Bostamarinde
| Marmaroxylon racemosum | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| Soort | |||||||||||||||||||||
| Marmaroxylon racemosum (Ducke) Killip (1940) | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
De bostamarinde (Marmaroxylon racemosum Ducke) is een boom, gewoonlijk van 8-20 meter hoog. De takken en stelen zijn roestig of grijs behaard. De bloemen zijn geel en de kelk is minder dan 1 mm lang. De boom komt voor in Brazilië, Frans Guiana en Suriname.[1]
De boom kan 30 m hoog worden en de stam kan tot 18 m lengte onvertakt zijn en 45–50 cm in diameter, soms zelfs 60 cm. De boom komt voor in het regenwoud, vooral op hellingen en wordt gevonden op drogere plekken in hogere delen van het regenwoud.[2]
Taxonomie[bewerken | brontekst bewerken]
In 2020 Marmaroxylon racemosum is de geaccepteerde wetenschappelijke naam en de naam Zygia racemosa die soms ook gebruikt wordt, wordt als synoniem beschouwd. Er is echter een genetische studie van een groot aantal Zygia-soorten en een kleiner aantal Marmaroxylon soorten samen met enige Inga, Leucochloron, Abarema soorten, waarin de Marmaroxylon -soorten op verschillende plaatsen midden in de Zygia- stamboom kwamen te vallen. Toekomstige revisie van de taxonomie lijkt waarschijnlijk.[3]
Het hout[bewerken | brontekst bewerken]
De boom levert een zware houtsoort. Het hout is bruingeel van kleur. Het kernhout vertoont brede, soms grillige donkere banden. Het hout is dicht, hard, sterk en duurzaam, maar niet in grote hoeveelheden verkrijgbaar. Het wordt voor versiering van bijzondere meubelen of muziekinstrumenten gebruikt.[4] De dichtheid is 0,78 g/cm3[5]
Beeldgalerij[bewerken | brontekst bewerken]
-
Gitaar met bostamarindehout
.jpg)
Bronnen, noten en/of referenties
|