Jacoba Petronella Winckelman

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Jacoba Petronella Winckelman (Vlissingen, 1696 - Middelburg, 1761) was een piëtistisch dichteres. Ze was jongste kind uit het vrome gezin van Jacob Winckelman en Maria Elisabeth Sterthenius en bleef zelf ongehuwd. Haar nicht Maria Elisabeth Winckelman gaf haar poëzie uit onder de titel Stichtelyke gedichten en leidde dit werk in met een biografie van haar tante.

Gedichten[bewerken | brontekst bewerken]

Winckelmans poëzie werd op een uitzondering na postuum uitgegeven. Ze liet zich inspireren op Bijbelteksten of het idee van straf-op-de-zonde. Andere gedichten waren het resultaat van zelfreflectie. Winckelmans gedichten vormden een handleiding voor anderen, wat haar aanzette tot het schrijven van de Samenspraak tusschen eenen min ervarenen en eenen meer geöeffenden christen (1760), een tekst over de juiste beleving van een dank-, vast- en biddag.

Zie de categorie Jacoba Petronella Winckelman van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.