Grand Prix-wegrace van Le Mans 1991

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Grand Prix-wegrace van Le Mans 1991
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk ( Le Mans)
Datum 8 september 1991
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Verenigde Staten John Kocinski
Snelste ronde Vlag van Australië Mick Doohan
Eerste Vlag van Verenigde Staten Kevin Schwantz
Tweede Vlag van Australië Mick Doohan
Derde Vlag van Verenigde Staten Wayne Rainey
250 cc
Poleposition Vlag van Italië Luca Cadalora
Snelste ronde Vlag van Duitsland Helmut Bradl
Eerste Vlag van Duitsland Helmut Bradl
Tweede Vlag van Spanje Carlos Cardús
Derde Vlag van Italië Luca Cadalora
Zijspan
Poleposition Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg
Snelste ronde Vlag van Frankrijk Alain Michel/Vlag van Verenigd Koninkrijk Simon Birchall
Eerste Vlag van Zwitserland Rolf Biland/Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg
Tweede Vlag van Frankrijk Alain Michel/Vlag van Verenigd Koninkrijk Simon Birchall
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Webster/Vlag van Verenigd Koninkrijk Gavin Simmons

De Grand Prix-wegrace van Le Mans 1991 was de veertiende race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1991. De race werd verreden op 8 september 1991 op het Circuit Bugatti nabij Le Mans, Frankrijk. De race werd eenmalig georganiseerd als vervanger van de Grand Prix-wegrace van Brazilië.

Wayne Rainey werd voor het derde seizoen op een rij gekroond tot 500 cc-kampioen met een derde plaats in de race. Ook Luca Cadalora werd gekroond tot 250 cc-kampioen met eveneens een derde plaats in de race. Steve Webster en Gavin Simmons werden gekroond tot kampioen in de zijspanklasse met een derde plaats.

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

500 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Rijder Constructeur Ronden Tijd Grid Punten
1 Vlag van Verenigde Staten Kevin Schwantz Suzuki 28 47:37.764 5 20
2 Vlag van Australië Mick Doohan Honda 28 +0.148 2 17
3 Vlag van Verenigde Staten Wayne Rainey Yamaha 28 +3.468 3 15
4 Vlag van Verenigde Staten John Kocinski Yamaha 28 +3.700 1 13
5 Vlag van Australië Wayne Gardner Honda 28 +3.966 4 11
6 Vlag van Spanje Juan Garriga Yamaha 28 +37.852 7 10
7 Vlag van Verenigde Staten Doug Chandler Yamaha 28 +38.342 6 9
8 Vlag van België Didier de Radiguès Suzuki 28 +39.290 9 8
9 Vlag van Spanje Sito Pons Honda 28 +1:30.554 11 7
10 Vlag van Frankrijk Adrien Morillas Yamaha 28 +1:45.040 12 6
11 Vlag van Ierland Eddie Laycock Yamaha 27 +1 ronde 13 5
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Niall Mackenzie Yamaha 27 +1 ronde 8 4
13 Vlag van Italië Marco Papa Honda 26 +2 ronden 14 3
14 Vlag van Luxemburg Andreas Leuthe Suzuki 26 +2 ronden 18 2
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Simon Buckmaster Suzuki 23 +5 ronden 20 1
DNF Vlag van Nederland Cees Doorakkers Honda Uitgevallen 17
DNF Vlag van Frankrijk Jean-Philippe Ruggia Yamaha Uitgevallen 10
DNF Vlag van Duitsland Michael Rudroff Honda Uitgevallen 16
DNF Vlag van Duitsland Hans Becker Yamaha Uitgevallen 19
DNS Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson Cagiva 0 Blessure 15
DNQ Vlag van Zwitserland Nicholas Schmassman Honda 0 Niet gekwalificeerd
DNQ Vlag van Oostenrijk Josef Doppler Yamaha 0 Niet gekwalificeerd
DNQ Vlag van Duitsland Martin Trösch Honda 0 Niet gekwalificeerd
DNQ Vlag van Duitsland Helmut Schütz Honda 0 Niet gekwalificeerd

250 cc[bewerken | brontekst bewerken]

Na drie ronden werd de race stilgelegd vanwege drie valpartijen op dezelfde plaats op het circuit waarbij maar liefst vijftien coureurs betrokken waren. Nadat de race werd stilgelegd, werd de betreffende plaats onderzocht, waarna bleek dat er een oliespoor op de baan lag. Na enige tijd werd de race weer herstart, inclusief alle coureurs die onderuit waren gegaan.

