Gebruiker:Falcongj/Kladblok/Verraad
Verraad is schennis van verschuldigde trouw[1]. In het dagelijks spreekgebruik wordt de term verraad gebruikt om het schenden van trouw door iemand tegen zijn of haar groep (dit kan een land, familie, vrienden, etnische groep, team, politieke partij, religie, sociale klasse of iedere andere groep waartoe iemand kan behoren) te benoemen. Iemand die verraad pleegt wordt verrader genoemd.
Hoog- en landverraad[bewerken | brontekst bewerken]
Wanneer verraad tegen een land of een staatshoofd wordt gepleegd, wordt in sommige landen ook wel gesproken van hoogverraad of landverraad. De exacte juridische definitie van hoogverraad of landverraad is echter zeer moeilijk te geven. Dit komt omdat veel landen, waaronder Nederland en België, de begrippen hoogverraad en landverraad niet als strafbaar feit in het wetboek benoemen. Andere landen doen dit wel, maar met verschillende omschrijvingen.
Nederland en België[bewerken | brontekst bewerken]
In het Nederlandse Wetboek van Strafrecht komen de termen hoogverraad en landverraad niet voor. Het Wetboek van Strafrecht kent wel de term 'misdrijven tegen de veiligheid van de staat' (artikel 92 t/m 107a van het Wetboek van Strafrecht), maar volgens de Memorie van Toelichting bij het Nederlandse Wetboek van Strafrecht moet 'misdrijf tegen de veiligheid van de staat' echter niet als synoniem voor hoogverraad gezien worden. Alleen militair verraad, verraad gepleegd door iemand die militair is ten tijde van oorlog, is in het Wetboek van Militair Strafrecht gedefinieerd (Artikel 77, lid 1 schrijft: De militair die in tijd van oorlog opzettelijk de vijand hulp verleent of de Staat tegenover de vijand benadeelt, wordt, als schuldig aan militair verraad, gestraft met, levenslange gevangenisstraf of tijdelijke van ten hoogste dertig jaren of geldboete van de vijfde categorie.). Ook het Belgische Strafwetboek kent de term hoogverraad niet.
Duitsland[bewerken | brontekst bewerken]
In Duitsland wordt Hochverrat in het Strafgesetzbuch onder artikel 81 t/m 83 beschreven. Respectievelijk gaan deze artikelen over Hoogverraad tegen de Bondsrepubliek Duitsland[2], Hoogverraad tegen een Deelstaat[3] en voorbereiding van een daad van hoogverraad[4].
Landesverrat is strafbaar onder artikel 94 van het Strafgesetzbuch. Onder Landesverrat wordt verstaan het verstrekken van een staatsgeheim aan een vreemde macht of een tussenpersoon waardoor de externe veiligheid van de Bondsrepubliek ernstig nadeel ondervindt. [5]
Verenigd Koninkrijk en haar voormalige koloniën[bewerken | brontekst bewerken]
Hoogverraad werd in Engeland voor het eerst als misdrijf opgenomen in de Treason Act in 1351 ten tijde van koning Eduard III van Engeland. In deze wet werd hoogverraad (high treason) de wettelijke term voor verraad tegen de Kroon of de Staat. High Treason was hiermee juridisch gescheiden van Petty Treason (vrij vertaald: laag verraad), verraad tegen een wettelijke meerdere (zoals een slaaf die zijn meester verraadde).
Het praktische verschil tussen High Treason en Petty Treason was de strafmaat: op High Treason stond vanaf 1351 tot in de 19e eeuw de dood door Hangen, trekken en vierendelen voor een man en Trekken en Verbranden voor een vrouw. Daarnaast kwamen de bezittingen van de veroordeelde toe aan de Koning. Voor Petty Treason was de straf Trekken en Ophangen (zonder vierendelen) of Verbranden zonder trekken, en kwamen de bezittingen toe aan de heersende heer. Eind 19e eeuw werd de straf vervangen door de dood door ophanging zonder dat de bezittingen verbeurd verklaard werden. Pas in 1998 werd de doodstraf voor verraad officieel afgeschaft door de Crime and Disorder Act 1998, waardoor het Verenigd Koninkrijk in 1999 kon toetreden tot het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. William Joyce was in 1945 de laatste persoon die met deze wet vervolgd werd. Hij werd wegens landverraad begin 1946 opgehangen.
Sinds 1351 is de wet enkele malen gewijzigd. Veel Engelse koloniën hebben de Treason Act in de loop der eeuwen overgenomen. Anno 2015 is zij nog steeds van kracht in het Verenigd Koninkrijk. Sommige landen kennen nog steeds de term high treason in de wet, waaronder Canada[6]. Andere landen hebben de Treason Act afgeschaft, waaronder Ierland (1983) en Nieuw Zeeland (1961).
Bronnen, noten en/of referenties
|