Heptanitrocubaan

Heptanitrocubaan
Structuurformule en molecuulmodel
	Structuurformule van HNC
	Bollenmodel van HNC
Algemeen
Molecuulformule
IUPAC-naam	1,2,3,4,5,6,7-heptanitro-pentacyclo[4.2.0.02,5.03,8.04,7]octaan
Andere namen	Heptanitromethaan
Molmassa	419,13204 g/mol
SMILES
CAS-nummer	99393-62-1
PubChem	11732527
Wikidata	Q1069366
Portaal	Scheikunde

Heptanitrocubaan (HNC) is een nieuwe, experimentele explosieve stof gebaseerd op het cubaan-molecuul, en nauw verwant aan octanitrocubaan. Zeven van de acht waterstofatomen in het cubaan-molecuul zijn vervangen door nitrogroepen, wat tot de formule ${\ce {C8H(NO2)7}}$ leidt.

Net als van octanitrocubaan is van heptanitrocubaan niet genoeg materiaal gesynthetiseerd voor een gedetailleerd onderzoek naar stabiliteit en explosief vermogen. Gebaseerd op de chemische energie die het molecuul bevat zou HNC een iets krachtiger explosief zijn dan HMX (octogen), het tegenwoordig standaard hoge energie-explosief. Hoewel de energie-inhoud van het molecuul, in vergelijking met octanitrocubaan iets kleiner is, geeft de dichtere kristalpakking, met een daaraan gekoppelde grotere dichtheid, HNC een groter explosief vermogen.^[1]

Heptanitrocubaan is voor het eerst gesynthetiseerd door dezelfde groep die octanitrocubaan bereidde.^[2]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Algemene informatie over nitrocubanen: Bashir-Hashemi, A., Higuchi, Hiroyuki (2009), PATAI's Chemistry of Functional Groups. DOI:10.1002/9780470682531.pat0333, "Chemistry of Cubane and Other Prismanes". ISBN 9780470682531.

Bronnen, noten en/of referenties

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel heptanitrocubane op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

Smiles

↑ [O-][N+](=O)C14C3C2([N+]([O-])=O)C1([N+]([O-])=O)C5([N+]([O-])=O)C2([N+]([O-])=O)C3([N+]([O-])=O)C45[N+]([O-])=O

Voetnoten in hoofdtekst

↑ Gejji, Shridhar P, Patil, Ujwala N, Dhumal, Nilesh R (2004). Molecular electrostatic potentials and electron densities in nitrocubanes C8H8−α(NO2)α (α=1–8): Ab initio and density functional study. Journal of Molecular Structure: THEOCHEM 681: 117. DOI: 10.1016/j.theochem.2004.05.012.
↑ Mao-Xi Zhang, Philip E. Eaton, Richard Gilardi (2000). Hepta- and Octanitrocubanes. Angewandte Chemie International Edition 39 (2): 401–404. PMID 10649425. DOI: <401::AID-ANIE401>3.0.CO;2-P 10.1002/(SICI)1521-3773(20000117)39:2<401::AID-ANIE401>3.0.CO;2-P.

[hept-1] [O-][N+](=O)C14C3C2([N+]([O-])=O)C1([N+]([O-])=O)C5([N+]([O-])=O)C2([N+]([O-])=O)C3([N+]([O-])=O)C45[N+]([O-])=O

[2] Gejji, Shridhar P, Patil, Ujwala N, Dhumal, Nilesh R (2004). Molecular electrostatic potentials and electron densities in nitrocubanes C8H8−α(NO2)α (α=1–8): Ab initio and density functional study. Journal of Molecular Structure: THEOCHEM 681: 117. DOI: 10.1016/j.theochem.2004.05.012.

[3] Mao-Xi Zhang, Philip E. Eaton, Richard Gilardi (2000). Hepta- and Octanitrocubanes. Angewandte Chemie International Edition 39 (2): 401–404. PMID 10649425. DOI: <401::AID-ANIE401>3.0.CO;2-P 10.1002/(SICI)1521-3773(20000117)39:2<401::AID-ANIE401>3.0.CO;2-P.

[smile 1]

[1]

[2]