Julia Wachaczyk

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Julia Wachaczyk
Roland Garros 2022
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Duitsland Duitsland
Geboorteplaats Bielefeld
Geboortedatum 13 april 1994
Profdebuut oktober 2009
Slaghand links
Totaal prijzengeld 282.215 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 213–178
Titels 0 WTA, 9 ITF
Hoogste positie 338e (3 april 2017)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 306–195
Titels 2 WTA, 33 ITF
Hoogste positie 61e (28 februari 2022)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 1e ronde (2022)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2020–2022)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (2021)
Vlag van Verenigde Staten US Open 1e ronde (2021)
Laatst bijgewerkt op: 26 november 2023
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Julia Wachaczyk (Bielefeld, 13 april 1994) is een tennisspeelster uit Duitsland. Wachaczyk begon met tennis toen zij vier jaar oud was. Haar favoriete ondergrond is hardcourt. Zij speelt linkshandig. Zij is actief in het proftennis sinds oktober 2009. Na haar huwelijk met bioloog Tim Lohoff heeft zij zich begin augustus 2021 bij de WTA laten registreren als Julia Lohoff.

Loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Wachaczyk debuteerde in 2010 op het ITF-toernooi van Versmold (Duitsland). Zij stond in 2013 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Ratingen (Duitsland) – hier veroverde zij haar eerste titel, door landgenote Tamara Korpatsch te verslaan. Tot op heden(november 2023) won zij negen ITF-titels, de meest recente in 2019 in Sharm-el-Sheikh (Egypte). Sinds 2021 neemt zij niet noemenswaard meer deel aan het enkelspel.

Dubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

Wachaczyk behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2009 op het ITF-toernooi van Antalya-Belek (Turkije), samen met de Oekraïense Sofiya Kovalets. Zij stond in 2010 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Enschede (Nederland), samen met de Duitse Carolin Daniels – zij verloren van het Poolse duo Olga Brózda en Natalia Kołat. In 2011 veroverde Wachaczyk haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Plovdiv (Bulgarije), samen met de Duitse Dinah Pfizenmaier, door het duo Clelia Melena en Stefania Rubini te verslaan. Tot op heden(november 2023) won zij 33 ITF-titels, de meest recente in 2023 in Grado (Italië).

In 2018 speelde Wachaczyk voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Neurenberg, samen met de Zuid-Afrikaanse Chanel Simmonds. Zij stond in 2020 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Lyon, samen met de Roemeense Laura-Ioana Paar – hier veroverde zij haar eerste titel, door het Nederlandse koppel Lesley Pattinama-Kerkhove en Bibiane Schoofs te verslaan.

In 2020 had Wachaczyk haar grandslamdebuut op Roland Garros – samen met de Roemeense Laura-Ioana Paar mocht zij op 't laatste moment als alternate deelnemen.

In mei 2021 kwam Wachaczyk binnen in de top 100 van de wereldranglijst. Aan de zijde van landgenote Mona Barthel wist zij op Wimbledon haar eerste grandslampartij te winnen.

In november 2023 won zij, inmiddels onder de naam Lohoff, haar tweede WTA-titel op het toernooi van Colina geflankeerd door de Zwitserse Conny Perrin.

Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 61e plaats, die zij bereikte in februari 2022.

Posities op de WTA-ranglijst[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2010 959
2011 910 1016
2012 962
2013 725 736
2014 735 673
2015 563 396
2016 408 375
2017 392 216
2018 642 285
2019 830 238
2020 807 115
2021 941 72
2022 144
2023 142

Palmares[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

geen

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2020-03-08 Vlag van Frankrijk WTA Lyon hardcourt (i) Vlag van Roemenië Laura-Ioana Paar Vlag van Nederland Lesley Pattinama-Kerkhove
Vlag van Nederland Bibiane Schoofs
7-5, 6-4 details
2. 2023-11-18 Vlag van Chili WTA Colina gravel Vlag van Zwitserland Conny Perrin Vlag van Peru Lucciana Pérez Alarcón
Vlag van Chili Daniela Seguel
7-6, 6-2 details
verloren finales
1. 2023-11-25 Vlag van Brazilië WTA Florianópolis gravel Vlag van Zwitserland Conny Perrin Vlag van Italië Sara Errani
Vlag van Frankrijk Léolia Jeanjean
5-7, 6-3, [7-10] details

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

nr. finale toernooi dotatie ondergrond tegenstandster in finale score
1. 2013-08-18 Vlag van Duitsland Ratingen $10.000 gravel Vlag van Duitsland Tamara Korpatsch 6-3, 4-6, 6-4
2. 2015-07-05 Vlag van Portugal Amarante $10.000 hardcourt Vlag van Italië Cristiana Ferrando 7-5, 6-4
3. 2015-08-09 Vlag van Turkije Bursa $10.000 hardcourt Vlag van Turkije Melis Sezer 6-4, 6-4
4. 2016-02-07 Vlag van Egypte Sharm-el-Sheikh $10.000 hardcourt Vlag van Rusland Sofja Zjoek 4-6, 6-4, 6-3
5. 2016-05-01 Vlag van Egypte Sharm-el-Sheikh $10.000 hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Samantha Murray 6-3, 6-4
6. 2016-07-31 Vlag van Finland Savitaipale $10.000 gravel Vlag van Italië Georgia Brescia 6-4, 6-1
7. 2016-11-13 Vlag van Egypte Sharm-el-Sheikh $10.000 hardcourt Vlag van Oekraïne Angelina Shakhraychuk 7-5, 6-1
8. 2017-03-26 Vlag van Egypte Sharm-el-Sheikh $15.000 hardcourt Vlag van Verenigd Koninkrijk Jodie Burrage 2-6, 6-3, 6-2
9. 2019-03-24 Vlag van Egypte Sharm-el-Sheikh $15.000 hardcourt Vlag van Nederland Indy de Vroome 6-3, 6-2

Resultaten grandslamtoernooien[bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

Enkelspel[bewerken | brontekst bewerken]

geen deelname

Vrouwendubbelspel[bewerken | brontekst bewerken]

toernooi 2020 2021 2022
Vlag van Australië Australian Open 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon g.t. 2R 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R

Externe links[bewerken | brontekst bewerken]

Commons heeft mediabestanden in de categorie Julia Lohoff.