Rebel Yell (single)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Rebel Yell
Single van:
Billy Idol
Van het album:
Rebel Yell
B-kant(en) "Crank Call"
Uitgebracht 1984
1985 (heruitgave)
Soort drager 7", 12"
Opname 1983
Genre New wave, rock
Duur 4:47 (albumversie)
3:43 (7"-versie)
Label Chrysalis Records
Schrijver(s) Billy Idol, Steve Stevens
Producent(en) Keith Forsey
Hoogste positie(s) in de hitlijsten
  • 6 (Verenigd Koninkrijk,[1] Ierland)[2]
  • 46 (Verenigde Staten)[3]
  • 10 (Canada)[4]
  • 7 (Australië)[5]
  • 3 (Nieuw-Zeeland)[6]
Billy Idol
White Wedding
(1982)

White Wedding
(1985)
  Rebel Yell
(1984)

Rebel Yell (1985)
  Eyes Without a Face
(1984)

To Be a Lover
(1986)
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Rebel Yell is een nummer van de Britse zanger Billy Idol uit 1984, heruitgegeven in 1985. Het is de eerste single van zijn gelijknamige tweede studioalbum. Bij de heruitgave was het ook de laatste single van dat album.

De titel komt van de bourbon met de naam "Rebel Yell", die Mick Jagger, Keith Richards en Ron Wood van The Rolling Stones dronken op een evenement waar Idol ook aanwezig was. Het nummer werd een hit op de Britse eilanden, in Noord-Amerika en in Oceanië. Toen de plaat in 1984 uitkwam, bereikte het in de eerste instantie slechts de 62e positie in het Verenigd Koninkrijk. In 1985 werd het nummer opnieuw uitgebracht, en toen bereikte het de 6e positie in de Britse hitlijsten. Hoewel "Rebel Yell" in het Nederlandse taalgebied geen hitlijsten bereikte, werd het wel een radiohit en geniet het er tot op de dag van vandaag bekendheid.