De Ronde van Catalonië 2024 is een meerdaagse wielerwedstrijd die wordt verreden van 18 tot en met 24 maart. Titelverdediger is de Sloveen Primož Roglič. De grote favoriet Tadej Pogačar won met overmacht niet alleen het algemene, punten- en bergklassement, maar ook vier van de zeven ritten.
Het peloton bestond uit 25 ploegen van zeven renners, in totaal dus 175 deelnemers. Naast de World Tour ploegen reden dezelfde zeven continentale teams als vorig jaar mee.
Vlak voor de top van de eerste klim reden Alex Baudin (Decathlon AG2R La Mondiale), en Mikel Bizkarra (Euskaltel-Euskadi) weg. Zij kregen even later gezelschap van Kenny Elissonde (Cofidis), Simone Petilli (Intermarché-Wanty) en Ådne Holter (Uno-X Mobility). De ploeg van topfavoriet Tadej Pogačar hield het peloton in de buurt van de vluchters. Op zo'n 33 kilometer van de meet werd de kopgroep opgeslokt door het peloton, vlak voor de laatste tussensprint. Egan Bernal won de sprint en Pogačar volgde in zijn wiel.[1][2]
Met nog 1300 meter te gaan kneep Stephen Williams in zijn remmen bij het aansnijden van een van de laatste bochten. Zijn ploeggenoot Nick Schultz lag op kop en kreeg hierdoor een voorsprong. Attila Valter nam niet over, hij loodste alleen zijn kopman Sepp Kuss naar de finish. Schultz trok vol door tot over de finish. Achter hem sprong Pogačar nog weg uit het peloton. Williams probeerde hem te volgen. Ondanks zijn schijnbaar dubbele snelheid, kon Pogačar Schultz niet meer inhalen.[3]
De rit werd ontsiert door een aantal valpartijen. De Belg Maxim Van Gils (Lotto Dstny) haalde de finish met een pijnlijke pols. Zijn ploeg meldde dat hij uit koers genomen werd voor nader onderzoek in België, maar een dag later kon hij toch van start in de tweede etappe.[4] Nederlander Bart Lemmen (Visma|Lease a Bike) brak een sleutelbeen en moest de strijd staken.[5]
Na twee kilometer koers reden zes renners weg: De Belg Jimmy Janssens (Alpecin-Deceuninck), de Spanjaarden Samuel Fernández (Caja Rural-Seguros RGA), Álex Jaime (Kern Pharma) en Xabier Isasa (Euskaltel-Euskadi), de Italiaan Kevin Colleoni (Intermarché-Wanty) en de Mongoolse kampioen en eerste profrenner van zijn land Jambaljamts Sainbayar (Burgos-BH). De zes kregen een maximale voorsprong van 6'50". Achter hen hield UAE Emirates de controle en verkleinde de voorsprong stukje bij beetje. Jaime reed in de kopgroep door zijn geboorteplaats Sarrià de Ter.
Na drie uur relatief vlakke koers draaide de kopgroep de Coll de Coubet op, een tien kilometer lange klim met een gemiddelde stijging van 5,4 procent. Onderaan de berg had de kopgroep een voorsprong van ruim drie minuten op het peloton. Janssens versnelde en kreeg Fernandez mee. Isasa probeerde ook naar Janssens toe te springen, maar viel stil. Op de klim kwam de regen met bakken uit de hemel, waardoor verschillende renners het koud kregen. In de afdaling daalde Fernandez soepeler, of nam hij meer risico dan Janssens, en de Spanjaard nam tijdelijk wat voorsprong. Het peloton slokte in de afdaling de overige vluchters op. Aan de kop van het peloton dook Tadej Pogačar spelenderwijs naar beneden, en nam daarmee ongemerkt ook even een voorsprong.
In de aanloop naar de slotklim liep het parkoers lichtjes op en moest Fernandez Janssens laten gaan. De Belg begon met een voorsprong van 1 minuut en 15 seconden, aan de 11,4 kilometer lange klim met een gemiddelde stijging van 7,5 procent, naar de top van de Vallter. UAE Emirates maakte de koers hard en trok het peloton op een scheurende streep. In de mist, buiten het zicht van de camera's, werd Janssens ingehaald. Pogačar vertrok met nog zes kilometer te gaan en sloeg een groot gat van bijna anderhalve minuut op de streep. Achter hem maakten Mikel Landa en Aleksandr Vlasov zich los van de rest. Die kwam een voor een over de meet.[6][7][8]