Publius Servilius Rullus
Publius Servilius Rullus was tribunus plebis in 63 v.Chr..
Publius Servilius Rullus was de zoon van de gelijknamige muntmeester van 89 v. Chr.[1] en schoonzoon van een zekere Valgius, die zich bij de inbeslagnames van goederen door de dictator Lucius Cornelius Sulla met uitgebreide landerijen in het gebied van de Hirpini hebben verrijkt.[2]
Hij stelde een lex agraria (Rogatio Servilia agraria) voor, waartegen de toenmalige consul Marcus Tullius Cicero - met de steun van Lucius Caecilius Rufus - vier redevoeringen hield (De lege agraria contra P. Servilium Rullum), waarvan er drie zijn overgeleverd. Deze waren zo effectief dat Rullus zelf zijn wetsvoorstel introk.
Noten[bewerken | brontekst bewerken]
- ↑ Plinius maior, Naturalis Historia VIII 210.
- ↑ Cicero, De lege agraria I 14, II 69, III 3, 8, 13f.
Referenties[bewerken | brontekst bewerken]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Publius Servilius Rullus op de Duitstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- art. Servilia gens (23), in F. Lübker - trad. ed. J.D. van Hoëvell, Classisch Woordenboek van Kunsten en Wetenschappen, Dordrecht, 1858, p. 879.