Nadie hablará de nosotras cuando hayamos muerto
| Nadie hablará de nosotras cuando hayamos muerto | ||||
|---|---|---|---|---|
| Regie | Agustín Díaz Yanes | |||
| Scenario | Agustín Díaz Yanes | |||
| Muziek | Bernardo Bonezzi | |||
| Montage | José Salcedo | |||
| Cinematografie | Paco Femenia | |||
| Production design | Benjamín Fernández | |||
| Première | 16 september 1995 (San Sebastián | |||
| Genre | Misdaad Drama Thriller | |||
| Speelduur | 104 minuten | |||
| Taal | Spaans | |||
| Land |  Spanje Mexico
| |||
| Gewonnen prijzen | 24 | |||
| Overige nominaties | 4 | |||
| Vervolg | Sólo quiero caminar | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel | ||||
| (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
Nadie hablará de nosotras cuando hayamos muerto is een Spaanse film uit 1995, geregisseerd door Agustín Díaz Yanes. In 2008 kwam het vervolg uit met de titel Sólo quiero caminar.
Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]
Gloria Duque, een alcoholistische prostituee, is in Mexico-Stad getuige van een gewelddadig conflict tussen drugdealers en DEA-agenten. Tijdens het gevecht wordt haar leven gespaard. Gloria krijgt een lijst in handen met de namen van bedrijven die zich bezighouden met het witwassen van geld. Met deze gevoelige informatie reist ze terug naar haar woonplaats Madrid.
Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]
| Acteur | Personage |
|---|---|
| Victoria Abril | Gloria |
| Pilar Bardem | Doña Julia |
| Federico Luppi | Eduardo |
| Ángel Alcázar | Juan |
| María Asquerino | Esperanza |
| Fernando Delgado | Cura |
| Daniel Giménez Cacho | Oswaldo |
| Ana Ofelia Murguía | Doña Amelia |
| Guillermo Gil | Evaristo |
| Bruno Bichir | Many |
| Demián Bichir | Omar |
| Marta Aura | María Luisa |
| Jorge Bosso | Empleado Peletería |
| Saturnino García | Ramiro |
| Aurelio Río | Hijo Ramiro |
Ontvangst[bewerken | brontekst bewerken]
Prijzen en nominaties[bewerken | brontekst bewerken]
De film won 28 prijzen en werd 4 keer genomineerd. Een selectie:
| Jaar | Evenement | Categorie | Genomineerde | Resultaat |
|---|---|---|---|---|
| 1995 | San Sebastián (43ste editie) |
Gouden Schelp voor beste film | Nadie hablará de nosotras cuando hayamos muerto | Genomineerd |
| Zilveren Schelp voor beste actrice | Victoria Abril | Gewonnen | ||
| Speciale Juryprijs | Nadie hablará de nosotras cuando hayamos muerto | Gewonnen | ||
| 1996 | Premios Goya (10de editie) |
Beste film | Nadie hablará de nosotras cuando hayamos muerto | Gewonnen |
| Beste acteur | Federico Luppi | Genomineerd | ||
| Beste actrice | Victoria Abril | Gewonnen | ||
| Beste vrouwelijke bijrol | Pilar Bardem | Gewonnen | ||
| Beste origineel scenario | Agustín Díaz Yanes | Gewonnen | ||
| Beste debuterend regisseur | Agustín Díaz Yanes | Gewonnen | ||
| Beste montage | José Salcedo | Gewonnen | ||
| Beste productiemanager | José Luis Escolar | Gewonnen | ||
| Beste grime en haarstijl | Ana Lozano, Carlos Paradela, Jesús Moncusi | Genomineerd | ||
| Beste filmmuziek | Bernardo Bonezzi | Gewonnen |