Marco Knippen
| Marco Knippen | ||||
|---|---|---|---|---|
| Achtergrondinformatie | ||||
| Geboren | 1970 | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Beroep | journalist | |||
| ||||
Marco Knippen (Haarlem, 1970) was een Nederlandse sport- en onderzoeksjournalist. Knippen werkt sinds juni 2023 als strategisch adviseur en persvoorlichter van de Tweede Kamerfractie van eerst de PvdA, en inmiddels GroenLinks-PvdA.
In 1996 begon Knippen als voltijds sportjournalist en in 1998 kwam hij in vaste dienst van het Noordhollands Dagblad. Van 2008-2012 en aansluitend 2013-2015 was hij uitgeleend specialist tennis en atletiek voor eerst de Geassocieerde Pers Diensten (GPD) en aansluitend De Persdienst (DPd). In die periode versloeg hij de Olympische Spelen, wereldkampioenschappen en Europese kampioenschappen atletiek, en grandslamtoernooien en Davis Cup tennis.
Na ruim 24 jaar verruilde Knippen per 1 september 2022 de regionale titels van Mediahuis Nederland voor dagblad Trouw.[1][2] Op 1 mei 2023 gingen Knippen en Trouw uit elkaar. Op 6 juni 2023 kondigde Knippen zijn vertrek uit de (sport)journalistiek aan: die dag ging hij aan de slag als strategisch adviseur en persvoorlichter van de Tweede Kamerfractie van de PvdA.
Vanaf 2014 richtte Knippen zich nadrukkelijk op onderzoek in de sport. Doping, moderne slavernij, (seksueel) grensoverschrijdend gedrag en bestuurlijke integriteit waren onderzoeksthema's. In 2016 droeg hij bij aan SportsLeaks.com en DopingLeaks.com, een internationaal platform voor klokkenluiders in de sportwereld. Dat had betrekking op doping, matchfixing en corruptie.
Erkenning[bewerken | brontekst bewerken]
Voor zijn reportages in 2015 over doping en corruptie in de Keniaanse atletiek, die tot stand kwamen in samenwerking met Hajo Seppelt van de Duitse omroep ARD, werd Knippen door de Nederlandse Sport Pers (NSP) uitgeroepen tot ‘sportjournalist van het jaar’.[3]
In de reportage ‘sportslavernij en mensenhandel’ onthulde hij in 2017, in samenwerking met ARD en het Britse dagblad The Guardian, de uitbuiting en exploitatie van Afrikaanse atleten, wat leidde tot de aanscherping van de 'transferregels' door het Internationaal Olympisch Comité.[4]
In 2018 bracht Knippen samen met Nieuwsuur-collega Guido van Gorp misbruik van schildkliermedicatie in het topschaatsen aan het licht.
Sinds 1999 deed Knippen onderzoek naar grensoverschrijdend gedrag in het turnen. In het interview Ik was bezeten en ik ben niet de enige gaf turncoach Gerrit Beltman in de zomer van 2020 toe dat hij bij de coaching en trainingen van jonge turnsters ver over de schreef was gegaan.[5] Zijn bekentenis en de getuigenissen van tien geanonimiseerde turnsters, die ook internationaal werden opgepakt, maakten veel los: niet alleen volgde er een onafhankelijk onderzoek naar de decennialange wantoestanden, ook maakten gymnastiekbond KNGU en sportkoepel NOC*NSF in 2021 openlijke excuses en kwam er een tegemoetkomingsregeling voor turnslachtoffers.
In het verlengde bracht Knippen, met een klokkenluidersrol voor oud-danser Kim Koumans, in de zomer van 2021 stelselmatige misstanden in de danssector naar buiten. Ook dat leidde tot een wetenschappelijk onderzoek van bureau Verinorm, en resulteerde in overheidsbemoeienis om tot een veilig(er) sportklimaat te komen.[6]
Zijn turnpublicaties bezorgden Knippen de journalistieke vakprijs De Tegel in de categorie Interview en de 'Scoop van het Jaar' van de NSP.[7][8]
Nevenactiviteiten[bewerken | brontekst bewerken]
In 2008 werd de door Knippen geschreven autobiografie van de Keniaans-Nederlandse atlete Lornah Kiplagat uitgebracht.
Van april 2018 tot en met begin juni 2023 maakte Knippen deel uit van het bestuur van de Nederlandse Sport Pers: het eerste jaar was hij penningmeester, de laatste vier jaar fungeerde hij als voorzitter. Door zijn vertrek uit de sportjournalistiek trad hij als preses terug.
Bibliografie[bewerken | brontekst bewerken]
- Lornah Kiplagat Het meisje van de nacht, uitgeverij Conserve (2008) ISBN 9789054292623
Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]
- De Tegel 2020 (categorie Interview; turnbekentenis)
- Scoop van het Jaar 2020 (turnpublicaties)
- Sportjournalist van het Jaar 2015 (dopingpublicaties)