Pos Rijder Constructeur Ronden Tijd Punten
1 Vlag van Duitsland Helmut Bradl Honda 23 40:44.529 20
2 Vlag van Spanje Carlos Cardús Honda 23 +6.322 17
3 Vlag van Italië Luca Cadalora Honda 23 +13.955 15
4 Vlag van Nederland Wilco Zeelenberg Honda 23 +19.513 13
5 Vlag van Japan Masahiro Shimizu Honda 23 +22.577 11
6 Vlag van Duitsland Jochen Schmid Honda 23 +30.319 10
7 Vlag van Italië Pierfrancesco Chili Aprilia 23 +30.403 9
8 Vlag van Frankrijk Jean-Pierre Jeandat Honda 23 +40.753 8
9 Vlag van Oostenrijk Andreas Preining Aprilia 23 +42.352 7
10 Vlag van Italië Paolo Casoli Yamaha 23 +49.147 6
11 Vlag van Spanje Alberto Puig Yamaha 23 +49.815 5
12 Vlag van Duitsland Stefan Prein Honda 23 +54.912 4
13 Vlag van Italië Marcellino Lucchi Aprilia 23 +1:05.938 3
14 Vlag van Finland Erkka Korpiaho Aprilia 23 +1:31.171 2
15 Vlag van Zwitserland Urs Jücker Yamaha 23 +1:31.644 1
16 Vlag van Italië Stefano Caracchi Yamaha 23 +1:31.320
17 Vlag van Nederland Patrick van den Goorbergh Yamaha 22 +1 ronde
18 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian Newton Honda 22 +1 ronde
19 Vlag van Frankrijk Jean Foray Yamaha 22 +1 ronde
DNF Vlag van Frankrijk Frédéric Protat Aprilia Uitgevallen
DNF Vlag van Italië Corrado Catalano Honda Uitgevallen
DNF Vlag van Zwitserland Bernard Haenggeli Aprilia Uitgevallen
DNF Vlag van Duitsland Martin Wimmer Suzuki Uitgevallen
DNF Vlag van Italië Loris Reggiani Aprilia Uitgevallen
DNF Vlag van Italië Doriano Romboni Honda Uitgevallen
DNF Vlag van Duitsland Harald Eckl Aprilia Uitgevallen
DNF Vlag van Spanje Àlex Crivillé Honda Uitgevallen
DNF Vlag van Italië Renzo Colleoni Aprilia Uitgevallen
DNF Vlag van Spanje Herri Torrontegui Suzuki Uitgevallen
DNF Vlag van Duitsland Bernd Kassner Aprilia Uitgevallen

Zijspanklasse[bewerken | brontekst bewerken]

Pos Rijder Bakkenist Constructeur Punten
1 Vlag van Zwitserland Rolf Biland Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg LCR-ADM 20
2 Vlag van Frankrijk Alain Michel Vlag van Verenigd Koninkrijk Simon Birchall LCR-Krauser 17
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Webster Vlag van Verenigd Koninkrijk Gavin Simmons LCR-Krauser 15
4 Vlag van Zwitserland Paul Güdel Vlag van Zwitserland Charly Güdel LCR-Krauser 13
5 Vlag van Nederland Egbert Streuer Vlag van Verenigd Koninkrijk Peter Brown LCR-Krauser 11
6 Vlag van Duitsland Ralph Bohnhorst Vlag van Duitsland Bruno Hiller LCR-Krauser 10
7 Vlag van Japan Masato Kumano Vlag van Duitsland Eckart Rösinger LCR-Krauser 9
8 Vlag van Oostenrijk Klaus Klaffenböck Vlag van Oostenrijk Christian Parzer LCR-Yamaha 8
9 Vlag van Zwitserland Markus Bösiger Vlag van Duitsland Peter Höss LCR-Krauser 7
10 Vlag van Zwitserland Tony Wyssen Vlag van Zwitserland Kilian Wyssen LCR-Krauser 6
11 Vlag van Japan Yoshisada Kumagaya Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Houghton LCR-Krauser 5
12 Vlag van Nederland Theo van Kempen Vlag van Nederland Geral de Haas LCR-Krauser 4
13 Vlag van Duitsland Werner Kraus Vlag van Duitsland Thomas Schröder Busch-ADM 3
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Smith Vlag van Verenigd Koninkrijk Trevor Hopkinson Windle-ADM 2
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Gary Thomas Vlag van Nederland Michiel van Puyvelde LCR-Krauser 1


Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1991
FIM wereldkampioenschap wegrace
43e seizoen (1991)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Maleisië 1991

Vorige race:
Geen
Grand Prix-wegrace van Le Mans Volgende race:
Geen