Ruth Zechlin
Ruth Zechlin (22 juni 1926 – 4 augustus 2007) was een Duits componiste.
Leven[bewerken | brontekst bewerken]
Ruth Oschatz werd geboren in Großhartmannsdorf, waar ze met pianoles begon op 5-jarige leeftijd. Ze schreef haar eerste compositie toen ze 7 was. Van 1943 tot 1949 studeerde ze aan het conservatorium van Leipzig. Ze nam er lessen over muziektheorie bij Johann Nepomuk David[1] en Wilhelm Weismann, kerkmuziek en orgel bij Karl Straube en Günther Ramin en pianomuziek bij Rudolf Fischer en Anton Rohden. Na haar examens gaf ze er zelf les voor een jaar. Ook werkte ze als organist bij de Nikolaikirche te Leipzig.
In 1951 huwde Ruth met pianist Dieter Zechlin. Het huwelijk duurde tot 1972 en eindigde in een scheiding. Ruth Zechlin ging in 1986 muziektheorie geven aan het Duitse Muziekcollege van Berlijn. Ze gaf er ook klavecimbel les en studeerde er harmonie, contrapunt, vormleer, orkestratie en compositie. Na 1969 werd ze professor in compositie aan de Akademie der Künste. Ze gaf er een masterclass in compositie. Na haar pensioen in 1986 bleef ze er occasioneel lesgeven. Vanaf 1990 was ze vicepresident van de Akademie der Künste Vanaf 1997 was ze lid van de Freien Akademie der Künste Mannheim. In 1998 werd ze erelid van de Deutscher Musikrat.[2]
Zechlin componeerde zowel instrumentale als vocale werken. Ook schreef ze podiumstukken en muziek voor radiodrama's, documentaires en televisiefilms. Ze was dirigent, klavecimbelspeelster en organist, en kreeg verscheidene prijzen voor haar werk. Enkele van haar studenten waren Gerd Domhardt, Thomas Böttger en Georg Katzer.
Dood[bewerken | brontekst bewerken]
Ruth Zechlin overleed in München in 2007 op 81-jarige leeftijd. Haar nalatenschap is in bezit van de Staatsbibliothek zu Berlin.[3]
Prijzen[bewerken | brontekst bewerken]
- 1955: Zilveren medaille op het Wereldfestival voor jeugd en studenten te Moskou voor haar Sonatine voor fluit en piano
- 1962 Goethe prijs van Berlijn
- 1965: Kunstpreis der DDR
- 1968: Hanns Eisler Prijs voor Gedanken über ein Klavierstück von Prokofjew
- 1968: Recensieprijs van de Berliner Zeitung voor Reineke Fuchs
- 1975: Nationalpreis der DDR voor haar eerste Orgelconcert
- 1982: Nationalpreis der DDR voor haar orkestrale werken
- 1996: Kunstenaarsprijs van de stad Heidelberg
- 1997: Bundesverdienstkreuz 1ste klasse
- 2001: Beierse Maximiliaansorde voor Wetenschap en Kunst
Oeuvre[bewerken | brontekst bewerken]
- Reineke Fuchs, Opera (1968)
- La Vita, Ballet (1985)
- Die Reise, Kameropera (1992, première in 1998)
- In Memorian Witold Lutosławski voor altviool solo (1995)
- Requiem for G. Domhardt voor orkest (1998)
- Three Songs on Texts of Hildegard of Bingen (kamermuziek) (1998)[4]
Bronvermelding[bewerken | brontekst bewerken]
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Ruth Zechlin op de Engelstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
- ↑ Slonimsky, Nicolas (1978). Baker's Biographical dictionary of musicians., 6th. Schirmer Books, New York, "Zechlin, Ruth", 1939. ISBN 0-02-870240-9.
- ↑ Ruth Zechlin. Gearchiveerd op 11 februari 2013. Geraadpleegd op 23 maart 2012.
- ↑ Sadie, Julie Anne, Samuel, Rhian (1994). The Norton/Grove dictionary of women composers (Gedigitaliseerd door GoogleBooks). Geraadpleegd op 4 oktober 2010.
- ↑ Ruth Zechlin. spiegel.de/lexikon. Geraadpleegd op 19 september 2010.