Gebruiker:Matroos Vos/Worstzin
Een worstzin is een zin waar te veel informatie in is verwerkt, zodat het voor de (gemiddelde) lezer moeilijk of niet leesbaar is.[1]
Het woord is een verwijzing naar de vorm van een worst, waarbij begin- en eindpunt dicht bij elkaar liggen, terwijl deze verbonden zijn door een grote "omweg". De kans is daarbij groot dat de lezer of toehoorder aan het einde van de zijn aandacht verlies, met de kans dat hij niet meer weet waar de zin eigenlijk over gaat.
Analyse en oplossing[bewerken | brontekst bewerken]
Een tussenzin (bijzin) kan teveel informatie bevatten waardoor de grote lijn van de zin verloren gaat, zoals details, zijdelingse verwijzingen die de context verrijken, of er zit meer dan één type relatie in verwerkt. Een leesbare zin bevat één type relatie, zoals een relatie van een gevolg met een oorzaak, beschreven met één hoofdzin en met niet meer dan twee bijzinnen.[2]
Daarnaast kunnen worstzinnen vermeden worden door sowieso geen (lange) tussenzinnen te gebruiken. Dat kan als een zin gemiddeld twaalf tot twintig woorden bevat. Inhoud, structuur en verband tussen zinnen en voorkennis van de lezer spelen daarbij een rol. Het gebruik van verwijswoorden ("Daaruit volgde dat ..." ; "Dit resulteerde in ...") zorgt voor volgbare verbindingen tussen de zinnen. Overgangszinnen ("Dat heeft twee gevolgen." ; "Niet alleen het bovenstaande, maar ook heeft ...") verwijzen naar voorgaande zinnen. Om de 8 à 10 woorden een persoonsvorm toepassen helpt de informatie in een zin te leesbaar te organiseren.
Het tegenovergestelde van de worstzin is een reeks met teveel korte zinnen die elkaar opvolgen, waardoor een staccatostijl ontstaat.
Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]
- Tangconstructie
- Psycholinguïstiek Het wetenschapsgebied dat zich bezighoudt met de cognitieve en taalkundige processen.
Bronnen, noten en/of referenties
|