Hercule Poirot

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hercule Poirot
Personage uit de romans van Agatha Christie
Hercule Poirot
Debuut De zaak Styles
Laatst gezien Het doek valt
Bedacht door Agatha Christie
Gespeeld door Albert Finney (1974)
Peter Ustinov (1978-1986)
David Suchet (1989-2013)
en anderen
Persoonsinformatie
Geslacht Man
Geboorteland Vlag van België België
Nationaliteit Belg
Beroep Detective
Religie Rooms-katholiek
Portaal  Portaalicoon   Media

Hercule Poirot is een fictieve Belgische detective. Hij speelt de hoofdrol in een boekenreeks van Agatha Christie. Hij wordt vaak bijgestaan door kapitein Hastings en/of hoofdinspecteur Japp van Scotland Yard.

Verhalen[bewerken | brontekst bewerken]

Zie Lijst van boeken van Hercule Poirot voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Kenmerken[bewerken | brontekst bewerken]

Poirot, een voormalige Belgische[1] politiechef in Brussel, is ijdel, allesbehalve bescheiden en geniaal. In de verhalen steekt hij zijn genialiteit niet onder stoelen of banken en bedient zich vaak van Franstalige uitdrukkingen. Heel bekend is: les petites cellules grises (de kleine grijze cellen, de hersenen dus). Poirot is verder een kort mannetje met donker haar en een snor die hij ijverig verzorgt.

In veel van zijn verhalen komen typerende dingen naar voren zoals het bouwen van kaartenhuizen als hij niet uit een probleem kan komen. Zo heeft hij een zwak voor liefdesaffaires en ziet hij graag aan het einde van een verhaal twee geliefden verenigd. Hij heeft een verschrikkelijke hekel aan auto's, in tegenstelling tot kapitein Hastings. Ook heeft hij een hekel aan zeetochten en past hij een speciale methode toe om fris en helder van een schip te stappen zonder zeeziek te zijn geweest. Ten slotte legt hij een haast ziekelijke aanleg voor orde en netheid aan de dag. Deze zaken zijn dan ook zijn stokpaarden in het oplossen van een onderzoek.

Hij heeft de gewoonte op een slotbijeenkomst alle mogelijke verdachten te verzamelen. Hij legt dan voor een gefascineerd publiek de gang van zaken haarfijn uit en wijst de dader aan.

Poirot is nooit getrouwd geweest, maar heeft altijd een zwak gehad voor Vera Rossakoff, een Russin die in zijn ogen het evenbeeld is van echte vrouwelijkheid.

Poirot is altijd als een fat gekleed, draagt te krappe lakschoenen, verft zijn haar ("nee, ik geef het de natuurlijke kleur terug, mon ami") en drinkt geen whisky maar groene likeur (crème de Menthe), crème de Bananes en hete chocola. Hoewel de hele wereld van hem hield, vond Christie hem een verschrikkelijk persoon. Reeds meerdere decennia voor haar dood schreef ze de roman Het doek valt (Curtain), waarin Poirot sterft, vlak nadat hij een moord met voorbedachten rade heeft gepleegd. Het boek zou oorspronkelijk pas gepubliceerd worden na Christies overlijden, maar uiteindelijk werd het al een jaar eerder gepubliceerd.

Vele boeken zijn verfilmd en ook zijn er televisieseries van gemaakt. Door velen wordt de acteur David Suchet gezien als degene die Poirot het beste weergaf. De televisieserie Agatha Christie's Poirot met Suchet in de titelrol verfilmde uiteindelijk alle Poirot-boeken en korte verhalen die Christie tijdens haar leven schreef.

Acteurs die Poirot speelden[bewerken | brontekst bewerken]

Theater[bewerken | brontekst bewerken]

Film[bewerken | brontekst bewerken]

Televisie[bewerken | brontekst bewerken]

Zie ook[bewerken | brontekst bewerken]

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]

Zie de categorie Hercule Poirot van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.