Masters Tournament 2013

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Masters Tournament 2013 (golf))
Het logo van de club in bloemen uitgebeeld

Editie 2013 van het golftoernooi Masters Tournament werd op Augusta gespeeld van 8 tot en met 14 april. Titelverdediger was de Amerikaan Bubba Watson.

Verslag[bewerken | brontekst bewerken]

De baan heeft een par van 72. Er deden dit jaar 93 spelers mee, de buitenlanders waren verdeeld over twintig nationaliteiten. De grootste groep kwam uit Zuid-Afrika (acht genodigden).

Ronde 1[bewerken | brontekst bewerken]

Het toernooi had drie honoraire starters, Jack Nicklaus, Arnold Palmer en Gary Player. Hun namen en leeftijden (resp. 73, 83 en 77) stonden op de eerste tee vermeld. Arnold Palmer mocht een bal afslaan om het toernooi te openen.

David Lynn begon met een ronde van 68 en werd clubhouse leader, maar twee uren later stond Marc Leishman aan de leiding. De middagronde moest nog beginnen. Sergio García had met -4 de beste score over de eerste negen holes en eindigde ook op 66. Voor Dustin Johnson was dit de 13de ronde op de Masters en zijn beste score tot dusverre.

Ronde 2[bewerken | brontekst bewerken]

Donderdag maakten 33 spelers een score onder par, vrijdag slechts 22. De beste score was de -4 van Jason Day. De 54-jarige Fred Couples, die de Masters al dertig keer gespeeld heeft en tegenwoordig op de Champions Tour speelt, liet zien dat hij zich goed staande kan houden in een spelersveld met veel jongere spelers en kwam aan de leiding naast Leishman. Jason Day stond toen ook op -5 maar moest nog drie holes spelen. Op hole 16 maakte hij een birdie en werd hij de nieuwe leider. Ángel Cabrera, Jim Furyk en Brandt Snedeker eindigden op de vierde plaats.

Tiger Woods heeft na het tekenen van zijn scorekaart twee strafslagen gekregen voor een verkeerde drop op hole 15, een par 5[1]. Hij sloeg zijn derde slag op de green, maar de bal rolde het water in. Hij bracht een nieuwe bal in het spel door er eentje te droppen in de buurt van zijn derde slag, sloeg hem op de green en maakte zijn put. Inclusief de later gekregen strafslagen maakte hij een 8. De bal bleek op de verkeerde plek gedropt te zijn.

De jonge Guan is de enige amateur die de cut heeft gehaald, hij krijgt dus in ieder geval als beste-amateur de zilveren trofee.

Ronde 3[bewerken | brontekst bewerken]

Brandt Snedeker en Ángel Cabrera, die de Masters in 2009 won, speelden samen en begonnen samen op de vierde plaats, Ze maakten ieder een ronde van 69 en eindigden daarna samen aan de leiding. Leishman slaagde er niet in onder par te spelen en Jason Day speelde boven par. De beste score van ronde 3 was een -5 van Tim Clark die daarmee in de top-10 eindigde.

Ronde 4[bewerken | brontekst bewerken]

Adam Scott

Nadat Jason Day begonnen was met een eagle en een birdie, stond hij drie holes lang met -8 aan de leiding met Ángel Cabrera. Day maakte daarna echter nog 4 bogeys en 3 birdies en eindigde op de derde plaats. Cabrera maakte ook nog drie birdies maar daar stonden slechts 2 bogeys tegenover. Zijn laatste birdie viel op hole 18 en daardoor kwam hij in de play-off met Adam Scott, die in de partij voor hem ook met een birdie was geëindigd.

De play-off werd alleen op hole 10 gespeeld. De eerste keer maakten beide spelers een par, de tweede keer won Scott met een birdie.

Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]

Na de Masters worden allerlei prijzen uitgereikt:

