Vini Zabù

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Farnese Vini-Selle Italia)
Vini Zabù-KTM
Vini Zabù
Teaminformatie
UCI-code NSK
Land Vlag van Italië Italië (2007-2010)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk (2011-2012)
Vlag van Italië Italië (2013-)
Opgericht 2007
Discipline(s) Wegwielrennen
Competitie Continentale circuits
Fietsmerk KTM
Sleutelfiguren
Algemeen manager Angelo Citracca
Teammanager Luca Amoriello
Ploegleider Andrea Bardelli
Ploegleider Marco Vallante
Ploegnamen
2007–2008
2009
2010
2011
2012
2013
2014
2015
01.2016
05.2016
2017–2018
2019
2020–
ISD-Sport-Donetsk
ISD
ISD-Neri
Farnese Vini-Neri Sottoli
Farnese Vini–Selle Italia
Vini Fantini-Selle Italia
Neri Sottoli
Southeast
Southeast-Venezuela
Wilier Triestina-Southeast
Wilier Selle Italia
Neri-Selle Italia-KTM
Vini Zabù-KTM


Tenue
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Vini Zabù-KTM is een wielerploeg,[1] die vanaf 2015 gesponsord wordt door het Chinese staalbedrijf SouthEast Space Frame Co., en vanaf 2016 door het Venezolaans ministerie van sport. Tot 2015 was Neri Sottoli de hoofdsponsor. Het team bestaat voor het overgrote deel uit Italiaanse renners en begeleiders maar kwam in de jaren 2011 en 2012 officieel uit onder een Britse licentie. De ploeg is sinds 2007 in het profpeloton actief en werd tot en met 2010 gesponsord door ISD, een Oekraïens staalbedrijf. Van 2011 tot 2013 was Farnese Vini de hoofdsponsor, het laatste jaar onder de merknaam Vini Fantini. In 2012 en 2013 was Selle Italia (fietszadels) de cosponsor. Farnese Vini was eerder cosponsor van Lampre en Team LPR.

Doping[bewerken | brontekst bewerken]

De wielerploeg van manager Angelo Citracca kwam door de jaren heen regelmatig in opspraak door dopinggebruik van renners. Het gaat om Danilo Di Luca, Mauro Santambrogio (beiden in 2013), Matteo Rabottini (2014), Ramón Carretero (2015), Samuele Conti (2016), Matteo Spreafico (2020) en Matteo De Bonis (2021). In veel gevallen ging het om het gebruik van bloeddoping. De vele dopingschandalen geeft de wielerploeg een slechte reputatie.

Na de positieve test van Matteo De Bonis besloot de ploeg zijn wildcard die deze kreeg voor de Ronde van Italië terug te geven.[2]

Bekende (oud-)renners[bewerken | brontekst bewerken]

Grote rondes[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje
hoogste klassering etappewinst hoogste klassering etappewinst hoogste klassering etappewinst
2009 22e Andrij Hryvko geen deelname geen deelname
2010 geen deelname geen deelname geen deelname
2011 49e Giovanni Visconti 8e Oscar Gatto geen deelname geen deelname
2012 58e Francesco Failli
Matteo Rabottini
15e Matteo Rabottini
18e Andrea Guardini
geen deelname geen deelname
2013 9e Mauro Santambrogio
55e Matteo Rabottini
14e Mauro Santambrogio geen deelname geen deelname
2014 17e Matteo Rabottini geen deelname geen deelname
2015 30e Jonathan Monsalve geen deelname geen deelname
2016 57e Matteo Busato geen deelname geen deelname
2017 52e Cristián Rodríguez geen deelname geen deelname
2018 86e Alex Turrin geen deelname geen deelname
2019 geen deelname geen deelname geen deelname
2020 88e Etienne van Empel geen deelname geen deelname