Five Star

Five Star
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Achtergrondinformatie
Jaren actief	1983–1995, 2001–2002, 2012–
Oorsprong	Verenigd Koninkrijk, Romford
Genre(s)	pop, r&b
	Officiële website
	(en) Allmusic-profiel
	(en) Last.fm-profiel
	(en) Discogs-profiel;
	(en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

Five Star^[1]^[2] is een Britse popband uit Romford, opgericht in 1983.

Bezetting[bewerken | brontekst bewerken]

Denise Pearson^[3]: leadzang, songwriter (1983–1995, 2001–2002, 2012–)
Doris Pearson^[4]: zang, songwriter, choreograaf (1983–1995, 2001–2002, 2012–2016)
Lorraine Pearson^[5]: zang, woordvoerder, songwriter (1983–1995, 2001–2002, 2012–2016)
Stedman Pearson^[6]: zang, kostuumontwerper (1983–1995, 2001–2002, 2012–2016)
Delroy Pearson^[7]: zang, songwriter, producent (1983–1995, 2001–2002, 2012–2016)

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

De groep bestond uit vijf broers/zussen en werd opgericht door hun Jamaicaanse vader Buster Pearson en vroegere muzikant van Wilson Pickett. Pearson trad ook op als hun manager. Hij bracht het materiaal van de groep uit bij zijn eigen label Tent Records. Als veronderstelde Britse versie van The Jacksons had Five Star veel hits in de Britse hitlijst, waarbij de grootste successen in 1986 werden bereikt met de top 10-singles System Addict, Can't Wait Another Minute en Find the Time (beiden geproduceerd door Richard James Burgess) en Rain or Shine (geschreven door Denise). Verdere top 10-hits Stay Out of My Life (geschreven door Denise) en The Slightest Touch volgden in 1987, evenals een BRIT-Award als beste Britse groep. In hetzelfde jaar verscheen ook het derde album Between the Lines.

Hun kraakheldere imago maakte de groep populair bij de pers en de plaatkopers. Boulevardbladen brachten verhalen over het dagelijks leven en de privé-aangelegenheden van de Pearsons, in het bijzonder die van Lorraines verloving met Eddie Murphy in 1988. De groep verkaste naar het grotere landgoed Stone Court in Berkshire, compleet met bewakingscamera's en alarminstallaties aan de veiligheidspoorten. Deze opvallende poging van hun vader om Five Star uit de openbaarheid te houden, leidde vervolgens alleen nog tot een groter interesse en artikels van privénachtclubs en Neverland-achtige attractieparken voor het privégebruik van de familie.

In 1988 dacht de groep dat ze de sound, die hun roem had gebracht, hadden vervolmaakt en wijzigden ze de richting naar een meer volwassen disco/rock/dance-sound (begonnen met de door Leon Sylvers III^[8] geproduceerde single Another Weekend). Het succes van het album Rock the World was middelmatig en de platen verkochten slechter dan de vroegere publicaties.

Vanaf dan verminderde de populariteit van de groep gezwind en eind 1989 bereikte de Greatest Hits-compilatie slechts de 53e plaats in de albumhitlijst. Ook in 1989 had de groep een fameus optreden in de Britse tv-show Going Live, waar ze door een tiener via de telefoon werden beledigd. Daar men schijnbaar in de clinch lag met RCA Records, tekende men bij Epic Records voor het komende jaar en produceerde men thuis het zelf geschreven album Five Star. Ondanks intensieve reclame waren de beide singles Treat Me Like a Lady en Hot Love uit dit album flops, werd de geplande derde single What About Me, Baby? uitgesteld en de publicatie van het album in het Verenigd Koninkrijk geannuleerd. Op zoek naar verse mogelijkheden en een nieuwe luisteraarsklasse verhuisde de groep eind jaren 1990 naar de Verenigde Staten, waarbij ook berichten verschenen over hun bankroet.

In 1991 werd het gladde, Amerikaans klinkende album Shine uitgebracht en in 1994 het meer bevredigende en meer volwassen Heart and Soul, dat een duidelijke r&b-inslag had. Tijdens het opvolgende jaar bracht Five Star het album ook uit in het Verenigd Koninkrijk. Vervolgens hield de groep haar eerste grote pauze van het muziekcircuit. Denise trouwde en kreeg kinderen en Delroy werkte als producent.

