Bo Burnham

Bo Burnham
	Bo Burnham in Pittsburgh, april 2012
Algemene informatie
Volledige naam	Robert Pickering Burnham
Geboren	21 augustus 1990
Geboorteland	Verenigde Staten
Jaren actief	2006-heden
Genre(s)	muzikale komedie
Invloeden	George Carlin, Steve Martin, Mitch Hedberg, Anthony Jeselnik, Tim Minchin, Bill Bailey, Reggie Watts, Sean Cullen, Zach Galifianakis, Patton Oswalt, Hans Teeuwen, Maria Bamford
	Website
	(en) IMDb-profiel
Portaal	Cabaret

Robert Pickering "Bo" Burnham (Hamilton, 21 augustus 1990) is een Amerikaans cabaretier, komiek, muzikant, schrijver en acteur. Burnham brak op 16-jarige leeftijd door als een van de eerste YouTube-sterren, maar heeft zich sindsdien gericht op het traditionele cabaretcircuit. Zijn cabaretvoorstellingen zijn een combinatie van stand-upcomedy, muziek, theater, rap, dans en mime, waarbij het publiek geregeld op het verkeerde been wordt gezet.^[2]

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Burnham groeide op in de omgeving van Boston. Al op driejarige leeftijd hield hij "Bo-shows" voor zijn familie en op de middelbare school richtte hij zich op theater en muziek.^[3] Op zestienjarige leeftijd plaatste hij zijn eerste filmpje op YouTube, waarin hij op zijn slaapkamer zijn komische lied My whole family thinks I'm gay vertolkte. Hoewel het filmpje slechts bedoeld was ter vermaak van zijn uitwonende broer ging zijn optreden viraal nadat het werd opgepikt door de website Break.com.^[3] Ook zijn overige liedjes over liefde, tienerlust en politieke incorrectheid werden goed bekeken, en in 2008 tekende hij een contract met Comedy Central voor vier albums. Dat jaar verscheen zijn eerste EP, Bo Fo Sho, gevolgd door het album Bo Burnham in 2009. Dit album ging gepaard met een dvd van zijn eerste televisieoptreden voor Comedy Central.^[4]

In 2009 speelde hij een kleine rol in de film Funny People. In 2010 voerde hij zijn eerste cabaretvoorstelling genaamd Words Words Words op bij Edinburgh Fringe en werd aldaar bekroond met de panelprijs van de Edinburgh Comedy Awards.^[3] In 2012 debuteerde zijn tweede voorstelling, what. Na afloop van de tournee werd de filmopname van de voorstelling gratis beschikbaar gesteld op YouTube. In 2013 speelde hij de hoofdrol in zijn eigen televisieserie op MTV, Zach Stone is gonna be famous. De serie was geen succes en werd na één seizoen uit de lucht gehaald. Hetzelfde jaar verscheen zijn eerste komische poëzieboek, Egghead: or, you can't survive on ideas alone.^[3]

In 2016 verscheen zijn derde voorstelling, Make happy, waarin de relatie van een cabaretier met het publiek wordt behandeld. Na de tournee verscheen de filmopname van de voorstelling op Netflix en gaf Burnham aan voor een tijdje te willen stoppen met cabaret en zich te gaan richten op zijn schrijfwerk.^[5]

In 2021 kwam hij terug en verscheen zijn vierde voorstelling, Inside, deze is ook beschikbaar op Netflix.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Albums
Jaar	Titel	Type	Label
2008	Bo Fo Sho	ep	Comedy Central Records
2009	Bo Burnham	studioalbum
2010	Words Words Words
2013	what.
2021	Inside^[6]	film	Netflix

Singles
Jaar	Titel	Album
2010	"Words, Words, Words"	Words Words Words
2010	"Oh Bo"	Words Words Words
2013	"Nerds"	geen

Filmografie[bewerken | brontekst bewerken]

Comedy Central Presents (2009) – zichzelf
American Virgin (2009) – Rudy
Funny People (2009) – lid van Yo Teach!
Bo Burnham: Words, Words, Words (2010) – zichzelf
Hall Pass (2011) – barman
The Green Room with Paul Provenza (2011) – zichzelf
Adventures in the Sin Bin (2012) – Tony
Zach Stone Is Gonna Be Famous (2013) – Zach Stone
Parks and Recreation (2014) – Chipp McCapp
Key and Peele (2015) aflevering: "A Cappella Club" – Lyle
Kroll Show (2015), twee afleveringen – Britse deelnemer
We Bare Bears (2015), aflevering: "Nom Nom's Entourage" – Andrew Bangs
The Big Sick (2017)
Eighth Grade (scenario, regie, 2018)
Promising Young Woman (2020) - Dr. Ryan Cooper
Bo Burnham: Inside (2021) - zichzelf

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) McCarthy, Sean L., Bo Burnham lists “my favorite comedians,” and releases a confessional video: “Art is Dead”. The Comic's Comic (28 oktober 2010). Geraadpleegd op 25 november 2016.
↑ (nl) Ali, Haroon, Bo Burnham, je nieuwe gestoorde vriend. The Comic's Comic (28 oktober 2010).
↑ ^a ^b ^c ^d (en) Patrick Bromley, Bo Burnham, the Internet's Biggest Comedian. About.com Entertainment (19 februari 2016). Gearchiveerd op 26 november 2016. Geraadpleegd op 25 november 2016.
↑ (en) Bo Burnham | Music Videos, News, Photos, Tour Dates | MTV. MTV Artists. Geraadpleegd op 25 november 2016.
↑ (en) Zinoman, Jason, Bo Burnham, Discovered on the Internet, Now Challenges It. The New York Times (3 juni 2016). Geraadpleegd op 25 november 2016.
↑ (en) Haley Bosselman, Haley Bosselman, Bo Burnham to Release New Musical Comedy Special, Shot During the Pandemic, on Netflix. Variety (28 april 2021). Gearchiveerd op 19 mei 2021. Geraadpleegd op 4 juni 2021.

Zie de categorie Bo Burnham van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] (en) McCarthy, Sean L., Bo Burnham lists “my favorite comedians,” and releases a confessional video: “Art is Dead”. The Comic's Comic (28 oktober 2010). Geraadpleegd op 25 november 2016.

[2] (nl) Ali, Haroon, Bo Burnham, je nieuwe gestoorde vriend. The Comic's Comic (28 oktober 2010).

[:0-3] (en) Patrick Bromley, Bo Burnham, the Internet's Biggest Comedian. About.com Entertainment (19 februari 2016). Gearchiveerd op 26 november 2016. Geraadpleegd op 25 november 2016.

[4] (en) Bo Burnham | Music Videos, News, Photos, Tour Dates | MTV. MTV Artists. Geraadpleegd op 25 november 2016.

[5] (en) Zinoman, Jason, Bo Burnham, Discovered on the Internet, Now Challenges It. The New York Times (3 juni 2016). Geraadpleegd op 25 november 2016.

[6] (en) Haley Bosselman, Haley Bosselman, Bo Burnham to Release New Musical Comedy Special, Shot During the Pandemic, on Netflix. Variety (28 april 2021). Gearchiveerd op 19 mei 2021. Geraadpleegd op 4 juni 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]