Overleg:Karl Popper

Niet alleen het marxisme en de psychoanalyse konden volgens Popper niet aan de eisen van falsificeerbaarheid voldoen. Ook het darwinisme was in de ogen van Popper niet falsificeerbaar. Toevoegen? - De voorgaande niet ondertekende opmerking werd toegevoegd door 159.46.248.226 (overleg|bijdragen) op 15 feb 2005 12:25.

Opletten met deze laatste. Popper vergiste zich daar in: fossielen in meer onderliggende aardlagen zijn doorgaans ouder dan die we vinden in hogere lagen. Indien niet, behoudens de invloed van aardbevingen, zou dat wel degelijk een weerlegging betekenen. Maar misschien nog belangrijker is dat hij rond 1963 evolueerde naar een meer gesofisticeerd falsificationisme en daarmee mogelijk een genuanceerder oordeel over de evolutietheorie had? Thomass 7 okt 2007 00:46 (CEST)Reageren

Ik heb een plaatje van Popper geupload maar krijg het niet te zien., Wat doe ik fout? Help! Bart

Er is blijkbaar iets verkeerd gegaan bij het uploaden; ik heb het opnieuw ge-upload, en nu werkt het wel. Andre Engels 16:52 5 jan 2003 (CET)

"Popper heeft altijd beweerd, onder meer in autobiografie, dat hij alles zelf bedacht."

Dat is mi niet juist; Popper heeft altijd aangegeven dat het werk van Seld hem diepgaand heeft beinvloed. De zogenaamde 'onthulling' is meer ter meerdere glorie van ter Hark dan een zinvolle kritiek van Popper, heb ik alweer in diverse weerwoorden in het NRC gelezen. Evanherk 8 apr 2004 12:15 (CEST)Reageren

Die weerwoorden heb ik niet gelezen, maar ik wil het direct geloven. Sander Spek 8 apr 2004 12:26 (CEST)Reageren

" Popper bedacht kernidee niet zelf

Door onze redactie wetenschap

ROTTERDAM, 13 MAART. De wetenschapsfilosoof Karl Popper (1902-1994) heeft de kern van zijn ideeën ontleend aan de Duitse psycholoog Otto Selz (1881-1943). Dit ontdekte de Groningse filosoof en psycholoog Michel ter Hark toen hij de vroege werken van Popper bestudeerde uit de periode dat hij werd opgeleid als leraar en psycholoog (circa 1926-1931). Popper zelf heeft altijd verkondigd (onder meer in zijn autobiografie `Unended quest') dat hij zijn centrale idee geheel op eigen houtje heeft bedacht. Ter Hark schreef er een boek over Popper, Otto Selz and the rise of evolutionary epistemology, dat een dezer dagen verschijnt. "

werd gevolgd door:

" Spreken van plagiaat, `dat gaat te ver', aldus Ter Hark, auteur van een nieuw boek over Popper. Maar hij vraagt zich wel af wat de reden moet zijn geweest om Selz te negeren. Selz wordt door hem neergezet als een geïsoleerd figuur die postuum een nieuw eerbetoon verdient. Dit beeld van de genegeerde en geïsoleerde Selz behoeft enige correctie.

Popper heeft er nooit een geheim van gemaakt dat hij de psychologie de rug heeft toegekeerd omdat hij het werk van Selz zo waardeerde dat hij meende er weinig aan te kunnen toevoegen. Bovendien moest Selz, van joodse afkomst, niet alleen zijn werk in 1933 staken, ook verwijzing naar zijn werk werd verboden. Dit verbod op verwijzing naar Selz' werk bleef ook nog na de oorlog doorwerken. [...] `Kernideeën' ontstaan nooit in een isolement. Voor zijn tijdgenoten (waaronder A.D. de Groot) was Selz' invloed op Popper duidelijk en vanzelfsprekend. Het verbod op verwijzing verklaart deels de genegeerde rol van Selz. Bezien vanuit de huidige (gewijzigde) normen voor bronvermelding is Popper na de oorlog niet zo zorgvuldig geweest jegens Selz. Spreken over plagiaat gaat echter inderdaad veel te ver. "

en "Wat is nu eigenlijk het verwijt van Michel ter Hark aan Popper ( `De andere Popper', W, O 13 maart)? Hij zou de invloed van Otto Selz `verzwegen' hebben maar verderop in het artikel zegt Ter Hark zelf dat Poppers vroege werk wemelt van de verwijzingen naar Selz. Ook in Poppers `The Self and Its Brain' uit 1977 wordt verwezen naar Selz' werk. Blijkbaar (de in het artikel aangehaalde feiten wijzen daar ook op) bleef Popper ook op late leeftijd nog steeds verwijzen naar de invloed die Selz op hem had. En begrijpt Ter Hark werkelijk niet dat het in de ideeëngeschiedenis schering en inslag is dat `circulerende' of zelfs heel oude ideeën nieuw leven krijgen door ze in te brengen in nieuwe probleemsituaties? "

