Dwars door Vlaanderen 2016

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van België Dwars door Vlaanderen 2016
71e editie
Routekaart van de Dwars door Vlaanderen 2016
Datum 23 maart 2016
Startplaats Roeselare
Finishplaats Waregem
Totale afstand 200 km
Gem. snelheid 41,602 km/h
Deelnemers 161 (112 aangekomen)
Eindklassementen
Eerste Vlag van België Jens Debusschere
Tweede Vlag van Frankrijk Bryan Coquard
Derde Vlag van België Edward Theuns
Navigatie
Dwars door Vlaanderen 2015     Dwars door Vlaanderen 2017
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De 71e editie van de wielerwedstrijd Dwars door Vlaanderen werd gehouden op 23 maart 2016. De start was in Roeselare, de finish in Waregem. De wedstrijd maakte deel uit van de UCI Europe Tour 2016, in de categorie 1.HC. In 2015 won de Belg Jelle Wallays. De winnaar was de Belg Jens Debusschere.

Deelnemende ploegen[bewerken | brontekst bewerken]

WorldTour ProContinentaal
Vlag van België Lotto Soudal Vlag van België Topsport Vlaanderen-Baloise
Vlag van Spanje Movistar Team Vlag van België Wanty-Groupe Gobert
Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team Vlag van Frankrijk Direct Énergie
Vlag van België Etixx-Quick Step Vlag van Frankrijk Cofidis
Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo Vlag van Frankrijk Fortuneo-Vital Concept
Vlag van Rusland Tinkoff Vlag van Italië Southeast
Vlag van Australië Orica GreenEDGE Vlag van Nederland Roompot-Oranje Peloton
Vlag van Zwitserland IAM Cycling Vlag van Polen CCC Sprandi Polkowice
Vlag van Rusland Team Katjoesja Vlag van Duitsland Bora-Argon 18
Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale Vlag van Duitsland Stölting Service Group
Vlag van Nederland Team LottoNL-Jumbo Vlag van Rusland Gazprom-Rusvelo

Uitslag[bewerken | brontekst bewerken]

Aankomst Jens Debusschere in Waregem
Dwars door Vlaanderen 2016
Plaats Naam Ploeg Tijd
Winnaar Vlag van België Jens Debusschere Vlag van België Lotto Soudal 4u35'59"
2 Vlag van Frankrijk Bryan Coquard Vlag van Frankrijk Direct Énergie z.t.
3 Vlag van België Edward Theuns Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo z.t.
4 Vlag van Italië Filippo Pozzato Vlag van Italië Southeast z.t.
5 Vlag van België Jens Keukeleire Vlag van Australië Orica GreenEDGE z.t.
6 Vlag van Italië Giacomo Nizzolo Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo z.t.
7 Vlag van Italië Oscar Gatto Vlag van Rusland Tinkoff z.t.
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Scott Thwaites Vlag van Duitsland Bora-Argon 18 z.t.
9 Vlag van Nederland Mike Teunissen Vlag van Nederland Team LottoNL-Jumbo z.t.
10 Vlag van Colombia Fernando Gaviria Vlag van België Etixx-Quick Step z.t.
11 Vlag van België Tom Van Asbroeck Vlag van Nederland Team LottoNL-Jumbo z.t.
12 Vlag van Frankrijk Adrien Petit Vlag van Frankrijk Direct Énergie z.t.
13 Vlag van Italië Marco Marcato Vlag van België Wanty-Groupe Gobert z.t.
14 Vlag van België Amaury Capiot Vlag van België Topsport Vlaanderen-Baloise z.t.
15 Vlag van Denemarken Mads Pedersen Vlag van Duitsland Stölting Service Group z.t.
16 Vlag van Frankrijk Christophe Laporte Vlag van Frankrijk Cofidis z.t.
17 Vlag van België Pieter Vanspeybrouck Vlag van België Topsport Vlaanderen-Baloise z.t.
18 Vlag van België Frederik Backaert Vlag van België Wanty-Groupe Gobert z.t.
19 Vlag van België Loïc Vliegen Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team z.t.
20 Vlag van België Jasper Stuyven Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo z.t.

Vrouwen[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de vrouwen won Amy Pieters de massasprint. Dit was haar derde zege op rij.[1]