Indonesische Socialistische Partij

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit artikel gaat over de Indonesische Socialistische Partij (PSI) in Indonesië in de jaren 1948-1960. Voor de Socialistische Partij in de jaren 1945-1948, zie Socialistische Partij (Indonesië).
Indonesische Socialistische Partij
Partai Sosialis Indonesia
Logo
Personen
Partijleider Soetan Sjahrir
Geschiedenis
Opgericht 13 februari 1948
Opheffing 17 augustus 1960
Afsplitsing van Socialistische Partij
Algemene gegevens
Actief in Indonesië
Kleuren rood
Portaal  Portaalicoon   Politiek

De Indonesische Socialistische Partij (Indonesisch: Partai Sosialis Indonesia, PSI) was een politieke partij in Indonesië van 1948 tot 1960.

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

Tussen 1945 en 1948 leverde de Socialistische Partij de minister-president in vijf opeenvolgende kabinetten: Sjahrir I, II en III en Amir Sjarifoeddin I en II. Vanaf 1947 begonnen er echter scheurtjes te ontstaan in de partij, nadat Amir Sjarifoeddin en zijn communistische bondgenoten meer invloed kregen. In juni 1947 werd de meer democratisch socialistische Soetan Sjahrir door Amir uit de partij gezet. Op 12 februari 1948 richtte Sjahrir zijn eigen partij, de PSI, op.[1]

In de jaren 50 leverde de PSI ministers in de kabinetten Wilopo, Ali Sastroamidjojo I en Boerhanoeddin Harahap.

In 1957 introduceerde president Soekarno zijn concept van geleide democratie. De PSI voerde hier oppositie tegen. Nadat Soekarno de geleide democratie in 1959 tot uitvoering bracht besloot hij in augustus 1960 tot het verbieden van de PSI (net als onder andere de partij Masjoemi).

Verkiezingsresultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Stemmen Percentage Zetels
1955
(DPR)
753.191 1,99%
5 / 257
1955
(Konstituante)
695.932 1,84%
10 / 514