Dwars door Vlaanderen 2024

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De wielerwedstrijd Dwars door Vlaanderen vond in 2024 plaats op woensdag 27 maart. De wedstrijd kende een mannen- en vrouweneditie.

Mannen[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van België Dwars door Vlaanderen 2024
79e editie
Datum 27 maart 2024
Startplaats Roeselare
Finishplaats Waregem
Totale afstand 188,6 km
Gem. snelheid 45,678 km/u
Deelnemers 173 (135 aan de meet)
Eindklassementen
Eerste Vlag van Verenigde Staten Matteo Jorgenson
Tweede Vlag van Noorwegen Jonas Abrahamsen
Derde Vlag van Zwitserland Stefan Küng
Navigatie
2023     2025
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Bij de 79e editie van de mannen, onderdeel van de UCI World Tour 2024, won de Amerikaan Matteo Jorgenson.[1]

In aanloop naar de Kanarieberg, waarbij in een afdaling hard werd gereden, viel een groep favorieten waarvan Jasper Stuyven (Lidl-Trek) en Wout van Aert (Visma | Lease a Bike) er slecht vanaf kwamen. Stuyven brak zijn sleutelbeen, Van Aert ook nog diverse ribben. Mads Pedersen (Lidl-Trek) en Biniam Girmay (Intermarché-Wanty) liepen schaafwonden en kneuzingen op.[2][3] De Kanarieberg was na feedback van renners al uit de Ronde van Vlaanderen gehaald. In de editie 2023 van de Ronde viel Girmay ook al in de aanloop naar de Kanarieberg. Die berg bleef wel in het parcours van Dwars door Vlaanderen zitten. De valpartij leidde meteen tot discussie of er überhaupt wel moet worden gekoerst.[4][5]

Op de Kanarieberg (nog 66 km te gaan) reed Matteo Jorgenson (Visma | Lease a Bike) weg uit het peloton. Hij kreeg ploeggenoot Tiesj Benoot, Stefan Küng (Groupama-FDJ), Alberto Bettiol en Michael Valgren (beide EF Education-EasyPost) mee. Hierna maakte de twintigjarige Europees kampioen tijdrijden Joshua Tarling vanuit het peloton de oversteek.

Op de Ladeuze (40 km) kwamen de achtervolgers bij de restanten van de vroege vlucht. Op de kasseien van de Huisepontweg (27 km) trok Küng stevig door, zodat de vroege vluchters Casper Pedersen (Soudal Quick-Step), Pascal Eenkhoorn (Lotto Dstny), Dries De Pooter (Intermarché-Wanty) en Thomas Gachignard (TotalEnergies) moesten lossen. Jonas Abrahamsen (Uno-X) en Dries De Bondt (Decathlon AG2R La Mondiale Team) konden nog wel mee.

Bettiol viel aan op de Nokereberg (22 km). Kort daarna kreeg hij last van krampen en verdween hij naar de achtergrond. Op tien kilometer van de aankomst begon een serie aanvallen die drie kilometer later eindigde toen Jorgenson in zijn eentje wegreed. Het was de beslissende slag, want hij werd niet meer achterhaald. Abrahamsen won de sprint voor de tweede plek. Küng werd derde.[6][7][8]

Deelnemende ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

18 UCI World Tour-ploegen 7 wildcards
Vlag van België Alpecin-Deceuninck Vlag van Frankrijk Decathlon AG2R La Mondiale Vlag van Australië Jayco AlUla Vlag van België Bingoal WB
Vlag van Frankrijk Arkéa-B&B Hotels Vlag van Nederland dsm-firmenich PostNL Vlag van Verenigde Staten Lidl-Trek Vlag van Israël Israel-Premier Tech
Vlag van Kazachstan Astana Qazaqstan Vlag van Verenigde Staten EF Education-EasyPost Vlag van Spanje Movistar Vlag van België Lotto Dstny
Vlag van Bahrein Bahrain-Victorious Vlag van Frankrijk Groupama-FDJ Vlag van België Soudal Quick-Step Vlag van Zwitserland Q36.5 Pro Cycling Team
Vlag van Duitsland BORA-hansgrohe Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates Vlag van België Team Flanders-Baloise
Vlag van Frankrijk Cofidis Vlag van België Intermarché-Wanty Vlag van Nederland Visma|Lease a Bike Vlag van Frankrijk TotalEnergies
Vlag van Noorwegen Uno-X Mobility

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Naam Ploeg tijd
Winnaar Vlag van Verenigde Staten Matteo Jorgenson Vlag van Nederland Visma|Lease a Bike 4u07'44"
2 Vlag van Noorwegen Jonas Abrahamsen Vlag van Noorwegen Uno-X Mobility +29"
3 Vlag van Zwitserland Stefan Küng Vlag van Frankrijk Groupama-FDJ z.t.
4 Vlag van België Tiesj Benoot Vlag van Nederland Visma|Lease a Bike z.t.
5 Vlag van België Dries De Bondt Vlag van Frankrijk Decathlon AG2R La Mondiale z.t.
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Joshua Tarling Vlag van Verenigd Koninkrijk INEOS Grenadiers + 44"
7 Vlag van Italië Jonathan Milan Vlag van Verenigde Staten Lidl-Trek + 1'47
8 Vlag van Denemarken Michael Valgren Vlag van Verenigde Staten EF Education-EasyPost z.t.
9 Vlag van Denemarken Mathias Norsgaard Vlag van Spanje Movistar Team z.t.
10 Vlag van Frankrijk Thomas Gachignard Vlag van Frankrijk TotalEnergies z.t.
14 Vlag van Nederland Danny van Poppel Vlag van Duitsland BORA-hansgrohe + 2'07"

