Vlag van Eemszijlvest

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Vlag van Eemszijlvest
(1986-2000)

De vlag van Eemszijlvest is op 31 oktober 1986 vastgesteld als de vlag van het waterschap Eemszijlvest. De vlag kan als volgt worden beschreven:

Een witte broeking met bovenaan een rode gekroonde harpij en onderaan een rode Romaanse kruiskerk met vier torens, en aan de vlucht zeven golvende banen van groen en wit.

Het ontwerp van de vlag is van de hand van J.A. de Boo. De vlag is afgeleid op het wapen.

Vanaf 2000 is de vlag niet langer als de vlag van deze waterschap in gebruik omdat het waterschap Eemszijlvest in het nieuwe waterschappen Hunze en Aa's en Noorderzijlvest op is gegaan.

Symboliek[bewerken | brontekst bewerken]

De harpij verwijst naar het oude wapen van het Generale Zijlvest der Drie Delfzijlen in de tijd dat de graven van Oost-Friesland het gebied bestuurden. In de loop van de 17de eeuw veranderde de machtsverhoudingen in het gebied. In 1676 kreeg het Generale Zijlvest der Drie Delfzijlen een nieuw wapen dat gekwartileerd was. In dit wapen kwam opnieuw de harpij voor, ook kwamen de golvende dwarsbalken (die in dit wapen zijn verwerkt) voor. De groene en witte golvende banen verwijzen naar de Drie Delfzijlen in het Generale Zijlvest.[1][2]

De kruiskerk is ontleend aan het wapen van het waterschap Oldambt, een rechtsvoorganger van het waterschap. De afgebeelde Viertorenkerk van Midwolda werd waarschijnlijk rond 1200 gesticht. De kruiskerk werd gebruikt voor volksvergaderingen. Het gebied werd sinds de 13de eeuw geteisterd door stormen van uit het Dollard waardoor de kruiskerk in de 15de eeuw werd verlaten en net na 1500 opging in de golven. Het gebied werd later weer ingedijkt.[3]

Verwante afbeeldingen[bewerken | brontekst bewerken]