde plaats zakte.

Coureurs[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Coureur Punten
1. Vlag van Spanje Álex Palou 415
2. Vlag van Mexico Patricio O'Ward 394
3. Vlag van Nieuw-Zeeland Scott Dixon 381
4. Vlag van Verenigde Staten Josef Newgarden 360
5. Vlag van Zweden Marcus Ericsson 353

Motorfabrikanten[bewerken | brontekst bewerken]

Pos. Team Punten
1. Honda 1034
2. Chevrolet 966

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

  • (en) Officiële website


Vorige race:
Big Machine Music City Grand Prix 2021
IndyCar Series 2021 Volgende race:
Bommarito Automotive Group 500 2021

Vorige race:
GMR Grand Prix 2021
Big Machine Spiked Coolers Grand Prix Volgende race:
GMR Grand Prix 2022