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van België Dwars door Vlaanderen 2024
12e editie
Routekaart van de Dwars door Vlaanderen 2024
Datum 27 maart 2024
Startplaats Waregem
Finishplaats Waregem
Totale afstand 114 km
Gem. snelheid 39,737 km/u
Deelnemers 141 (117 aan de finish)
Eindklassementen
Eerste Vlag van Nederland Marianne Vos
Tweede Vlag van Nederland Shirin van Anrooij
Derde Vlag van Italië Letizia Paternoster
Navigatie
2023     2025
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Bij de vrouwen was deze 12e editie, onderdeel van de UCI Women's ProSeries-kalender van 2024. De wedstrijd werd voor het eerst gewonnen door Marianne Vos, die daarmee haar 250e professionele zege op de weg boekte.[9]

Net nadat Puck Pieterse de finale had geopend op de Kanarieberg en Demi Vollering, Lotte Kopecky, Elisa Longo Borghini en Marianne Vos meekreeg, werd de koers stilgelegd na een ongeval in de volgkaravaan van de mannenkoers. Tussen Kluisbergen en Ronse botste de wagen van de koersdokter op een wagen van Soudal Quick-Step. De dokter was terug op weg naar het peloton, na de akelige val met Van Aert. De auto van de arts belandde in een greppel en de brandweer moest de dokter uit de auto bevrijden om hem naar het ziekenhuis te brengen.[10] De koers werd na een half uur pauze hervat, waarbij de hellingen van de Knokteberg (5) en Hotond (6) werden overgeslagen.

Op de Ladeuze (7), 38 kilometer van het einde, trokken Fem van Empel en Pieterse door. Negen kilometer later, op de kasseistrook Doorn (4), viel Lidl-Trek met vijf rensters aan. Shirin van Anrooij en Longo Borghini sprongen weg kregen Letizia Paternoster, Vos en Pieterse mee. Ook Emma Norsgaard was mee, maar zij moest lossen en viel terug in het peloton. Ondertussen was Kopecky uit het peloton gesprongen en zij kon als enige bij de kopgroep aansluiten.

Shirin van Anrooij sprong op twaalf kilometer voor de meet weg uit de kopgroep en Vos sprong met haar mee. De samenwerking was goed, tot Van Anrooijs ploeggenote Elisa Longo Borghini in de achtervolging ging en Van Anrooij haar benen stil moest houden. Van Anrooij reed haar beste waardes ooit in de sprint à deux, maar dat was dit keer nog niet genoeg om Vos te kloppen.[11][12]

Deelnemende ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

Drieëntwintig ploegen gingen van start, waarvan dertien uit de World Tour en elf continentale ploegen. Canyon//SRAM Racing reed niet mee.

13 UCI Women's World Tour-ploegen 10 UCI Continentale ploegen
Vlag van België AG Insurance-Soudal Vlag van Spanje Movistar Team Vlag van Frankrijk Arkéa-B&B Hotels Vlag van Verenigd Koninkrijk Lifeplus Wahoo
Vlag van Duitsland Ceratizit-WNT Vlag van Nederland dsm-firmenich PostNL Vlag van Italië BePink-Bongioanni Vlag van België Lotto Dstny
Vlag van Frankrijk FDJ-SUEZ Vlag van Nederland Team SD Worx-Protime Vlag van België Chevalmeire Vlag van België Proximus-Cyclis CT
Vlag van België Fenix-Deceuninck Vlag van Nederland Visma-Lease a Bike Vlag van Frankrijk Cofidis Vlag van Zwitserland Roland
Vlag van Verenigde Staten Human Powered Health Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team ADQ Vlag van Noorwegen Coop-Repsol Vlag van Nederland VolkerWessels
Vlag van Verenigde Staten Lidl-Trek Vlag van Noorwegen Uno-X Mobility
Vlag van Australië Liv AlUla Jayco

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Plaats Naam Ploeg tijd
Winnaar Vlag van Nederland Marianne Vos Vlag van Nederland Visma|Lease a Bike 2u52'08"
2 Vlag van Nederland Shirin van Anrooij Vlag van Verenigde Staten Lidl-Trek z.t.
3 Vlag van Italië Letizia Paternoster Vlag van Australië Liv AlUla Jayco + 19"
4 Vlag van België Lotte Kopecky Vlag van Nederland Team SD Worx-Protime z.t.
5 Vlag van Nederland Puck Pieterse Vlag van België Fenix-Deceuninck z.t.
6 Vlag van Italië Elisa Longo Borghini Vlag van Verenigde Staten Lidl-Trek z.t.
7 Vlag van Italië Chiara Consonni Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team ADQ + 51"
8 Vlag van Cuba Arlenis Sierra Vlag van Spanje Movistar Team z.t.
9 Vlag van Nederland Lucinda Brand Vlag van Verenigde Staten Lidl-Trek z.t.
10 Vlag van België Julie De Wilde Vlag van België Fenix-Deceuninck z.t.