Mona Brorsson

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mona Brorsson
Mona Brorsson, 2024
Volledige naam Mona Brorsson
Geboortedatum 28 maart 1990
Geboorteplaats Järnskog, Zweden
Nationaliteit Vlag van Zweden Zweden
Lengte 167 cm
Gewicht 64 kg
Sportieve informatie
Discipline Biatlon
Olympische Spelen 2018, 2022
Debuut 2013
Medailleoverzicht
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Winterspelen 1 1 0
Wereldkampioenschappen 0 1 0
Portaal  Portaalicoon   Sport

Mona Brorsson (Järnskog, 28 maart 1990) is een Zweeds biatlete. Ze vertegenwoordigde haar land op de Olympische Winterspelen 2018 in Pyeongchang en de Olympische Winterspelen 2022 in Peking.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Brorsson maakte haar wereldbeker debuut in het seizoen 2012/2013 ze scoorde dat seizoen geen punten. In het volgende seizoen eindigde ze als 102e in het algemene klassement. Ze verbeterde zich de volgende seizoen met achtereenvolgens een 62e en 37e plaats. In 2016/2017 en 2017/2018 werd ze 42e en 41e alvorens opnieuw zich te verbeteren het volgende seizoen met een 19e plaats. In het seizoen 2019/20 werd ze 20e en het seizoen erop 28e. Tijdens het seizoen 2021/2022 behaalde Brorsson haar eerste podiumplaats op wereldbeker niveau, ze behaalde de derde plaats in de 15 km individueel op 21 januari 2021 in Antholz.

Brorsson werd in 2014 Europees kampioen in de achtervolging in Nové Město na Moravě. In 2019 won ze Europese tittels op de sprint en de gemengde estafette in Minsk met Emma Nilsson, Sebastian Samuelsson en Martin Ponsiluoma.

Ze nam in 2015 voor de eerste keer deel aan de wereldkampioenschappen ze behaalde als beste resultaat een 8e plaats op de estafette. Het volgende jaar in 2016 wist ze een zesde plaats te halen op het onderdeel sprint. In 2017 was haar beste resultaat een zesde plaats op de estafette. In 2019 kende ze haar beste jaar met een zilveren medaille op de estafette, een zesde plaats individueel, een vijfde plaats op de sprint, een zevende plaats op de achtervolging en een veertiende plaats op de massastart. Op het wereldkampioenschap 2020 was haar beste resultaat een vijfde plaats op de estafette.

Ze maakte haar debuut op de Olympische Winterspelen 2018 in Pyeongchang waar ze een zilveren medaille te winnen op het onderdeel estafette samen met de Zweedse ploeg bestaande uit Linn Persson, Anna Magnusson en Hanna Öberg. In 2022 nam ze opnieuw deel aan de Spelen in Peking en wist ze zich met Linn Persson, Hanna Öberg en Elvira Öberg tot Olympisch kampioene te tronen op de estafette.

Resultaten[bewerken | brontekst bewerken]

Olympische Winterspelen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Massastart Estafette Gemengde
estafette
2018 Vlag van Zuid-Korea Pyeongchang 14e 27e 10e 13e Zilver 11e
2022 Vlag van China Peking 12e 21e Goud

Wereldkampioenschappen[bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Plaats Onderdeel
Individueel Sprint Achtervolging Massastart Estafette Gemengde
estafette
Single gemengde
estafette
2015 Vlag van Finland Kontiolahti 23e 28e 38e 8e 16e
2016 Vlag van Noorwegen Oslo 29e 6e 39e 28e 10e 12e
2017 Vlag van Oostenrijk Hochfilzen 44e 56e 46e 6e
2019 Vlag van Zweden Östersund 6e 5e 7e 14e Zilver
2020 Vlag van Italië Antholz 18e 33e 29e 5e
2021 Vlag van Slovenië Pokljuka 58e 53e
2023 Vlag van Duitsland Oberhof 19e 22e 15e 21e

Wereldbeker[bewerken | brontekst bewerken]

Eindklasseringen
Seizoen Algemeen Individueel Sprint Achtervolging Massastart
2012/2013
2013/2014 102e 59e
2014/2015 62e 37e 73e 59e
2015/2016 37e 32e 43e 31e 50e
2016/2017 42e 31e 41e 40e
2017/2018 41e 13e 49e 39e
2018/2019 19e 30e 21e 23e 8e
2019/2020 20e 19e 30e 13e 23e
2020/2021 28e 36e 25e 42e 16e
2021/2022 16e 4e 18e 18e 23e
2022/2023 45e 66e 42e 51e 33e
Wereldbekerzeges
Nr. Datum Plaats Onderdeel
Estafettes
1. 5 december 2020 Vlag van Finland Kontiolahti 4 x 6 km estafette
2. 4 maart 2021 Vlag van Tsjechië Nové Město na Moravě 4 x 6 km estafette
Zie de categorie Mona Brorsson van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.