King Kobra

King Kobra
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Achtergrondinformatie
Jaren actief	1984 tot heden
Oorsprong	Verenigde Staten
Genre(s)	van heavy metal tot AOR
	Officiële website
	(en) Allmusic-profiel
	(en) Last.fm-profiel
	(en) Discogs-profiel;
	(en) MusicBrainz-profiel;
Portaal	Muziek

King Kobra is een Amerikaanse rockband. De band wordt geformeerd door drummer Carmine Appice en zanger Mark Free en brengt halverwege de jaren '80 drie lp's uit, variërend van heavy metal tot AOR^[1]^[2] . De band geniet haar grootste bekendheid tijdens de jaren '80, maar is ook vandaag de dag nog actief.

Bezetting[bewerken | brontekst bewerken]

Huidige bezetting

Paul Shortino (zang, vanaf 2010)
Mick Sweda (gitaar, 1984–1986, 2000–2001, vanaf 2010)
David Michael-Philips (gitaar, 1984–1988, vanaf 2010)
Johnny Rod (basgitaar, 1984–1986, vanaf 2010)
Carmine Appice (drums, 1984–1988, 2000–2001, vanaf 2010)

Voormalige leden

Mark/Marcie Free (zang, 1984–1986)
Marq Torien (zang, 1986)
Johnny Edwards (zang, 1987–1988)
Kelly Keeling (zang, basgitaar, 2000–2001)
Jeff Northrup (gitaar, 1987–1988)
Steve Fister (gitaar, 2000–2001)
Larry Hart (basgitaar, 1987–1988)

Geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]

King Kobra werd begin 1984 geformeerd door drummer Carmine Appice en zanger Mark Free. Appice kreeg eerder bekendheid door zijn verbintenis met Vanilla Fudge en Rod Stewart en is o.a. medeauteur van Stewarts hit Do Ya Think I'm Sexy. Samen met zanger Mark Free^[3] en de twee gitaristen Mick Swedasky^[4] (alias Mick Sweda, ex-Stormtroopers) en David Michael-Phillips^[5] (ex-Keel), organiseerde Appice audities voor de baan van bassist. Op de shortlist stonden Johnny Rod^[6] en Gary Moon^[6]. De band koos voor Rod en dus voegde Moon zich bij Night Ranger. Kort daarna tekende King Kobra een deal voor twee albums bij Capitol Records en ging hij aan de slag met producent Spencer Proffer^[7] op het debuutalbum Ready To Strike, uitgebracht in 1985. Een uitgebreide Amerikaanse tournee werd in 1986 gevolgd door het album Thrill Of A Lifetime, met onder meer Iron Eagle (Never Say Die), hun bijdrage aan de film Iron Eagle.

Zanger Mark Free verliet de band voor de opnamen voor het derde album, mede uit frustratie dat Capitol Records het contract met de band niet verlengde. Bassist Johnny Rod verliet ook de band en vertrok naar W.A.S.P., terwijl gitarist Mick Sweda^[4] met Marq Torien^[8] en Loni Black de BulletBoys creëerde. Torien was oorspronkelijk ingehuurd om Free te vervangen. Het derde album zag naast Appice en Phillips de nieuwkomers Johnny Edwards^[9] (zang), Jeff Northrup^[10] (gitaar) en Larry Hart (basgitaar) in de bezetting. Alle drie kwamen van de band Northrup en dus bevat het derde King Kobra-album met de eenvoudige titel III nieuwe nummers van Appice en Phillips en materiaal dat oorspronkelijk bedoeld was voor Northrup. Het derde album werd in de Verenigde Staten uitgebracht op het eigen label van Appice, terwijl de band een deal sloot met Music For Nations voor Europa. Niet lang na de publicatie viel de band uiteindelijk uit elkaar. Appice richtte de band Blue Murder op met de voormalige Thin Lizzy en Whitesnake-gitarist John Sykes^[11], terwijl Phillips de band Geronimo oprichtte en later te horen was op het Master Of Disguise-album van Lizzy Borden. Johnny Edwards voegde zich verrassend bij Foreigner voor Lou Gramm en zong op het album Unusual Heat.

Appice hervormde King Kobra in 2000 en nam een nieuwe plaat op. Gitarist Mick Sweda was ook weer van de partij en Kelly Keeling^[12] (ex-Michael Schenker Group) trad op als de nieuwe zanger. Het einde van de band kwam eerder dan gepland. Kort na het uitbrengen van Hollywood Trash werd Vanilla Fudge opnieuw geformeerd en Appice toerde met hen door de Verenigde Staten. Na 2010 verscheen King Kobra in een nieuwe bezetting: drummer Appice, gitaristen Michael Sweda en David Michael-Phillips (ook bekend als Dave Henzerling) en bassist Johnny Rod uit de bezetting van 1985 werden toegevoegd door de nieuwe zanger Paul Shortino^[13]. In deze bezetting brachten ze in 2011 het album King Kobra uit bij Frontiers Music. Het album II volgde in 2013.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

Studioalbums[bewerken | brontekst bewerken]

1985: Ready To Strike
1986: Thrill Of A Lifetime
1988: King Kobra III
1999: The Lost Years
2001: Hollywood Trash
2011: King Kobra
2013: II

Singles & ep's[bewerken | brontekst bewerken]

1985: Hunger
1986: Iron Eagle (Never Say Die)
1987: Home Street Home
1988: Take It Off

Bronnen, noten en/of referenties

↑ (en) Monger, James Christopher, King Kobra. ALLMUSIC. Geraadpleegd op 23 december 2023.
↑ (en) King Kobra (4). Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.
↑ (en) Mark Free. Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.
↑ ^a ^b (en) Mick Sweda (2). Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.
↑ (en) David Michael-Philips. Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.
↑ ^a ^b (en) Johnny Rod. Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.
↑ (en) Spencer Proffer. Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.
↑ (en) Marq Torien. Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.
↑ (en) Johnny Edwards (2). Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.
↑ (en) Jeff Northrup. Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.
↑ (en) John Sykes | Biography. John Sykes. Geraadpleegd op 16-10-2021.
↑ (en) Kelly Keeling. Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.
↑ (en) Paul Shortino. Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.

Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel King Kobra op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.

[1] (en) Monger, James Christopher, King Kobra. ALLMUSIC. Geraadpleegd op 23 december 2023.

[2] (en) King Kobra (4). Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.

[3] (en) Mark Free. Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.

[discogs.com-4] (en) Mick Sweda (2). Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.

[5] (en) David Michael-Philips. Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.

[ReferenceA-6] (en) Johnny Rod. Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.

[7] (en) Spencer Proffer. Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.

[8] (en) Marq Torien. Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.

[9] (en) Johnny Edwards (2). Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.

[10] (en) Jeff Northrup. Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.

[11] (en) John Sykes | Biography. John Sykes. Geraadpleegd op 16-10-2021.

[12] (en) Kelly Keeling. Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.

[13] (en) Paul Shortino. Discogs. Gearchiveerd op 16 oktober 2021. Geraadpleegd op 16-10-2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]