Vromaneffect

Het Vroman-effect, genoemd naar de hematoloog en dichter Leo Vroman, komt voor bij de bloedstolling. Bij adsorptie van eiwitten uit bloedplasma op een oppervlak komen de de bewegelijkste eiwitten het eerst. Later worden ze verdrongen door minder bewegelijke eiwitten die een grotere affiniteit hebben voor het oppervlak.

Voorbeeld

Als fibrine aan een oppervlak van biopolymeer kleeft, wordt het later vervangen door andere eiwitten. Zo daalt de concentratie van fibrinogeen uit het bloedserum.

Referentie

• Vroman, L. (November 3, 1962). Effect of Adsorbed Proteins on the Wettability of Hydrophilic and Hydrophobic Solids (PDF). Nature (196): 476–477. DOI: 10.1038/196476a0.