Les Noces rouges

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Les Noces rouges
Regie Claude Chabrol
Producent André Génovès
Scenario Claude Chabrol
Hoofdrollen Stéphane Audran
Michel Piccoli
Claude Piéplu
Muziek Pierre Jansen
Montage Jacques Gaillard
Monique Gaillard
Cinematografie Jean Rabier
Première 12 april 1973
Genre Misdaad
Speelduur 95 minuten
Taal Frans
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Italië Italië
Opnamelocaties Valençay en Brenne
Aantal bezoekers 829.232 Vlag van Frankrijk Frankrijk
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Les Noces rouges is een Franse misdaadfilm uit 1973 onder regie van Claude Chabrol.

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Lucienne, de vrouw van Paul Delamare, de burgemeester en deputé van Valençay, een Frans provincieplaatsje, begint een passionele verhouding met Pierre Maury, die onlangs de rechterhand van haar man geworden is. Een tijd later overlijdt Pierre's ziekelijke bedlegerige vrouw. Na de begrafenis biecht Pierre Lucienne op dat hij haar langzaam vergiftigd heeft.

Telkens als Paul enkele dagen in Parijs is voor zaken, zoekt Lucienne haar minnaar op en komt ze pas om 4 uur 's morgens thuis. Op een vroege morgen staat een achterdochtig geworden Paul haar op te wachten en ondervraagt hij haar tot ze hem de waarheid vertelt. Hij roept de geliefden samen en vertelt hen dat hun verhouding hem onverschillig laat, meer nog, dat dit hem eigenlijk goed uitkomt omdat hij op die manier zeker is van Pierre's medewerking en goedkeuring in een belangrijk politiek dossier. Beide geliefden voelen zich vernederd door de triomfantelijke Paul. Ze zinnen op wraak.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Stéphane Audran Lucienne Delamare
Michel Piccoli Pierre Maury
Claude Piéplu Paul Delamare
Clotilde Joano Clotilde Maury
Eliana de Santis Hélène Chevalier, de dochter van Lucienne
François Robert Auriol, de politiecommissaris
Daniel Lecourtois de prefect

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]