Volpone (film)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Volpone
Regie Maurice Tourneur
Producent Élisabeth Soutzo
Scenario Jules Romains
Hoofdrollen Harry Baur
Louis Jouvet
Charles Dullin
Muziek Marcel Delannoy
Montage Marcel Cohen
Cinematografie Armand Thirard
Première 10 mei 1941 Vlag van Frankrijk
Genre Komedie
Speelduur 94 minuten
Taal Frans
Land Vlag van Frankrijk Frankrijk
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Volpone is een Franse film van Maurice Tourneur die werd uitgebracht in 1941.

Jules Romains baseerde zijn scenario op de bewerking die Stefan Zweig in 1925 maakte van Volpone, het bekendste satirisch toneelstuk (1605) van Ben Jonson.

Verhaal[bewerken | brontekst bewerken]

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Volpone is een heel rijke oude Venetiaanse edelman. Gierig als hij is wil hij altijd meer. Daartoe krijgt hij een geniaal idee. Met de hulp van zijn even geldbeluste en geslepen vertrouweling Mosca overtuigt hij zijn inhalige vrienden ervan dat hij ernstig ziek is en niet lang meer te leven heeft.

Volpone voorspelt dat Corbaccio de woekeraar, Corvino de handelaar en Voltore de notaris er alles voor over zullen hebben om bij hem in de gunst te komen en zo als zijn erfgenaam aangeduid te worden. De zogenaamde vrienden overstelpen hem met dure geschenken. Corvino is zelfs bereid om Volpone zijn jonge vrouw aan te bieden.

Rolverdeling[bewerken | brontekst bewerken]

Acteur Personage
Harry Baur Volpone, de rijke oude edelman
Louis Jouvet Mosca, de vertrouweling en manusje-van-alles van Volpone
Charles Dullin Corbaccio, de woekeraar
Jacqueline Delubac Colomba, de vrouw van Corvino
Colette Régis de markiezin op het banket
Fernand Ledoux Corvino, de handelaar en jaloerse echtgenoot
Jean Temerson Voltore, de notaris
Alexandre Rignault kapitein Léone, de zoon van Corbaccio
Robert Seller de chef van de handlangers
Alfred Baillou een bedelaar
Charles Denner een knecht

Externe link[bewerken | brontekst bewerken]