Hertogdom Neder-Beieren (1255-1340)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hertogdom Neder-Beieren (1255-1340)
Land in het Heilige Roomse Rijk Wapen Heilige Roomse Rijk
 Hertogdom Beieren (–1255) 1255 – 1340 Hertogdom Beieren (1340-1349) 
Symbolen
(Details) (Details)
Algemene gegevens
Hoofdstad Landshut
Religie Rooms-katholiek
Politieke gegevens
Staatshoofd Hertog
Dynastie Wittelsbach

Het hertogdom Neder-Beieren (Duits: Herzogtum Niederbayern) was een land in het Heilige Roomse Rijk. Het ontstond bij de verdeling van de bezittingen van het Huis Wittelsbach na de dood van hertog Otto II. Otto's jongste zoon, Hendrik XIII, kreeg het oostelijk gelegen Neder-Beieren, terwijl zijn oudste zoon Lodewijk II het westelijke Opper-Beieren en de Palts kreeg. In 1340 werden, na het uitsterven van de hertogen van Neder-Beieren, beide gebieden weer verenigd onder de hertog van Opper-Beieren: Lodewijk IV van Beieren.

Hertogen[bewerken | brontekst bewerken]