Icehouse (band)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Icehouse
Icehouse
Achtergrondinformatie
Ook bekend als Flowers, Iva Davies & Icehouse
Jaren actief 1977 - heden
Oorsprong Sydney, New South Wales, Vlag van Australië Australië
Genre(s) Rock, new wave, postpunk, synthpop
Label(s) Regular, Festival Records, DIVA, WEA, Chrysalis Records, Massive, EMI
Verwante acts Paul Kelly and the Dots, Do-Ré-Mi, Boom Crash Opera, Sydney Dance Company
Leden
Iva Davies
Oud-leden
Zie ledenlijst
Officiële website
(en) Allmusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Icehouse is een Australische rockband, oorspronkelijk opgericht onder de naam Flowers in 1977. De band speelt onder andere new wave en synthpop en heeft in zowel de Verenigde Staten als Europa meerdere top 10-hits gescoord.[1] Hun grootste hit in Europa was Crazy uit 1987.

In augustus 2006 werd de band opgenomen in de ARIA Hall of Fame.[2][3][4] In Australië had de band 28 keer een platina album.[4] Sinds 2006 was Man of Colours het bestverkochte album in Australië door een Australische band.[4]

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Icehouse werd in 1977 opgericht door Iva Davies en Keith Welsh. Hun band heette aanvankelijk Flowers en bouwde al snel een reputatie op binnen het Pub Rock-circuit, met covers van Roxy Music, David Bowie, Lou Reed, T. Rex, Ultravox en Brian Eno. In mei 1980 bracht Flowers via het onafhankelijke platenlabel Regular Records hun eerste single uit; "Can't help myself",[5] dat de Australische top 10 haalde. Hierop volgde hun eerste album, Icehouse, dat de vierde plek in de nationale hitlijsten haalde en in Australië een van de best verkochte albums van dat jaar werd. Het album maakte onder andere gebruik van synthesizers. Het album leverde Flowers onder andere de Countdown Rock Awards van TV Week op.

Begin 1981 tekende Flowers een contract bij Chrysalis Records voor uitgave van hun albums in onder andere Europa, Japan en de Verenigde Staten. Hiervoor moesten ze echter wel hun naam veranderen om verwarring te voorkomen met de Schotse band The Flowers.[6] Het laatste optreden van de band onder de naam Flowers was op 27 juni 1981. Hierna werd de naam officieel veranderd naar Icehouse.[7]

Als Icehouse toerde de band gedurende de rest van 1981 door het Verenigd Koninkrijk, Canada en de Verenigde Staten. De single "Icehouse" was een redelijk succes in Europa en Amerika, onder andere dankzij de videoclip.[8]

Het tweede album van de band, Primitive Man, was aanvankelijk een soloproject van Davies. Dit album bevatte de single "Hey Little Girl", waarmee de band internationaal doorbrak. Deze haalde onder andere in Nederland de top 20. Een andere single van het album, "Great Southern Land", werd gebruikt in de film Young Einstein.[9]

In 1987 bracht Icehouse haar financieel meest succesvolle album ooit uit, Man of Colours, met daarop de singles "Crazy", "Electric Blue", "My Obsession", "Man of Colours", en "Nothing Too Serious". Het album stond in Australië elf weken op de eerste plaats in de hitlijsten, en was het eerste album dat vijf singles voortbracht die allemaal de top 30 haalden.[10]

In de jaren 90 daalde het succes van Icehouse. Davies ging onder andere samenwerken met Sydney Dance Company. Albums als Code Blue en Big Wheel waren matige successen. In 1995 bracht Iva Davies het album The Berlin Tapes uit onder de naam Iva Davies and Icehouse.

In maart 2009 trad Icehouse op tijdens het Sound Relief benefietconcert.

Leden[bewerken | brontekst bewerken]

  • Iva Davies (1977 -) : zang, lead guitar, basgitaar, keyboards, hobo
  • Keith Welsh (1977 - 1981) : basgitaar, achtergrondzang
  • Don Brown (1977 - 1979) : drums
  • Michael Hoste (1978, 1982 - 1983) : keyboards
  • Anthony Smith (aka Adam Hall) (1979 - 1982) : keyboards
  • John Lloyd (1979 - 1984) : drums, percussie, achtergrondzang
  • Bob Kretschmer (1982 - 1989) : gitaar, achtergrondzang
  • Guy Pratt (1982 - 1986) : basgitaar, achtergrondzang
  • Andy Qunta (1982 - 1988) : keyboards, achtergrondzang
  • Glenn Krawczyk (1986) : basgitaar
  • Simon Lloyd (1986 - 1991) : saxofoon, trompet, keyboards
  • Steve Morgan (1986 - 2004, 2009 -) : basgitaar
  • Paul Wheeler (1986 - 2004, 2009 -) : drums, percussie
  • Roger Mason (1989 - 1990) : keyboard
  • Paul Gildea (1990 - 2004, 2007 -) : gitaar
  • Tony Llewellyn (1991 - 2004) : keyboards
  • David Chapman (1993 - 1995) : gitaar
  • Max Lambert (1995) : piano
  • Adrian Wallis (1995 - 2004) : cello
  • Steve Bull (2007) : basgitaar
  • Peter Maslen (2007) : drums
  • Glenn Reither (2007 -) : keyboards, saxofoon

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Albums[bewerken | brontekst bewerken]

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Icehouse 10-10-1980 - - -
Primitive man 20-09-1982 04-12-1982 35 4
Fresco 1983 - - -
Sidewalk 26-06-1984 - - -
Measure for measure 21-04-1986 24-05-1986 31 8
Man of colours 21-09-1987 24-10-1987 33 8
Icehouse: Live at the Ritz 1987 - - - Livealbum
Great southern land 06-11-1989 - - - Verzamelalbum
Code blue 11-11-1990 - - -
Masterfile 03-11-1992 - - - Verzamelalbum
Spin one 06-1993 - - -
Big wheel 25-10-1993 - - -
Full circle 12-1994 - - - Remixalbum
The Berlin tapes 10-1995 - - -
The singles 1995 - - - Verzamelalbum
Love in motion 1996 - - - Verzamelalbum
No promises 1997 - - - Verzamelalbum
Meltdown 2002 - - - Remixalbum
Heroes 10-2004 - - - Verzamelalbum
Icehouse - 30th Anniversary edition 05-2011 - - -
White heat: 30 Hits 26-08-2011 - - - Verzamelalbum

Singles[bewerken | brontekst bewerken]

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Can't help myself 1982 30-01-1982 tip 4 - Nr. 42 in de Single Top 100
Hey little girl 1982 13-11-1982 13 6 Nr. 12 in de Single Top 100
No promises 1986 24-05-1986 tip 10 -
Crazy 1987 07-11-1987 9 8 Nr. 17 in de Single Top 100
Electric blue 1988 - - - Nr. 83 in de Single Top 100
Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Hey little girl 1982 - - - Nr. 14 in de Radio 2 Top 30
No Promises 1986 - - - Nr. 26 in de Radio 2 Top 30
Crazy 1987 - - - Nr. 12 in de Radio 2 Top 30

Radio 2 Top 2000[bewerken | brontekst bewerken]

Nummer met notering(en)
in de NPO Radio 2 Top 2000[noot 1]
'99'00'01'02'03'04'05'06'07'08'09'10'11'12'13'14'15'16'17'18'19'20'21'22'23
Crazy ----13371524-1580-1981161316021739-19051657175118781885----- -
  1. Een getal geeft de plaats aan en een '-' dat het nummer niet genoteerd was. Een vetgedrukt getal geeft aan dat dit de hoogste notering betreft.

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]