L'Accompagnatrice
| L'Accompagnatrice | ||||
|---|---|---|---|---|
| Regie | Claude Miller | |||
| Producent | Patrick Cassavetti Manuel Costa e Silva Jean-Louis Livi Jean-José Richer | |||
| Scenario | Luc Béraud Claude Miller naar de gelijknamige roman van Nina Berberova | |||
| Hoofdrollen | Richard Bohringer Elena Safonova Romane Bohringer Samuel Labarthe | |||
| Muziek | Alain Jomy | |||
| Montage | Albert Jurgenson | |||
| Cinematografie | Yves Angelo | |||
| Première | 11 november 1992 | |||
| Genre | dramafilm | |||
| Speelduur | 101 minuten | |||
| Taal | Frans | |||
| Land |  Frankrijk
| |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
L'Accompagnatrice ('De begeleidster') is een Franse film uit 1992, geregisseerd door Claude Miller. De film is gebaseerd op de gelijknamige roman van Nina Berberova
Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]
In het door de nazi's bezette Parijs van 1942 krijgt Sophie Vasseur, een jonge pianobegeleidster van armoedige komaf, een baan bij de beroemde zangeres Irène Brice. Irènes echtgenoot Charles is een zakenman die samenwerkt met de nazi's, maar worstelt met zijn geweten. Ondertussen raakt Sophie geobsedeerd door Irène en neemt ze zowel de rol van dienstmeisje als begeleidster op zich. Als Irène en Charles naar Londen verhuizen, gaat Sophie met hen mee. Ook in Londen heeft Irène succes. Sophie beleeft enkele prille liefdesaffaires, maar houdt ze af, mede om trouw te kunnen blijven aan Irène. Irène spreekt vrijwel dagelijks af met haar minnaar Jacques. Wanneer Charles dit ontdekt, maakt hij een einde aan zijn leven. Irène vertrekt met Jacques naar Amerika en Sophie keert aan het einde van de oorlog terug naar haar moeder in Parijs.
Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]
| Acteur | Personage |
|---|---|
| Richard Bohringer | Charles Brice |
| Elena Safonova | Irène Brice |
| Romane Bohringer | Sophie Vasseur |
| Samuel Labarthe | Jacques Fabert |
| Julien Rassam | Benoît Weizman |
| Nelly Borgeaud | mevrouw Vasseur |
| Bernard Verley | Jacques Ceniat |
| Jean-Pierre Kohut-Svelko | generaal Heller |
| Claude Rich | de minister |
| Gabriel Cattand | de Parijse impresario |
| Alain Jomy | de klarinetspeler |
| Sacha Briquet | dignitaire |
| Florence Rougé | manicure |
Prijzen en nominaties[bewerken | brontekst bewerken]
- Bij de uitreiking van de Césars in 1993 werd de film genomineerd voor beste jong mannelijk talent (Julien Rassam), beste cinematografie (Yves Angelo) en beste geluid (Paul Lainé en Gérard Lamps).[1]
- Op het internationaal filmfestival van Istanboel van 1993 won de film de FIPRESCI-prijs en de speciale prijs van de jury.
Externe link[bewerken | brontekst bewerken]
- (en)
L'Accompagnatrice in de Internet Movie Database
Bronnen, noten en/of referenties
|