Interessant! Bedankt voor de info. Ik zal kijken of ik het een beetje in de tekst kan verwerken. Sander Spek 8 apr 2004 13:31 (CEST)Reageren

Naam artikel...[brontekst bewerken]

Laatste bericht: 17 jaar geleden2 berichten1 persoon in overleg

Het artikel heet Karl Raimund Popper. Maar de man staat toch bekend als Karl Popper? De middennaam zetten we in zo'n geval dacht ik niet in de titel (we hebben ook geen artikelen Bertrand Arthur William Russell en Jean-Paul Charles Eymard Sartre). Veranderen? BvdG 24 okt 2006 10:53 (CEST)Reageren

Bij geen bezwaar zal ik het, laten we zeggen over een dag of vijf, veranderen. BvdG 20 nov 2006 12:10 (CET)Reageren

Kritiek op artikel Poppers Kritisch Rationalisme[brontekst bewerken]

Laatste bericht: 16 jaar geleden2 berichten2 personen in overleg

Onderstaand stukje is hierheen verplaatst vanaf Wikipedia:Informatiebalie. JL.

Beste Wikipedia liefhebbers,

Het artikel over Poppers Kritisch Rationalisme bevat volgens mij een belangrijke tegenstrijdigheid. Ik heb mijn opmerking voorgelegd aan mijn docente Wetenschapstheorie van de Rijksuniversiteit Groningen en zij bevestigde dat een stuk van het artikel niet helemaal juist is. Graag hoor ik of er meerdere mensen zijn die dit hebben opgemerkt en of iemand zich kundig genoeg acht een gepaste wijziging door te voeren.

Het gaat om het volgende stuk van Wikipedia:

Het toetsen van een theorie volgens de methode van Popper:

1. Een theorie wordt getoetst aan de hand van een singuliere uitspraak, de basiszin.

2. De basiszin kan in tegenspraak zijn met een theorie. Daarmee is die basiszin een potentiële falsificator (Theorie: 'Alle zwanen zijn wit'. Potentiële falsificator: 'Er is één zwarte zwaan')

3. Wanneer de falsificator wordt aanvaard - 'Er is één zwarte zwaan' - wordt de universele uitspraak over witte zwanen, weerlegd. Wanneer de falsificator niet wordt aanvaard krijgt de singuliere uitspraak een hogere 'corroboratiegraad'. Een hogere corroboratiegraad betekent volgens Popper niet dat een uitspraak met een hogere corroboratiegraad meer waar is dan een uitspraak met een lagere corroboratiegraad, omdat ook een uitspraak met een hoge corroboratiegraad bij een volgende cruciale test weerlegd kan worden.

Mijn kritiek: Als een falsificator niet wordt aanvaard en dus niet sterk genoeg is een theorie te laten wankelen, dan is het naar mijn idee onlogisch dat de basiszin (niet alle zwanen zijn wit) een hogere corroboratiegraad krijgt. Het is toch juist zo dat de theorie (alle zwanen zijn wit) een hogere corroboratiegraad krijgt, maar dat het niet betekent omdat men bijv. geen zwarte zwaan heeft kunnen vinden dat het dan persé waar is dat alle zwanen wit zijn.

Met vriendelijke groet - De voorgaande niet ondertekende opmerking werd toegevoegd door 80.60.60.210 (overleg|bijdragen) op 27 mei 2007 11:22.

Hoewel ik ook wetenschapsfilosofie heb gehad ging het niet zo diep, ik weet dus niet van de hoed en de rand. Maar ik nodig je uit om het artikel zelf aan te passen! IIVQ 28 mei 2007 11:09 (CEST)Reageren

De kritiek is natuurlijk juist. Niet de singuliere uitspraak (of basiszin) krijgt een hogere corroboratiegraad, maar de theorie. Ik zal het aanpassen. Johan Lont 29 mei 2007 14:08 (CEST)Reageren