Russell Procope

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Russell Procope
Russell Procope, 1946
Algemene informatie
Geboren New York, 11 augustus 1908
Geboorteplaats New YorkBewerken op Wikidata
Overleden aldaar, 21 januari 1981
Overlijdensplaats New YorkBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Russell Procope (New York, 11 augustus 1908 - aldaar, 21 januari 1981) was een Amerikaanse jazzklarinettist en altsaxofonist. Hij werd vooral bekend als klarinettist in het orkest van Duke Ellington.

Procope studeerde acht jaar viool, daarna stapte hij over op klarinet en altsaxofoon. Toen hij twintig was, nam hij op met Jelly Roll Morton. Hij werkte in de orkesten van Benny Carter (1929), Chick Webb (1929-1931), Fletcher Henderson (1931-1934), Tiny Bradshaw (1934-1935), Teddy Hill (1935-1937) en Willie Bryant. In 1938 ging hij naar de band van John Kirby, waar hij saxofoon speelde en naam begon te maken. Hij speelde er tot 1943 en in 1945. In 1946 moest hij één avond Otto Hardwick vervangen in het orkest van Ellington: hij zou er spelen tot Ellington's overlijden in 1974. Alleen in 1961 werkte hij kort bij Wilbur DeParis. Bij Ellington was hij saxofonist die daarnaast klarinet speelde. Met het laatste instrument werd hij bekend. Procope kreeg echter weinig kans te soleren, omdat Johnny Hodges Ellington's belangrijkste altsaxofonist was. Wel soleerde hij af en toe op zijn klarinet. Zijn klarinet-toon was rustig en warm, in tegenstelling tot die van collega Jimmy Hamilton. Na 1974 speelde hij in de groep van Brook Kerr.

Discografie[bewerken | brontekst bewerken]

  • Backus', Dot, 1956
  • The Persuasive Sax of Russell Procope, Dot, 1956