Gebruiker:JPWfriesland/proef supergedelegeerden
Supergedelegeerden zijn partij prominenten (of afgevaardigden) bij de Democraten of bij de Republikeinen die naar de Democratische of Republikeinse nationale vergadering mogen, daar is benoeming van de Democratische en Republikeinse presidents kandidaat en de stemming die daar aan vooraf gaat. De supergedelegeerden wordt geselecteert op hun status en rol in de partij. Bij de Republikeinen heten supergedelegeerden Unpledged RNC.
Er zijn twee soorten afgevaardigden Pledged en Superdelegates (bij de Republikeinen Unpledged RNC dus).
- verkozen (pledged) afgevaardigden, die verplicht zijn voor hun kandidaat te stemmen;
- onverkozen (unpledged) afgevaardigden, ook wel super-afgevaardigden genoemd, die tot en met de conventie hun stem aan een andere kandidaat mogen geven. Deze super-afgevaardigden bestaan uit Congresleden, senatoren, gouverneurs en hoger partijkader.
In totaal zijn er bij de Democraten 4049 gedelegeerden(3253 pledged, 796 super), bij de Republikeinen 2380 (2257 pledged, 123 unpledged). Maar bij de Republikeinen hoeven dan ook lang niet zo veel gedelegeerden halen 1191 is namelijk al genoeg om de de kanditatuur veilig te stellen. Bij de Democraten ligt dit aantal fors hoger namelijk 2025 gedelegereden.
Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De supergedelegeerden werden in gevoert na de Democratische nationale vergaderering van 1980. Jimmy Carter en Edward Kennedy streden beide om de Democratische presidentsnominatie. Jimmy Carter won het uiteindelijk hij had zich heel verassend opgeven voor de democratische presidentsnominatie, en hij steeg heel snel in de peilingen, Edward Kennedy was een kandidaat die al veel langer in beeld was, en dus ook meer zekerheid bood. Jimmy Carter won uit eindelijk de race dit kwam vooral door het populisme en acheraf ook een hype want de Democraten verloren de presidentsverkiezingen. Veel partijbobo's waren het ook niet eens geweest met de nominatie van Jimmy Carter, die waren veel al voor de oude favoriet Erward Kennedy. De partij bleef verscheurt achter. Om in het vervolg dit soort hype's te voorkomen werd bedacht dat mensen die een belangrijke rol in de partij hebben of hadden een speciale stem hadden die ze tot de Democratise nationale vergadering mochten veranderen. Denk hier bij aan Oudpresidenten, senatoren, vice-presidenten enzovoort. Dit moest voor een "Buffer" zorgen tegen hypes, populisme, radicale ontwikkelingen en slechte kandidaten. Ook zou het een betere afspiegeling zijn van alle Democratische stemmers.
| Bronnen, noten en/of referenties |