Mart Britt

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Martin Miller 'Mart' Britt (Meridian (Mississippi), 17 mei 1900 - Jackson (Mississippi) 26 september 1958)[1] was een Amerikaanse jazzmuzikant. Hij speelde banjo, contrabas, gitaar en drums en was zanger en bandleider.

Biografie[bewerken | brontekst bewerken]

Britt speelde in het orkest van Tommy Christian[1] en leidde vanaf het eind van de jaren twintig een territory-band, die actief was in Tennessee en Georgia. In deze groep speelden musici als Tony Almerico, Sidney Arodin,[2] Joe Bishop,[3] Irwin Kunz, Slim Lamar, Sue Miller, Bill Robertson, Terry Shand en Blue Steele.[4] In de periode 1928-1932 nam Britt's band in Memphis en Atlanta een aantal nummers op voor Victor Records,[5] waaronder 'Goose Creek', 'How Low Can You Go', 'Mama Don’t Want No Peas and Rice' en 'Sadness Will Be Gladness', alsook een eigen song, 'Tell Me Sweet Rose'[6]. De meeste nummers verschenen op Victor, een paar ook op Bluebird.[7] Britt speelde tevens in New York als gitarist in de orkesten van Al Katz en Charlie Barnet.[1]

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • How Low Can You Go? Anthology of the String Bass (1925-1941)