  • Adam Scott kreeg als winnaar een zilveren replica van de trofee en $ 1.440.000
  • Ángel Cabrera kreeg een zilveren prijs en $ 864.000
  • Een kristallen vaas wordt uitgereikt aan de laagste dagscore: Mark Leishman en Sergio García (66), Jason Day (68), Tim Clark (67) en Davis Toms
  • Twee kristallen tumblers worden uitgereikt voor iedere eagle, ook als de speler de cut niet haalde. In 2013 waren dat 34 eagles van 27 spelers. Ernie Els en Robert Garrigus maakten ieder drie eagles, Matteo Manassero, Rickie Fowler en Michael Thompson ieder twee.
  • Tianlang Guan kreeg als beste amateur een zilveren trofee.
Professional Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal Nr
Vlag van Australië Adam Scott po
69
-3
T7
72
par
-3
T7
69
-3
-6
3
69
-3
-9
1
Vlag van Argentinië Ángel Cabrera
71
-1
T17
69
-3
-4
T4
69
-3
-7
T1
70
-2
-9
2
Vlag van Verenigde Staten Jason Day
70
-2
T13
68
-4
-6
T1
73
+1
-5
T4
70
-2
-7
3
Vlag van Australië Marc Leishman
66
-6
T1
73
+1
-5
T2
72
par
-5
T4
72
par
-5
T4
Vlag van Verenigde Staten Tiger Woods
70
-2
T13
73
+1
-1
T20
70
-2
-3
T7
70
-2
-5
T4
Vlag van Verenigde Staten Brandt Snedeker
70
-2
T13
70
-2
-4
T4
69
-3
-7
T1
75
+3
-4
T6
Vlag van Verenigde Staten Matt Kuchar
68
-4
T4
75
+3
-1
T20
69
-3
-4
6
73
+1
-3
T8
Vlag van Spanje Sergio García
66
-6
T1
76
+4
-2
T14
73
+1
-1
T15
70
-2
-3
T8
Vlag van Verenigde Staten Tim Clark
70
-2
T13
76
+4
+2
T41
67
-5
-3
T7
73
+1
-2
T11
Vlag van Verenigde Staten Fred Couples
68
-4
T4
71
-1
-5
T2
77
+5
par
T18
71
-1
-1
T13
Vlag van Verenigde Staten Dustin Johnson
67
-5
3
76
+4
-1
T20
74
+2
+1
T23
70
-2
-1
T13
Vlag van Engeland David Lynn
68
-4
T4
73
+1
-3
T7
80
+8
+5
T44
72
par
+5
T46
Vlag van België Nicolas Colsaerts
74
+2
T56
77
+5
+7
MC
Amateur Score R1 Nr Score R2 Totaal Nr Score R3 Totaal Nr Score R4 Totaal -
Vlag van China Tianlang Guan
73
+1
T39
75
+3
+4
T48
77
+5
+9
59
75
+3
+12
58
Leider Toernooirecord MC = missed cut = cut gemist DQ = disqualified

Spelers[bewerken | brontekst bewerken]

Er doen 19 voormalige winnaars mee, die het toernooi samen 28 keer gewonnen hebben. Tiger Woods is de enige deelnemer die het toernooi vier keer won. De eerste keer was hij 21 jaar en 3 maanden en 14 dagen, de jongste winnaar ooit.

Hoewel de meeste spelers zich volgens vastgestelde regels voor dit toernooi kwalificeren, is het gebruikelijk om te zeggen dat zij uitgenodigd worden. Marcel Siem, die na het winnen van de Hassan II Trofee hoopte in de top-50 van de wereldranglijst te komen en de Masters te kunnen spelen, had pech, hij werd nummer 51. D A Points won het Houston Open, hij werd nummer 56 en kreeg een invitatie.

De jongste speler is de 14-jarige Tianlang Huan, die in 2012 het Asia-Pacific Amateurkampioenschap won. Hij speelde maandag een oefenronde met Ben Crenshaw, dinsdag een oefenronde met Tom Watson en woensdag de par-3 contest met Nick Faldo. Hij is twee jaar jonger dan Matteo Manassero was, toen die als jongste speler ooit aan de Masters meedeed. Ze zijn voor ronde 1 samen ingedeeld met Crenshaw.

Invitaties
Amateurs
# = eerste deelname
4 = 4e deelname

Alan Dunbar heeft aangekondigd dat hij direct na de Masters professional zal worden. Steven Foc zal nog een paar maanden wachten tot hij afgestudeerd is.

De 34-jarige amateur Nathan Smith heeft in 2004 de eerste twee rondes met Arnold Palmer gespeeld, die dat als zijn laatste toernooi had aangekondigd. Inmiddels heeft hij nog twee keer de Masters gespeeld. Steeds kwalificeerde hij zich door het Mid-Amateur te winnen. Dit jaar gebeurde dat opnieuw en weer heeft hij zijn vader als caddie meegenomen. Hij hoopte ditmaal de cut te halen, maar zijn eerste ronde was 77.