Lambert de Baré de Comogne

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Lambert Ghislain Joseph Adrien de Baré de Comogne (Namen, 10 januari 1759 - 31 maart 1828) was een Zuid-Nederlandse industrieel en edelman.

Levensloop[bewerken | brontekst bewerken]

Lambert de Baré was een telg uit het geslacht De Baré de Comogne en een zoon van de meester-leerlooier Adrien Baré en van Jeanne Géminne.

Hij werd zelf ook leerlooier en trouwde in 1778 met Marie-Catherine Bodart (1755-1809) en ze kregen negen kinderen. Hij trouwde vervolgens in 1817 met Marie-Jeanne d'Orjo (1785-1866), dochter van jonkheer Antoine d'Orjo.

Lambert werd in 1816 opgenomen in de erfelijke adel van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden met de bij eerstgeboorte overdraagbare titel van baron. Hij werd tevens benoemd in de Ridderschap van de provincie Namen. Hij werd lid van de Provinciale Staten voor deze provincie. Hij werd ook lid van de gemeenteraad van Namen en voorzitter van de Berg van Barmhartigheid in deze stad.

Onder zijn negen kinderen bevond zich senator Hippolyte de Baré de Comogne, die de titel burggraaf bekwam voor zichzelf en al zijn afstammelingen. Zijn zoon, Victor (1820-1873), had hij een kleinzoon, Louis de Baré de Comogne (1852-1899), die eveneens volksvertegenwoordiger werd.

De jongste dochter van Lambert de Baré, Philippine de Baré (1795-1877), werd in 1865 ten persoonlijke titel tot barones verheven. Ze trouwde in 1818 met Edouard de Mercx (1788-1855), generaal-majoor in het Belgische leger, na een militaire loopbaan in de Oostenrijkse, Franse en Nederlandse legers.

Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]

  • L. GOURDET, Inventaire des blasons du Luxembourg, Gembloux, 1960.
  • Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1984, Brussel, 1984.