Ironman Maastricht-Limburg

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De Ironman Maastricht-Limburg was een triatlon in de Nederlandse stad Maastricht, die van 2015 t/m 2018 jaarlijks, en in 2022 opnieuw werd gehouden over de afstand van 3,86 km zwemmen, 180,2 km wielrennen en 42,195 km (marathonafstand) hardlopen. Via deze wedstrijd uit het Ironman-circuit kon men zich plaatsen voor de Ironman Hawaï, die geldt als Ironman-wereldkampioenschap.

Wedstrijden 2015-2022[bewerken | brontekst bewerken]

Van 2015 t/m 2017 stond er in zowel de mannen- als vrouwenwedstrijd een professioneel veld aan de start. In 2018 gold de wedstrijd als Nederlands kampioenschap over de lange afstand en was er alleen een professioneel vrouwenveld. Van 2019 tot 2021 organiseerde Ironman geen hele triatlon in Maastricht, maar wel wedstrijden over kortere afstand.[1] In 2021 vond een Ironman 70.3 ("halve Ironman") plaats. Nadat op zaterdag 6 augustus 2022 een halve Ironman had plaatsgevonden, vond op 7 augustus 2022 opnieuw een hele Ironman plaats, echter zonder atleten van profniveau.[2] De in Maastricht woonachtige Jardy van den Heuvel won bij de mannen; bij de vrouwen was dat de Duitse Marit Bergmann.[3] In maart 2023 maakte de organisatie bekend geen nieuwe Ironman meer in Maastricht te organiseren.[4]

2018: Boei-incident[bewerken | brontekst bewerken]

In 2018 moest een gang naar de rechter uitsluitsel bieden over de winst in de vrouwenwedstrijd van de Ironman Maastricht. Tijdens het zwemonderdeel misten de als eerste gefinishte Els Visser en als derde gefinishte Sonia Bracegirdle een boei na een verkeerde aanwijzing van de organisatie, waarvoor zij zes weken na de wedstrijddag werden gediskwalificeerd. Dit betekende dat de Ironman-titel en de Nederlandse titel doorschoven naar de als tweede gefinishte Yvonne van Vlerken. Acht maanden na de bewuste race bepaalde de Rechtbank Midden-Nederland echter dat de diskwalificatie onterecht was en kreeg Visser haar titels terug.[5]

Erelijst[6][bewerken | brontekst bewerken]

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Editie Goud Goud Tijd Zilver Zilver Tijd Brons Brons Tijd
2015 Vlag van Nederland Bas Diederen 8:27.18 Vlag van Nederland Mark Oude Bennink 8:35.15 Vlag van Italië Alberto Casadei 8:38.04
2016 Vlag van Brazilië Igor Amorelli 8:28.17 Vlag van Nederland Mark Oude Bennink 8:33.44 Vlag van Nederland Bas Diederen 8:35.57
2017 Vlag van Oostenrijk Michael Weiss 8:18.09 Vlag van België Michael Van Cleven 8:23.27 Vlag van Nederland Bas Diederen 8:25.50
2018 Vlag van Duitsland Pascal Ramali 8:55.44 Vlag van Nederland Dirk Wijnalda 8:58.06 Vlag van Duitsland Jan Bruns 9:03.43

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Editie Goud Goud Tijd Zilver Zilver Tijd Brons Brons Tijd
2015 Vlag van Nederland Yvonne van Vlerken 9:39.24 Vlag van Nederland Sarissa de Vries 9:58.44 Vlag van Nederland Carla van Rooijen 10:04.38
2016 Vlag van Verenigde Staten Mary Beth Ellis 9:24.42 Vlag van Spanje Saleta Castro Noguera 9:51.07 Vlag van Nederland Tineke van den Berg 10:03.30
2017 Vlag van Spanje Saleta Castro 9:37.17 Vlag van Canada Brooke Brown 9:48.13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Kate Comber 9:55.47
2018 Vlag van Nederland Els Visser 9:31.06 Vlag van Nederland Yvonne van Vlerken 9:34.55 Vlag van Nieuw-Zeeland Sonia Bracegirdle 9:38.29