Flight from Ashiya

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Flight from Ashiya
Vliegende duivels
Regie Michael Anderson
Producent Harold Hecht
Scenario Elliott Arnold
Waldo Salt
Hoofdrollen Yul Brynner
Richard Widmark
George Chakiris
Suzy Parker
Muziek Frank Cordell
Montage Gordon Pilkington
Cinematografie Burnett Guffey
Joseph MacDonald
Productiebedrijf Harold Hecht Films
Daiei Motion Picture Company
Distributie United Artists
Première 25 maart 1964 (Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten)
Genre avonturenfilm
Speelduur 100 min
Taal Engels
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Vlag van Japan Japan
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Flight from Ashiya is een avonturenfilm uit 1964 van Michael Anderson. Het is een Japans-Amerikaanse coproductie, gebaseerd op het gelijknamige boek van Elliott Arnold uit 1959.

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Drie Amerikaanse militairen (Yul Brynner, Richard Widmark, George Chakiris) van de Air Rescue Service op de Amerikaanse basis Ashiya in Japan worden tijdens hevig noodweer uitgezonden om de Japanse overlevenden van een scheepsramp uit zee op te pikken. Tijdens de vlucht daarheen wordt, deels met behulp van lange flashbacks, inzicht gegeven in de persoonlijke geschiedenis van de mannen. Twee van hen (Widmark en Brynner) streden in de Tweede Wereldoorlog. De derde, de jonge luitenant Gregg, gaat onder een schuldcomplex gebukt sedert hij bij een vorige vlucht met zijn helikopter een lawine veroorzaakte die de redding onmogelijk maakte.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Yul Brynner Mike Takashima
Richard Widmark Glenn Stevenson
George Chakiris John Gregg
Suzy Parker Lucille Caroll
Shirley Knight Caroline Gordon
Mitsuhiro Sugiyama Charlie
Danièle Gaubert Leila
Eiko Taki Tomiko

Kritieken[bewerken | brontekst bewerken]

  • "De mateloos uitgesponnen situaties zijn vol van een onechte tragiek en dat is bijzonder irritant." - E.B. in Nieuwsblad van het Noorden, 3 juni 1966.[1]
  • "Het verhaal met de lange terugblikken in de levens van de drie redders, is wat slapjes, maar het goede spel en de intelligente gedoseerde spanning zorgen dat men wel geïnteresseerd blijft in de reddingspogingen." - Het Vrije Volk, 14 mei 1965.[2]
  • "Het is een spannend kijkspel, dat twee uur lang onafgebroken weet te boeien." - Limburgsch Dagblad, 14 augustus 1964.[3]