In 2001 bereikte de 31e officiële single Funktafied de Amerikaanse r&b-hitlijst (#99) en bleef tien weken in de r&b/hiphop-hitlijst (#36). Five Star keerde in 2002 als trio (Stedman, Denise en Lorraine) terug naar het Verenigd Koninkrijk om meerdere tournees aan te gaan, met inbegrip van de Here and Now-tournee in 2002. In 2005 werd System Addict heruitgebracht. Een geplande heruitgave van The Slightest Touch in hetzelfde jaar werd weer verworpen. Plannen voor een hereniging van de groep voor een comeback en het uitbrengen van nieuw materiaal werd besproken in 2006/2007. Onderdeel van deze plannen waren een lucratief contract, een landelijke tournee en een tv-documentatie. De onderhandelingen vielen echter uit. Na een optreden in het vakantieresort Butlins in oktober 2006, waarvoor de groep werd betaald, maar slechts drie imitators 's nachts verschenen, maakte Lorraine haar afscheid uit de groep bekend, terwijl Stedman, Denise en Doris werkten aan solocarrières.

In maart 2007 bracht Sony BMG de compilatie Five Star Performance op dvd uit van al hun bekende muziekvideo's, die de dvd muziekhitlijst haalde (#25). Sinds januari 2009 treedt Denise op in de musical Thriller – Live in het Lyric Theatre in West End.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

1983: Problematic
1984: Hide and Seek
1984: Crazy
1985: All Fall Down
1985: Let Me Be the One
1985: Love Take Over
1985: R. S. V. P.
1986: System Addict
1986: Can't Wait Another Minute
1986: Find the Time
1986: Rain or Shine
1986: If I Say Yes
1987: Crunchie Tour '86 (EP)
1987: Stay Out of My Life
1987: Are You Man Enough?
1987: The Slightest Touch
1987: Whenever You're Ready
1987: Strong as Steel
1987: Somewhere Somebody
1988: Another Weekend
1988: Rock My World
1988: There's a Brand New World
1988: Someone's in Love
1988: Let Me Be Yours
1989: With Every Heartbeat
1990: Treat Me Like a Lady
1990: Hot Love
1991: Shine
1995: I Give You Give
1995: (I Love You) For Sentimental Reasons
2001: Funktafied

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

1985: Luxury of Life
1986: Silk and Steel
1987: Between the Lines
1988: Rock the World
1990: Five Star
1991: Shine
1995: Heart and Soul
2001: Eclipse

Compilaties[bewerken | brontekst bewerken]

1984: Rare 12" Versions
1985: Dub 12" Versions
1986: Rain or Shine
1987: Greatest Hits & Pics
1989: Five Star's Greatest Hits
1994: The Best Of
1998: Greatest Hits
2004: Legends (3 CD's)
2013: The Collection (2 CD's)
2013: The Remix Anthology (2 CDs)

Video's[bewerken | brontekst bewerken]

1985: Luxury of Life Video Selection (VHS)
1986: If I Say Yes (VHS)
1987: Silk & Steel (VHS)
1987: Between the Lines (Live at Wembley – Children of the Night Tour 1987) (VHS)
2007: Performance (DVD)

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Five Star. Discogs. Gearchiveerd op 11 januari 2022. Geraadpleegd op 09-01-2022.
↑ (en) Five Star biography. Last.fm. Gearchiveerd op 9 juli 2023. Geraadpleegd op 09-01-2022.
↑ (en) Deniece Pearson. Discogs. Gearchiveerd op 9 januari 2022. Geraadpleegd op 09-01-2022.
↑ (en) Doris Pearson. Discogs. Gearchiveerd op 11 januari 2022. Geraadpleegd op 09-01-2022.
↑ (en) Lorraine Pearson. Discogs. Gearchiveerd op 10 januari 2022. Geraadpleegd op 09-01-2022.
↑ (en) Stedman Pearson. Discogs. Gearchiveerd op 11 januari 2022. Geraadpleegd op 09-01-2022.
↑ (en) Delroy Pearson. Discogs. Gearchiveerd op 11 januari 2022. Geraadpleegd op 09-01-2022.
↑ (en) Leon Sylvers. Discogs. Gearchiveerd op 9 januari 2022. Geraadpleegd op 09-01-2022.

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Five Star op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

[1] (en) Five Star. Discogs. Gearchiveerd op 11 januari 2022. Geraadpleegd op 09-01-2022.

[2] (en) Five Star biography. Last.fm. Gearchiveerd op 9 juli 2023. Geraadpleegd op 09-01-2022.

[3] (en) Deniece Pearson. Discogs. Gearchiveerd op 9 januari 2022. Geraadpleegd op 09-01-2022.

[4] (en) Doris Pearson. Discogs. Gearchiveerd op 11 januari 2022. Geraadpleegd op 09-01-2022.

[5] (en) Lorraine Pearson. Discogs. Gearchiveerd op 10 januari 2022. Geraadpleegd op 09-01-2022.

[6] (en) Stedman Pearson. Discogs. Gearchiveerd op 11 januari 2022. Geraadpleegd op 09-01-2022.

[7] (en) Delroy Pearson. Discogs. Gearchiveerd op 11 januari 2022. Geraadpleegd op 09-01-2022.

[8] (en) Leon Sylvers. Discogs. Gearchiveerd op 9 januari 2022. Geraadpleegd op 09-01-2022.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]