Tennis op de Olympische Zomerspelen 1912 (gemengddubbel, indoor)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Tennis op de Olympische Zomerspelen 1912
Gemengd dubbelspel indoor
Gehouden in Vlag van Zweden Stockholm
Jaar 1912
Data 6 - 12 mei [1]
Sport tennis
Accommodatie(s) Tennispaviljongen
Deelnemers 16 atleten uit 3 landen
Medailles
Goud  Edith Hannam
Charles Dixon
 Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië
Zilver  Helen Aitchison
Herbert Barrett
 Vlag van Groot-Brittannië Groot-Brittannië
Brons  Sigrid Fick
Gunnar Setterwall
 Vlag van Zweden Zweden
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Tennis op de
Olympische Zomerspelen 1912
Enkelspelmannenvrouwen
Dubbelspelmannengemengd
Enkelspel indoormannenvrouwen
Dubbelspel indoormannengemengd

Het tennis mannen dubbelspel indoor op de Olympische Zomerspelen 1912 in Stockholm vond plaats van 6 tot en met 12 mei 1912. Het evenement werd georganiseerd onder auspiciën van het Internationaal Olympisch Comité.

Er werd gespeeld op de houten banen van het Tennispaviljongen. De Tiebreak bestond nog niet, elke set moest gewonnen worden met twee games verschil.

Dit onderdeel stond alleen op het programma in Stockholm.

Toernooischema [2][bewerken | brontekst bewerken]

Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
Eerste ronde   Kwartfinale   Halve finale   Finale
 
     Vlag van Zweden Sigrid Fick
 Vlag van Zweden Gunnar Setterwall
 
     Vlag van Bohemen Anna Šebková
 Vlag van Bohemen Josef Šebek
w/o  
       Vlag van Zweden Sigrid Fick
 Vlag van Zweden Gunnar Setterwall
6 1 2  
       Vlag van Verenigd Koninkrijk Helen Aitchison
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Herbert Barrett
3 6 6  
     Vlag van Denemarken Sofie Castenschiold
 Vlag van Denemarken Erik Larsen
0 3
 Vlag van Zweden Edith Arnheim
 Vlag van Zweden Carl-Olof Nylén
4 1      Vlag van Verenigd Koninkrijk Helen Aitchison
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Herbert Barrett
6 6  
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Helen Aitchison
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Herbert Barrett
6 6        Vlag van Verenigd Koninkrijk H Aitchison
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Herbert Barrett
6 3 2
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mabel Parton
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Theodore Mavrogordato
6 6        Vlag van Verenigd Koninkrijk Edith Hannam
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Charles Dixon
4 6 6
 Vlag van Zweden Ebba Hay
 Vlag van Zweden Frans Möller
3 0      Vlag van Verenigd Koninkrijk Mabel Parton
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Theodore Mavrogordato
6 4 3  
     Vlag van Verenigd Koninkrijk Edith Hannam
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Charles Dixon
2 6 6  
       Vlag van Verenigd Koninkrijk Edith Hannam
 Vlag van Verenigd Koninkrijk Charles Dixon
6 6
       Vlag van Zweden Margareta Cederschiöld
 Vlag van Zweden Carl Kempe
2 2  
     Vlag van Zweden Margareta Cederschiöld
 Vlag van Zweden Carl Kempe
Bronzen finale
     Vlag van Frankrijk Marie Décugis
 Vlag van Frankrijk Max Décugis
w/o    Vlag van Zweden Sigrid Fick
 Vlag van Zweden Gunnar Setterwall
     Vlag van Zweden Margareta Cederschiöld
 Vlag van Zweden Carl Kempe
w/o

Bron[bewerken | brontekst bewerken]