Portaal:Literatuur/Boek Uitgelicht/4
De Lotgevallen van Huckleberry Finn (Engelse titel Adventures of Huckleberry Finn of Adventures of Huck Finn, ook bekend als De Avonturen van Huckleberry Finn) is een boek van de Amerikaanse schrijver Mark Twain. Het boek werd voor het eerst gepubliceerd in 1884, en wordt gezien als een van de Grote Amerikaanse Romans. Het boek is een vervolg op De Lotgevallen van Tom Sawyer.
Het was een van de eerste Amerikaanse romans geschreven in de volkstaal, waarbij personages zich uitdrukken in lokale dialecten. Het boek staat vooral bekend om de kleurrijke omschrijvingen van mensen en plaatsen langs de Mississippi. Het verhaal wordt verteld in de eerste persoon door Huckleberry "Huck" Finn, de beste vriend van Tom Sawyer en verteller van twee andere Twain-romans.
Twains roman belichaamt de zoektocht naar vrijheid. Hij schreef hem in de periode vlak na de Amerikaanse Burgeroorlog toen er een intens blanke reactie kwam tegen zwarten. Twain viseerde raciale vooroordelen en toenemende segregatie, lynchpartijen, en de algemeen aanvaarde overtuiging dat zwarten geen echte mensen zijn. Het personage Jim, een zwarte, beeldt hij af als goed, liefdevol en menselijk. In de loop van het verhaal worstelt Huck met morele conflicten, want de waarden die hij van de samenleving waarin hij leeft ontving botsen met wat hij zelf ervaart. Ten slotte maakt hij zelf een morele keuze gebaseerd op zijn eigen waardering van vriendschap en Jims menselijke waarde en besluit rechtstreeks in te gaan tegen de dingen die hij heeft geleerd. In zijn lezingen stelt Mark Twain: "Een goed hart is een zekerder gids dan een slecht opgevoed geweten" (lees verder)